به گزارش پارس به نقل از فارس، اغلب کشورهای حاشیه خلیج فارس علیرغم بهره مندی از منابع فراوان نفتی، از گاز بی بهره اند و نیاز آنها به گاز طبیعی روند فزاینده ای یافته است.

جواد اوجی در گفت وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، اظهار داشت: با همه کشورهای خلیج فارس برای صادرات گاز ایران مذاکره داشته ایم و همه آنها از ما گاز می خواهند.

مدیرعامل شرکت ملی گاز با بیان اینکه همه کشورهای حوزه خلیج فارس برای نیروگاه های خود به گاز نیاز دارند، اضافه کرد: مذاکرات صادرات گاز به کشورهای حاشیه خلیج فارس به خوبی پیش می رود که بعد از نهایی شدن قراردادها جزئیات آن اعلام خواهد شد.

وی پیش از این از آغاز صادرات گاز به عراق در تیر ماه سال جاری خبر داده و گفته بود: صادرات گاز به این کشور با هفت میلیون متر مکعب در روز آغاز می شود و به تدریج به ۲۵ میلیون متر مکعب در روز افزایش می یابد.

وی گفت: صادرات گاز ایران به عراق از دو نقطه صورت می گیرد که یک خط لوله آن برای تامین نیروگاه البغداد و المنصوریه خواهد بود. خط لوله دوم که از خرمشهر آغاز می شود گاز مورد نیاز نیروگاه بصره را تامین خواهد کرد که حجم ارسال گاز با این خط لوله نیز ۲۰ تا ۲۵ میلیون متر مکعب در روز است.

*کمبود شدید گاز در میان اعراب حاشیه خلیج فارس

به گزارش فارس، با شدت گرفتن تحریم های نفتی علیه کشورمان، کشورهای حاشیه خلیج فارس برای تولید و صادرات بیشتر نفت تحت فشار قرار گرفته اند و همزمان با افزایش مصرف انرژی نیز روبرو هستند.

به همین دلیل و با توجه به کمبود منابع گاز در این کشورها، کشورهای حاشیه خلیج فارس تمایل زیادی برای واردات گاز از ایران نشان می دهند.

بر این اساس عربستان به جز مصارف نیروگاهی، نیاز شدیدی به منابع گاز برای تزریق به میادین نفتی فرسوده و تحت فشار خود برای نگهداشت سطح تولید نفت دارد. عربستان گاز کافی برای این کار در اختیار ندارد.

شیخ نشین امارات متحده عربی نیز که از سال ها پیش مشتری گاز ایران بوده است و شهرت قرارداد کرسنت که مالکان آن به پرداخت رشوه برای پایین آوردن قیمت گاز صادراتی میدان سلمان ایران هستند، از مرزهای ایران گذشته است.

نیاز این شیخ نشین به گاز تا بدان حد است که پذیره نویسی شرکت گمنامی مانند کرسنت در اوایل دهه پیش میلادی برای توزیع گاز ایران بیش از ۱۲۰ میلیارد دلار یعنی بیش از ۱۰ برابر نیاز شرکت سرمایه جمع آوری شد.

کویت و عمان هم برای روشن نگاه داشتن چراغ نیروگاه هایشان به گاز ایران نیاز دارند. حتی قطر نیز که سومین مالک ذخایر گازی دنیا محسوب می شود، نمی تواند به عنوان تامین کننده نیاز گازی کشورهای حاشیه خلیج فارس ایفای نقش کند.

۶۰ درصد از سهم گاز تولیدی قطر در اختیار شرکت های چند ملیتی است و این شرکت ها که عملا بهره بردار اصلی گاز پارس جنوبی محسوب می شوند، با تبدیل گاز به LNG آن را به بازارهای جهانی صادر می کنند.

خلاء نیاز به گاز طبیعی حتی در شیخ نشین کوچکی مانند قطر به قدری جدی است که به تازگی علیرغم پایان همه پروژه های این کشور برای تولید از پارس جنوبی، یک پروژه جدید ۵۰ میلیون متر مکعبی برای رفع نیزاهای داخلی قطر تعریف شده است.

*قرارداهای صادرات گاز ایران به اروپا و شبه قاره هند

به گزارش فارس، ایران در حال حاضر تنها به ترکیه گاز صادر می کند و رستم قاسمی وزیر نفت به تازگی از افزایش صادرات گاز به ترکیه خبر داده است.

جواد اوجی پیش از این از نهایی شدن قرارداد صادرات گاز ایران به سوئیس از طریق ترکیه خبر داده و گفته بود: ایران و سوئیس هر دو در حال مذاکره با ترکیه درباره حق ترانزیت گاز هستند.

اما کونرادین راسی، سخنگوی اداره انرژی فدرال سوئیس با تکذیب این خبر گفت: شرکت سوئیسی خریدار گاز یعنی ئی جی ال. ای جی در حال مذاکره برای خرید گاز از ایران بود، تا اینکه این مذاکرات در سال ۲۰۱۰ همزمان با افزایش تحریم های سازمان ملل و اتحادیه اروپا علیه ایران متوقف شد.

با این حال به نظر می رسد تکذیب این مدیر سوئیسی بیشتر جنبه دیپلماتیک داشته باشد، چنانکه سوئیس معمولا در برنامه ریزی برای تامین امنیت انرژی خود جدی عمل می کند.

به گزارش فارس، ایران برای صادرات گاز به اروپا از طریق ترکیه روی مسیر جایگزین عراق، سوریه، لبنان و مدیترانه نیز برنامه ریزی می کند.

بر اساس این گزارش، با پایان یافتن خط لوله صادراتی ایران به پاکستان در خاک ایران، احداث این خط لوله در خاک پاکستان با سرمایه گذاری ایران و یک کنسرسیوم چند ملیتی آغاز شده است.

رستم قاسمی وزیر نفت نیز با هیاتی به هند سفر کرده است، تا درباره پیوستن هند و چین به خط لوله صلح یا صادرات گاز به این کشورها از طرق دیگر مذاکره کند.

*نگرانی کارشناسان درباره صادرات گسترده گاز

قاسمی وزیر نفت با اشاره به شیوه ها و قراردادهای متفاوت صادرات گاز می گوید: اگر روزانه ۲۰۰ میلیون متر مکعب گاز صادر کنیم، ۲۰ تا ۲۵ میلیارد دلار به درآمد کشور اضافه خواهد شد.

با این حال کارشناسان صادرات گسترده گاز را در شرایط فعلی به نفع ایران نمی دانند و معتقدند با توجه به پیر شدن میادین اصلی تولیدکننده نفت ایران، تزریق گاز تولیدی پارس جنوبی به این میادین به مراتب ضرورت و ارزش اقتصادی بالاتری دارد.

این کارشناسان معتقدند باید از امروز به مدت ۳۰ سال به بعضی میادین نفتی گاز تزریق کنیم، تا بعضی از میادین بعد از ۵ تا ۶ سال بتوانند نفت تولید کنند و در نهایت بتوانیم نزدیک به ۴۰ سال دیگر نفت داشته باشیم و بتوانیم ۶۰ میلیارد بشکه نفت به دام افتاده در مخازن را خارج کنیم و در غیر این صورت تا ابد این میزان نفت زیرزمین مدفون خواهد شد.

در واقع بعضی محاسبات نشان می دهد در صورت تزریق نشدن گاز به میادین نفتی با توجه به رشد مصرف انرژی در کشور و افت تولید نفت، تا پایان چشم انداز نفتی برای صادرات نخواهیم داشت و گاز خود را نیز با قراردادهایی به مراتب ارزان قیمت تر از قراردادهای آینده پیش فروش کرده ایم.