پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- مهدي حسن زاده- اوپک فردا حساس ترين نشست چند سال اخير خود را برگزار خواهد کرد. حساسيت اين نشست به دليل کاهش 30 درصدي قيمت نفت طي چند ماه اخير و شرايط ويژه بازيگران دخيل در بازار نفت است. طي سال هاي اخير آمريکا با افزايش توليد نفت شيل به يکي از بازيگران اصلي اين بازار تبديل شده است و برخلاف گذشته که از سلاح کاهش قيمت نفت عليه ديگر کشورها استفاده مي کرد، اکنون خود به عنوان يک توليدکننده عمده نفت، حداقل منافع کوتاه مدت در ارتباط با افزايش قيمت نفت دارد.

علاوه بر عربستان روسيه با افزايش حجم توليد خود هم اکنون با توليد روزانه 10 ميليون بشکه بزرگترين توليد کننده نفت جهان است و با توجه به تحريم هاي غرب، با کاهش بيش از پيش قيمت نفت تحت فشار قرار خواهد گرفت. ديگر بازيگر عمده بازار نفت عربستان است که پس از روسيه بزرگترين توليد کننده نفت مي باشد. هرچند شائبه همراهي اين کشور با کاهش قيمت و تخفيف نرخ فروش که از آن به جنگ قيمتي تعبير شد، در روند کاهش قيمت اثرگذار بوده اما خبرها حاکي از فشار شاهزادگان سعودي براي بازگرداندن قيمت نفت به سطوح بالاتر از قيمت فعلي است.

در اين ميان اوپک با 2 چالش جدي مواجه است: نخست اين که با کاهش معنادار توليد نفت بتواند قيمت را به محدوده قابل قبول 85 تا 90 دلار برساند. اين تصميم خالي از تبعات نخواهد بود، چرا که سهم اوپک را در بازار نفت باز هم کاهش خواهد داد و اجازه مي دهد سهم ساير بازيگران بازار نفت افزايش يابد. هر چند به نظر مي رسد اوپک براي فرار از قيمت پايين نفت و کسري بودجه کشورهاي نفتي تن به اين تصميم بدهد. به ويژه اين که روسيه نيز همراهي خود با تصميم اوپک را رسما اعلام کرده است و وعده داده که در صورت کاهش توليد اوپک، اين کشور نيز از توليد خود خواهد کاست.

با اين حال چالش دوم، چالش دروني اوپک است، اگرچه عربستان منافع کوتاه مدت خود را در همراهي با کاهش توليد اوپک و افزايش قيمت نفت مي بيند اما از يک سو به دليل توليد بيش از سهميه، بيشترين بار کاهش توليد نفت اوپک بر دوش عربستان خواهد بود.

چنان که وزير نفت کشورمان و برخي ديگر از اعضاي اوپک تاکيد کرده اند که کشورهايي که بيش از سهميه خود توليد کرده اند بايد توليد نفت خود را کاهش دهند. از سوي ديگر تجربه نشان داده که عربستان به لطف توليد روزانه 10 ميليون بشکه اي و پشتوانه غني درآمدهاي ارزي انباشته شده و به دليل منافع سياسي به ويژه براي ضربه زدن به ايران و روسيه که در شرايط تحريم نيز قرار دارند، ممکن است منافع کوتاه مدت خود را ملاک تصميم گيري قرار ندهد. اين اتفاق در شرايط حساس فعلي شکاف درون اوپک و احتمال کم خاصيت تر شدن اين نهاد بين المللي را تشديد مي کند.

به اين ترتيب اوپک با انتخاب بين دو گزينه بد و بدتر مواجه است. انتخاب گزينه بد به معني کاهش توليد اوپک و سپردن بيشتر بازار به غير اوپکي هاست و انتخاب بدتر، تداوم وضعيت فعلي و کاهش درآمدهاي نفتي اعضاي اين سازمان است. بايد ديد اوپک کدام گزينه را انتخاب خواهد کرد.