پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- صابر ثروتی- فیلمی از جهانگیری منتشر شده است که در آن تجمعات اعتراضی را حاصل فعالیت‌های مخالفان سیاسی قلمداد می‌کند. همین معنا را جلایی‌پور در کانال خود بیان کرده‌ است. مشخص است که این حرف صرفا یک تحلیل نیست چرا که واقعیت‌های زیادی در اقتصاد کشور وجود دارد که تایید کننده وضعیت نامناسب مردم و توجیه کننده اعتراضات آنان باشد. اما چرا این نوع رفتار را از جریان دولت شاهد هستیم؟

چند ماه پیش مسعود نیلی در سخنرانی خود و تبیین ابرچالش‌های اقتصاد ایران، به صراحت راه‌کارهای پیشنهادی مبتنی بر اقتصاد ریاضتی را مطرح کرد(افزایش سن بازنشستگی، حذف یارانه و ...) و مهمترین مانع اجرای آن را وجود جریان سیاسی رقیب دانست که با رفتار خود اجرای این سیاست‌ها را متزلزل می‌کنند، دانست. در نتیجه طبیعی است که سرکوب جریان‌های منتقد یکی از کارهای اصلی تلقی شود.

به نظر می‌رسد دولت می‌خواهد منتقدین اجرای سیاست‌های ریاضتی خود را با اتهام‌های مختلف سرکوب کند. بسته شدن فضای انتقاد از سیاست‌های اقتصادی دولت(که در چند ماه گذشته به بهانه‌های مختلف و با شدت و ضعف جاری بود)‌ اجازه می‌دهد دولت سیاست‌های اقتصاد ریاضتی را با شدت زیاد در کشور پیاده کند و اندک امید به اصلاح و حرکت به سمت اقتصاد مقاومتی را نیز از بین ببرد و زمینه را برای پذیرش برجام‌های آمریکایی دیگر آماده کند، در حالیکه تنها راه حرکت در مسیر اقتصاد مقاومتی است که البته دولت اثبات کرده است نمی‌خواهد این مسیر را طی کند.