پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- 1- راهیان نور یکی از ظرفیت های مهم فرهنگی کشور است لیکن چون اقتصاد (مدل تامین مالی و هزینه کرد) به درستی تعریف نشده است با چالشهای زیادی مواجه است. 

از یک سو هزینه های بالای اردو پای پول حکومت را به میان کشیده است و مشکلات تامین مالی کشور کیفیت این اردوها را کاهش داده است. حداقلش این است که آنقدر دغدغه تامین مالی سنگین است که کمترین وقت برای محتوا و کیفیت گذاشته می شود. 

از سوی دیگر راه حل های کاهش هزینه اردو باعث انفکاک کامل اردوهای راهیان نوز از مردم منطقه شده است. اتوبوس را سپاه تامین می کند، مواد غذایی را تهران تامین می کنند، آشپزی را سپاه انجام می دهد و...  یعنی این حجم از زائر و گردشگر ارزش افزوده ناچیز اقتصادی برای مردم منطقه دارند و به همین دلیل است مردم منطقه امروز راهیان نور را دردسر برای خود می پندارند و نه یک فرصت. 

2- به نظر می رسد باید روی اقتصاد کاروان های راهیان نور مطالعه شود و پیشنهاد می شود سازمان بسیج مستضعفین کار تحقیقاتی خوبی برای این موضوع انجام دهد. اصول این کار عبارت است از : 

با درس گیری از تجربیات تلخ دولتی ماندن فعالیتهای فرهنگی که به زوال آنها منجر شده است؛ کاروانهای راهیان نور باید بیش از پیش مردمی شوند و توسط مردم مدیریت و اداره شوند. 

مردم  منطقه باید از حضور کاروان های راهیان نور نفع ببرند. مثل هر منطقه دیگری که ظرفیت گردشگری دارد. نفعی بیشتر از دست فروشی در کنار کاروان ها. باید کاروانهای راهیان نور به رونق منطقه منتج شود. 

هزینه دولت در کاروان ها باید هدفمند بشود و بیشتر به سمت کیفیت بخشی محتوایی اردوها برود.