به گزارش پارس به نقل از دنیای اقتصاد؛ بر این اساس اگر چه این روزها خودروسازان با عدم افزایش دستوری قیمت از سوی وزارت صنعت، معدن و تجارت روبه رو یا موافقتی با افزایش قیمت محصولاتشان نشد، اما لااقل برداشته شدن تحریم صنعت خودرو می تواند خبر خوبی در جهت بهبود بخشی به روند تولید خودرو باشد. حال این سوال مطرح است که تحریم ها در خودروسازی کشورمان چقدر موثر بوده و به چه میزان در چالش های آن سهیم بوده است؟

آن چه پیدا است تاثیر تحریم ها در صنعتی که مسوولان آن به طور مرتب دم از خودکفایی یا تولید ملی می زنند، باید بسیار اندک باشد، حال آنکه خودروسازان پس از امضای تحریم صنعت خودرو توسط اوباما، بخش عظیمی از موانع تولید را به گردن این اتفاق نامیمون انداختند. با نگاهی به آمار تولید خودرو طی ماه های گذشته مشاهده خواهیم کرد که تولید خودروهای مونتاژی به شدت کاهش یافته که این مساله نشان دهنده قطع همکاری خودروسازان خارجی با داخلی ها است حال آنکه طبق ادعای خودروسازان بیشتر خودروهای تولیدی به درصد قابل قبولی در داخلی سازی رسیده اند.

در همین حین شرکت رنو نیز سطح همکاری خود را با خودروسازان داخلی تقلیل داد تا همگام با دیگر خودروسازان در این جهت گام بردارد. از سوی دیگر بسیاری از کارشناسان افت تولید خودرو را بی ارتباط با تحریم های وضع شده از سوی دولت آمریکا می خوانند؛ چرا که افول صنعت خودرو به ماه ها قبل از تحریم یعنی از ابتدای سال ۹۱ برمی گردد.

بر همین اساس بزرگ ترین شریک خودروساز داخلی کشورمان؛ یعنی پژو نیز زودتر از وضع تحریم ها قصد خروج از ایران را کرد. در همین حین کارشناسان مذکور بر این نکته تاکید دارند که مشکلات مالی و تحریم ها دو اتفاقی بود که به صنعت خودرو آسیب زد، هر چند که خودروسازان با پیش بینی چنین اتفاقاتی می توانستند مانع از بروز آن شوند. در هر صورت اگر چه تحریم ها نیز در بروز مشکلات خودروسازان تا حدودی موثر بوده؛ اما ادامه روند تولید خودروسازان منوط به حل واقعی تر مشکلات است.