نظر محمد نیک بین در مورد جهانی شدن بازیگران ایرانی + عکس

محمد نیک‌بین تهیه‌کننده سینما اظهار داشت: پس از موفقیت فیلم‌های ایرانی در جشنواره‌های مختلف فرصت دیده شدن و فعالیت در عرصه‌های جهانی بیش از هر چیز برای کارگردان‌های ما فراهم بوده و نگاه جشنواره‌ها به فیلم‌های ایرانی معمولاً معطوف به کارگردان‌ها و مضمون فیلم‌ها بوده است و دیگر عوامل شانس کمتری برای دیده شدن و فعالیت جهانی داشته‌اند.

نیک‌بین خاطرنشان کرد: با این حال باید این نکته را هم در نظر بگیریم که فراهم شدن زمینه فعالیت جهانی برای بازیگران ما تنها به موفقیت در جشنواره‌های معتبر دنیا مربوط نمی‌شود و این مسئله لازمه ایجاد شرایطی مناسب و اتفاقاتی خاص و اعلام آمادگی و رایزنی‌های بسیاری دارد.

او افزود: برای معرفی و ایجاد شرایط لازم در جهت حضور جهانی بازیگران و دیگر عوامل سینمایی ما لازم است شرکت‌ها و نهادهایی باشند که این کار را انجام دهند. این فعالیت‌ها شرایط خاص خود را دارد تا بازیگران بتوانند در پروژه‌های سینمایی خارجی حضور داشته باشند و چنین ارتباطی شکل بگیرد. متأسفانه در حال حاضر هیچ متولی مشخصی برای این کار در سینمای ما وجود ندارد و فقط جشنواره‌ها هستند که برخی مواقع در انجام این کار و معرفی بازیگران به پروژه‌های جهانی موفق عمل می‌کنند.

تهیه‌کننده فیلم سینمایی «تسویه حساب» در ادامه تأکید کرد: قطعاً ایجاد این شرایط و معرفی بازیگران ایران به پروژه‌های جهانی وظیفه دولت نیست و باید بخش‌های خصوصی در این زمینه فعالیت کنند اما در یک شرایط ایده‌آل هم ما با مشکلات بسیاری مواجه هستیم که یکی از آن‌ها می‌تواند محدودیت‌های موجود باشد.

او افزود: محدودیت‌های بسیاری برای بازیگران ایرانی وجود دارد که اجازه نمی‌دهد آن‌ها در هر پروژه‌ بین‌المللی حضور داشته باشند و به نوعی فعالیت جهانی داشته به بازیگری جهانی تبدیل شوند. بازیگران ما به ناچار باید در پروژه‌هایی ایفای نقش کنند که مطمئن هستند برای فعالیت آن‌ها در داخل کشور مشکلی ایجاد نمی‌کند. این محدودیت‌های بسیار در کشور ما وجود دارد و من نمی‌دانم چطور باید این محدودیت‌ها را برطرف کرد.

این تهیه‌کننده در پایان خاطرنشان کرد: نکته دیگر به مسائلی مثل تسلط بر زبان مربوط می‌شود. قطعاً بازیگرانی داریم که به زبان‌های مختلف تسلط داشته باشند اما تعداد این بازیگران بسیار اندک است و اکثر بازیگران ما این توانایی را ندارند و همین موضوع خود یکی از محدودیت‌های اصلی ما برای فعالیت در عرصه‌های جهانی است.