به گزارش پارس به نقل از تسنیم، یکی از نکاتی که در طول یک سال اخیر بارها و بارها مورد تاکید رهبر معظم انقلاب اسلامی قرار گرفته است مساله توجه به درون است که البته در طول سالهای اخیر همواره مورد تاکید بوده است اما ضرورت و اهمیت آن در طول سال اخیر چند برابر شده است و از این روست که رهبر انقلاب در دیدارهای اخیر خود هر بار بر آن تاکید می کنند. این امر البته به یک مساله مهم دیگر گره خورده است و آن این است که راه حل مشکلات کشور را به مذاکرات با آمریکا و یا اروپا و یاهر کشور دیگری گره نزنیم.

راه حل مشکلات کشور آن است که خود همت کنیم و برای حل مشکلاتمان تلاش نماییم. البته این امر بدان معنی نیست که برای حل مشکلات دیپلماتیک کاری نکنیم بلکه به این معنی است که همه مسائل کشور را به مذاکرات هسته ای یا غیر آن گره نزنیم و تصور نکنیم که کلید حل مشکلات کشور در مذاکره با این و آن است. این درسی است که اگر نیاموزیم و به لوازم آن پایبند نباشیم صدمه خواهیم خورد. در این زمینه خصوصا باید بر این نکته تاکید کرد که مذاکره کنندگان طرف مقابل ما کشورهایی بی منطق و زورگو هستند که به هیچ چیز پایبند نیستند و حاضر به پایبندی به هیچ عهد و پیمانی نیستند و از این روست که ما در کمال بدبینی و ناامیدی از آنها به مذاکرات ادامه می دهیم و البته برای این بدبینی دلایل منطقی و مستحکمی نیز داریم. از سوی دیگر یکی از لوازم اصلی توجه به داخل مساله اقتصاد مقاومتی است. در سالهای اخیر آن هدف اصلی که دشمن به آن امید بسته است صدمه اقتصادی به جمهوری اسلامی ایران است و از این رو در سالهای اخیر شعار سال و وجهه اصلی همت مسوولان کشور مصروف اقتصاد بوده و باید باشد.

در چنین شرایطی لازمه تحقق استحکام ساخت درونی کشور این است که به اقتصاد مقاومتی بپردازیم. بیانات اخیر رهبر معظم انقلاب اسلامی در جمع دلاورمردان خطه آذربایجان و جمعی از مردم غیور تبریز حاوی نکاتی مهم و محورهایی اساسی بود که متن حاضر تلاش می کند به یکی از اصلی ترین این محورها که توجه دادن مسوولان کشور به کلید حل مشکلات کشور است بپردازد. رهبر معظم انقلاب دراین دیدار با تحلیل مسائل اخیر و مذاکرات هسته ای بیان داشتند که نباید مذاکرات هسته ای را کلید حل مشکلات کشور دانست.

کلید حل مشکلات کشور در داخل است
به عبارت دیگر یکی از نکاتی که در طول یک سال اخیر بارها و بارها مورد تاکید رهبر معظم انقلاب اسلامی قرار گرفته است مساله توجه به درون است که البته در طول سالهای اخیر همواره مورد تاکید بوده است اما ضرورت و اهمیت آن در طول سال اخیر چند برابر شده است و از این روست که رهبر انقلاب در دیدارهای اخیر خود هر بار بر آن تاکید می کنند. این امر البته به یک مساله مهم دیگر گره خورده است و آن این است که راه حل مشکلات کشور را به مذاکرات با آمریکا و یا اروپا و یاهر کشور دیگری گره نزنیم. راه حل مشکلات کشور آن است که خود همت کنیم و برای حل مشکلاتمان تلاش نماییم.

گره زدن حل مشکلات کشور به مذاکره با غربی ها عاقلانه نیست
مقام معظم رهبری در این باره به همگان خاطر نشان ساختند که: من به شما عرض بکنم کارى که وزارت خارجه ى ما و مسئولین دولتى ما شروع کردند، ادامه پیدا خواهد کرد؛ ایران آنچه را قرار گذاشته است و عهد کرده است نقض نخواهد کرد. البتّه مسئولین تلاش خودشان را بکنند، کار خودشان را بکنند، امّا آمریکایى ها با انقلاب اسلامى دشمنند، با جمهورى اسلامى دشمنند، با این پرچمى که شما مردم بلند کردید دشمنند و این دشمنى با این چیزها فرو نخواهد نشست؛ علاج مقابله ى با این دشمنى هم فقط یک چیز است و آن، تکیه ى به اقتدار ملّى و به توان داخلى ملّى و مستحکم کردن هرچه بیشتر ساخت درونىِ کشور [است] . هرچه در این زمینه ما کار بکنیم، کم است.

به غرب و مذاکره با او خوش بین نیستیم
بدبینی ملت و مسوولان ایران به غرب و طرف مذاکره ای که رفتاری غیر منطقی دارد یک بدبینی حاصل از سوء ظن و یا تخیل نیست. سابقه طرف غربی به خصوص آمریکا در جنایت و ظلم به ملت ایران به گونه ای است که اگر کسی به چنین دشمنی بدبین نباشد باید به تعقل و تفکر سالم سیاسی او شک کرد. به تبعیر رهبر معظم انقلاب: « خود ما ملّت ایران چه کشیدیم؟ از زمان کودتاى بیست وهشتم مرداد، نزدیک به سى سال، بیست و پنج شش سال، حکومت ظالمانه ى محمّدرضا - از بیست وهشتم مرداد [سال] ۳۲ تا سال ۵۷ - و بعد هم از پیروزى انقلاب، مرتّب آزار و اذیّت و بدجنسى و خباثت نسبت به ملّت ایران. حالا مردم تحریمِ اخیر را مى بینند؛ اینها از اوّل انقلاب تحریم را شروع کردند. در اوایل انقلاب هرکس خواست علیه انقلاب یک کارى بکند، آمریکایى ها از او حمایت کردند. چپ بود، راست بود، نظامى بود، غیر نظامى بود، برایشان فرقى نمیکرد؛ هر کسى علیه نظام جمهورى اسلامى انگیزه اى داشت - در شکل قومیّت ها، در شکل آدمهاى گوناگون - هرچه توانستند، کمک کردند؛ آخرىِ آنچه مردم به چشمشان دیدند، فتنه ى سال ۸۸ است. رئیس جمهور آمریکا با کمال وقاحت ایستاد و از فتنه گران در تهران حمایت کرد؛ حالا هم اخیراً دارند حمایت میکنند. فهرست بدکارى هاى این دولت اینها است… امروز هم خیلى از نیّتهاى شومى که اینها پشت پرده داشتند و مکتوم نگه میداشتند، دارد بتدریج آشکار میشود. من امسال روز اوّل سال ۹۲ در مشهد در جوار مرقد ثامن الحجج اعلام کردم؛ گفتم من حرفى ندارم؛ بعضى از مسئولین و دولتمردان - دولتمردان آن دولت، بعد هم دولتمردان این دولت - فکر میکنند در قضیّه ى هسته اى ما با آمریکایى ها مذاکره کنیم [تا] موضوع حل بشود؛ گفتیم خیلى خب، اصرار دارید شما، در این موضوعِ بالخصوص بروید مذاکره کنید؛ ولى در همان سخنرانى اوّل امسال گفتم من خوشبین نیستم؛ مخالفتى نمیکنم امّا خوشبین نیستم. ببینید مرتّب پى درپى اظهارات سخیف آمریکایى ها را؛ سناتور بى آبروى آمریکایى از صهیونیست ها پول میگیرد تا برود در مجلس سناى آمریکا به ملّت دشنام صریح بدهد، نه اینکه اهانت کند؛ دشنام میدهد. رؤساى کشورشان هم همین جور، در سطوح مختلف به ملّت ایران [اهانت کند] . البتّه تودهنى را روز بیست ودوّم بهمن از مردم خوردند… این همان حرفى است که من اوّل امسال گفتم، بعد هم بارها - قبلها هم گفتیم، بعدها هم گفتیم - مکرّر گفتیم که مسئله ى هسته اى بهانه است براى دشمنى؛ مسئله ى هسته اى هم اگر یک روزى - حتّى به فرض محال - بر طبق نظر آمریکا حل بشود، باز یک مسئله ى دیگرى دنبال آن مى آید؛ الان ملاحظه کنید سخنگویان دولت آمریکا بحث حقوق بشر، بحث موشکى، بحث سلاح و مانند اینها را به میان آوردند. من تعجّب میکنم، آمریکایى ها خجالت نمیکشند اسم حقوق بشر را مى آورند. هرکس دیگرى در دنیا ادّعا بکند طرفدارى از حقوق بشر را، دولتمردان آمریکا دیگر نباید این ادّعا را بکنند، با این همه فضاحتى که در کارنامه ى آنها نسبت به حقوق بشر هست. از صد رقم حرکت خلاف حقوق بشر آنها، شاید نود رقم، هشتاد رقم آن را مردم دنیا نمیدانند؛ همان ده بیست رقمى که میدانند، یک کتاب قطور سیاه است. زندان گوانتانامو را همه میدانند، زندان ابوغُریب عراق را همه میدیدند، شرکت « بِلَک واتر» را همه دیدند، حمله ى به کاروانهاى عروسى افغانها را دیدند، کمک به تروریست هاى نامدار که افتخار میکنند به تروریست بودن خودشان را همه دیدند، عهدشکنى ها را دیدند، دروغگویى ها را دیدند؛ همه ى دنیا اینها را دیده است، باز میگویند حقوق بشر و خجالت هم نمیکشند! واقعاً این مقدار وقاحت در رفتار اینها چیز عجیبى است. »
در چنین شرایطی طبیعی است که جمهوری اسلامی ایران در عین تداوم مذاکرات و تلاشی که برای حل مشکلات دیپلماتیک دارد و در عین حمایتی از که از مسوولان دیپلماتیک خود دارد نسبت به دشمن و نسبت به این که چنین مذاکراتی با این دشمن عنود و بی منطق به نتیجه برسد بدبین باشد.

آمریکا نماد استکبار و دشمن ملت ایران و انقلاب اسلامی
نظام سلطه یعنى این که چند قدرتِ دست یافته ى به توانایى مادّى و سلاح و پول و امثال اینها بخواهند بر دنیا حکومت کنند؛ مظهر نظام سلطه هم امروز آمریکا است. ملّت ایران در انقلاب گفت، در حوادث بعدى گفت، در جنگ تحمیلى گفت، در این بیست ودوّم بهمن گفت: ما تسلیم زورگویى و باج خواهى آمریکا نخواهیم شد. یک عدّه سعى نکنند چهره ى آمریکا را بزک کنند، آرایش کنند، زشتى ها و وحشت آفرینى ها و خشونتها را از چهره ى آمریکا بزدایند در مقابل ملّت ما، به عنوان یک دولت علاقه مند، انسانْ دوست معرّفى کنند؛ اگر سعى هم بکنند، سعى شان بى فایده است.

آمریکا خود ناقض اصلی حقوق بشر و مدعی بی شرم آن است
در طول تاریخِ اقلاًّ هفتاد هشتاد سال اخیر - البتّه قبل هم خیلى حرفها در تاریخ آمریکا هست [که] نمی خواهیم حالا وارد آن حرفها بشویم - شما نگاه کنید در دنیا، ببینید آمریکا چه کار کرده؟ جنگهایى که آمریکا به راه انداخته است، انسانهاى بى گناه و غیرنظامى اى که در این جنگها و در غیر این جنگها به خاک و خون کشانده است؛ دیکتاتورهایى که در شرق و غرب دنیا مورد حمایت آمریکا قرار گرفته اند - یکى از آنها محمّدرضاى پهلوىِ ایران بود و ده ها نفر از قبیل او در کشورهاى آسیایى، در کشورهاى آفریقایى، در کشورهاى آمریکاى لاتین، از نظامى و غیرنظامى - و سالهاى متمادى به مردم خودشان ظلم کردند، خون مردم را به شیشه کردند، ثروتهاى مردم را غارت کردند، پدر مردم را درآوردند. حمایت از اینها در کارنامه ى عمل آمریکا وجود دارد. حمایت از تروریسم بین الملل و حمایت از تروریسم دولتى؛ این دولت جعلى جنایتکار صهیونیستى که غاصب فلسطین است، ده ها سال است که مورد حمایت آمریکا است؛ مردم را میکُشد، خانه ها را خراب میکند، ظلم میکند، جوانها را، زنها را، مردها را، کودکان را به زندان و حبس میکشاند؛ به بیروت حمله کردند، صبرا و شتیلا را نابود کردند، چه، چه؛ همه مورد حمایت آمریکا است. اینها در سیاهه ى اعمال آمریکا ثبت است. حمله ى به عراق و کشتن ده ها هزار انسان - آمارها را ما دقیق نمیدانیم، بلکه گفته میشود تا حدود یک میلیون عراقى را در طول این چند سال اینها مستقیم و غیر مستقیم از بین بردند؛ حالا من نسبت نمیدهم، اقلاًّ ده ها هزار، [در صورتى که] یکى اش هم زیاد است - انسانها را در عراق از بین بردند. در افغانستان یک جور دیگر، شرکتهاى آدم کشى و ترور را - که من یکى [از آنها] را یک وقتى در یک سخنرانى، اسم آوردم: شرکت معروف « بِلَک واتِر» آمریکایى که کار آن آدم کشى است، ترور است - انداختند به جان مردم؛ همین گروه هاى تندروِ افراطىِ آدم کشِ تکفیرى را اوّل اینها راه انداختند که حالا در یک جاهایى کمانه کرده و به خودشان هم دارد میخورد. آمریکا یک چنین دولتى است. بحث سر ملّت آمریکا و مردم آمریکا نیست، آنهاهم مثل بقیّه ى مردمند؛ بحث سر رژیم آمریکا است، بحث سر دولت آمریکا است. چطور میشود این چهره را با بزک و آرایش تغییر داد در مقابل چشم ملّت ایران؟

اقتصاد مقاومتی یکی از لوازم استحکام ساخت درونی کشور است
از سوی دیگر در پایان باید خاطر نشان ساخت که لازمه توجه به داخل و تقویت استحکام ساخت درونی کشور آن است که سیاست اقتصاد مقاومتی در پیش گرفته شود چرا که یکی از لوازم اصلی توجه به داخل مساله اقتصاد مقاومتی است. در سالهای اخیر آن هدف اصلی که دشمن به آن امید بسته است صدمه اقتصادی به جمهوری اسلامی ایران است و از این رو در سالهای اخیر شعار سال و وجهه اصلی همت مسوولان کشور مصروف اقتصاد بوده و باید باشد. در چنین شرایطی لازمه تحقق استحکام ساخت درونی کشور این است که به اقتصاد مقاومتی بپردازیم. به تبعیر معظم له: « ان شاءالله بزودى سیاستهاى اقتصاد مقاومتى ابلاغ خواهد شد. علاج مشکلات کشور پیمودن راه اقتصاد مقاومتى است؛ یعنى تکیه به درون. چشم را ندوزیم به دست دیگران؛ ما تواناییم، ما ثروتمندیم، هم ثروت انسانى داریم - نیروى انسانى ما در دنیا کم نظیر است، اگر نگوییم بى نظیر - [هم] ثروتهاى زیرزمینى؛ ثروتهاى ما فوق العاده است. دنیا به ما احتیاج دارد؛ به قدرى که دنیا به ما احتیاج دارد، ما به دنیا احتیاج نداریم. امروز دنیا روى کاکُل نفت و گاز میچرخد؛ ما در دنیا اوّلْ کشوریم در همه ى فهرست بلندِ کشورهاى دنیا. این را من امسال در مشهد گفتم، با توجّه به ذخایر نفت ما و ذخایر گاز ما، ما در دنیا اوّلیم.

اخیراً مسئولین محترم دولتى براى من گزارش آوردند، ما از لحاظ گاز هم که دوّم بودیم در دنیا، امروز شدیم اوّل. امروز از لحاظ ذخایر گاز که ما تا چندى پیش - شاید تا یک سال، یک سال و نیم پیش - در رده ى دوّم قرار داشتیم، امروز در رده ى اوّل قرار داریم؛ این ذخایر ما است، دنیا به اینها احتیاج دارد. دیدید یک مقدار لبخندى مشاهده شد، شرکتهاى خارجى هجوم آوردند؛ میخواهند بیایند، تا چه وقت میتوانند آمریکایى ها روى این لجبازى خودشان مقاومت کنند؟ اگر چنانچه ما بر روى توان خودمان تکیه کنیم، استقامت آنها در هم خواهد شکست؛ این را بدانند. تا وقتى که ما چشممان به دست دیگران باشد، دنبال این باشیم که کدام مقدار از تحریمها کم شد، کدام مقدار چنین شد، فلان حرف را فلان مسئول آمریکایى گفت یا نگفت - تا وقتى دنبال این حرفها باشیم - به جایى نمیرسیم. ما یک کشور بزرگ هستیم، یک ملّت قوى هستیم، ملّت بافرهنگى هستیم، ملّت بااستعدادى هستیم، ثروت خدادادى هم الى ماشاءالله [داریم] ؛ مسئولینمان هم خوشبختانه مسئولین دلسوزى هستند، دلشان میخواهد کار کنند، ما هم کمکشان میکنیم، دعایشان هم میکنیم؛ البتّه اصرار هم میکنیم که مسئولین هم به نیروى داخلى تکیه کنند؛ از مسئولین هم میخواهیم به مردم اعتماد کنند، به نیروى داخلى اعتماد کنند، سعى کنند این سرچشمه ى فیّاض تمام نشدنى را در داخل، خروشان و فروزان و جوشان کنند؛ این اگر شد، همه ى درهاى بسته باز خواهد شد. باید این جورى حرکت کنند، این جورى عمل کنند. »