به گزارش پارس نیوز، 

اگر دختر و پسر در اعتقادات به هم نزدیک و همتا باشند، ممکن است بتوانند با عدم همتایى در مسائل دیگر (البته به سختى) کنار بیایند، اما اگر در بقیه جهات تشابه داشته و در اعتقادات مخالف هم باشند، احتمال تداوم زندگى بسیار کم است؛ بدین جهت، نخستین محور در گفت‌ وگوى جلسه اول پس از معرفى، همین مسأله مطرح مى‌ شود و این سؤال چه از سوى متدین و چه از طرف غیر متدین باید مطرح شود؛ زیرا ممکن است فردى با سطح پایین اعتقادى، با کسى که در سطح بالایى از این لحاظ قرار دارد ازدواج کند و در زندگى مشترک دچار مشکلات جدى شوند.

روایاتى که از امامان معصوم (علیهم‌السلام) در تأکید بر دیندارى طرف مقابل براى ازدواج رسیده، براى متدینان است که با غیر متدین ازدواج نکنند:
امام صادق (علیه‌السلام) فرمود:(من خطب الیکم فرضیتم دینه و امانته کائنا من کان فزوجوه)؛ کسى که (دختر مؤمنتان را) از شما خواستگارى کرد و از دیندارى و امانتدارى او راضى بودید، هرطور بود دخترتان را به ازدواجش درآورید.
این روایت بر اهمیت دیندارى تأکید دارد و مقصود از این که «هر طور بود، دخترتان را به ازدواجش درآورید»، بى‌ توجهى به ملاک‌هاى دیگر نیست.
اگر خودتان دیندار هستید، با دیندار ازدواج کنید؛ چرا که پرهیزکار و خداترس است و به فرموده امام حسن (علیه ‌السلام) اگر همسرش را دوست داشته باشد، او را گرامى مى‌ دارد و اگر از او به خشم آید، ستم روا نمى‌ دارد..