اربعین، نماد کمال است؛ پس از یک اربعین، خلوص و توجه و بندگی خاص، انتظار ثمره، موجه است. امروز اربعین‌های حسینی نه‌تنها نمادی از کمال احترام و بزرگداشت عاشورا و مکتب حسین است، بلکه مصداق قوت و قدرت دنیای اسلام هم شده است؛ رهبر معظم انقلاب، با توجه به آیه «وَ اَعِدّوا لَهُم مَا استَطَعتُم مِن قُوَّة»، راهپیمایی اربعین را مصداقی از قوت اسلام و قوت حقیقت می‌دانند. دراین‌باره گفتنی‌هایی هست:
یک. زیارت اربعین از علائم مؤمنان است؛ سال‌به‌سال این زیارت، بسته به شرایط و اقتضائات، پرشورتر و قوی‌تر برگزار می‌شود و خود نشانه و مانوری از قوت اسلام و مسلمین خواهد بود و بنابراین دل‌بستگان به مکتب اسلام باید تا سرحد توان و استطاعت، در این مسیر، تسهیلگری و نقش‌آفرینی کنند.
دو. آیت‌الله جوادی آملی درباره آنان که موفق نشدند جسم خود را به این اجتماع برسانند می‌فرمایند: «نگویید جامانده‌ایم، کسی که قلب و روحش رفته، جامانده نیست. جامانده کسی است که عشق و شور و طلب زیارت اربعین، به ذهنش هم نمی‌رسد و علاقه‌ای ندارد. اگر به هر دلیلی اشتیاق رفتن هست و شرایطش نیست، خیری بوده و ثواب نیت را برده‌اید. شاکر باشید و نگویید جامانده‌ایم.» چند میلیون نفر، هم جسم و هم جان خود را به مسیر عشق می‌رسانند و چند میلیون نفر هم با دل خود می‌گویند« اَتَیتُکَ»؛ عاشق، هیچ‌جوره جا نمی‌ماند؛ کسی که مدام عشقش را در دل و در یاد دارد، توفیق وصال مستمر دارد. این آمدن و این وصال، فوزی است که باید به نقطه کمال و به‌تعبیری فوز عظیم منتهی شود؛ و آن چیزی جز معرفت و تبعیت از امام نیست.
اما جامانده کسی است که امام و صاحب ندارد؛ نه دغدغه پیشوا داشتن دارد و نه نگران ادب پیروی است؛ نه روز واقعه، غم دارد نه همّی برای اربعین آن دارد. اما گروهی از این جاماندگان هم بیچاره‌تر و شقی‌ترند؛ همان‌ها که به عشاق اباعبدالله با طعنه و کنایه می‌تازند و حکم به نبودنِ آنچه خود نمی‌بینند، می‌کنند. کسانی‌که حلاوت ایمان را نچشیده‌اند و به استهزاء مستان از محبت حسین علیه‌السلام می‌پردازند. اینان و سدکنندگان راه خیر و صراط اباعبدالله، بدترین قطعات این جورچین‌اند.
سه. حرکت اربعین به لطف خدا و اهل‌بیت علیهم السلام روز به روز عظیم‌تر و عمیق‌تر شده است و تبدیل به یک قطعه جدانشدنی از سبک زندگی دل‌بستگان به سیدالشهدا علیه‌السلام گردیده است؛ این امر با عنایت به ظرفیت و کشش بی‌نظیر اربعین باید به محملی بین‌المللی برای ابلاغ پیام‌های الهی و معارف حسینی تبدیل شود تا نقش خود را در منظومه تمدنی و آخرالزمانی به احسن وجه ایفا کند. تبیین انقلاب حسینی و قیام مهدوی دو امر حیاتی برای عصر غیبت و آماده‌سازی برای ظهور منجی است که شاید بهترین بستر آن، اجتماع عظیم مردم در اربعین حسینی باشد.