به گزارش پارس به نقل از دنیای اقتصاد: دیروز هم احمدرضا رادان جانشین فرمانده ناجا با تشبیه خودروهای داخلی به « ارابه های مرگ» ، به نوعی خودروسازان را مقصر اصلی سانحه اتوبان تهران - قم دانسته است. به گفته رادان، چهل و سه تن در یک سانحه رانندگی کشته می شوند و می سوزند، اما جایی که اشکال هست، آن را نمی پذیرد، حال آنکه سازنده های خارجی هم گاهی دچار اشکال می شوند و شجاعانه عذرخواهی می کنند و برای اصلاح نقص ها گام بر می دارند. وی با طرح این پرسش که تا کی باید ارابه مرگ بسازیم و تحویل مردم بدهیم، تاکید کرده که وقتی پلیس در مورد حوادث رانندگی اطلاع رسانی می کند، از « جاهای مختلف» تماس می گیرند و نسبت به این موضوع اعتراض می کنند. جانشین فرمانده ناجا نامی از این « جاها» نبرده، اما به نظر می رسد منظور وی، وزارت « صنعت، معدن و تجارت» و شاید هم « خودروسازان» باشد.
هر چند کیفیت پایین خودروهای داخلی و نقش بسزای آنها در تصادفات رانندگی را نمی توان انکار کرد، اما اینکه همه تقصیرها را بر گردن خودروسازان بیندازیم، قطعا به دور از انصاف است. در تصادفات رانندگی همواره سه عامل « وسیله نقلیه» ، « خطای انسانی» و « جاده» را لحاظ می کنند و گاهی واقعا نمی توان خودروها را مقصر یا تنها مقصر سانحه دانست. به طور مثال، در همین تصادف اخیر اتوبان تهران - قم، علاوه بر وسیله نقلیه، باید از جاده و امکانات آن و همچنین رفتار پلیس نیز به عنوان عوامل تاثیرگذار، یاد کرد. در شرح تصادف آمده که یکی از اتوبوس ها با رد شدن از گاردریل اتوبان، به لاین دیگر رفته و با اتوبوس دوم تصادف کرده است؛ با این حساب اگر گاردریل ها از استحکام لازم برخوردار بودند، این دو اتوبوس هیچ گاه با هم برخورد نمی کردند و آتشی هم به جان مسافران نمی افتاد. از طرفی، گفته شده راننده اتوبوس اولی، خواب آلود بوده و سرعت زیادی داشته که در این شرایط باید از پلیس پرسید چرا نسبت به سرعت زیاد خودرو بی تفاوت بوده؟
با این توصیف، به نظر می رسد همزمان با ارتقای کیفی خودروهای داخلی، باید ایمنی جاده ها نیز افزایش یابد و پلیس نیز آموزش ها و سختگیری های بیشتری را چه برای نیروهایش و چه برای رانندگان متخلف، اعمال کند.