حسین رضازاده درباره علت حضورش در وزنه‌برداری معلولان اظهار کرد: در صبحتی که با رییس فدراسیون جانبازان و معلولان داشتم وی از من درخواست کرد که به وزنه‌برداری معلولان کمک کنم و من نیز پذیرفتم. این فرصتی است برای من که بتوانم با کمک کردن به ورزشکاران معلول و جانباز دین خودم را ادا کنم.

او گفت: هدفم بر این است که با کمک فدراسیون جانبازان و معلولان و کمیته ملی پارالمپیک در مسابقات پارالمپیک، پاراآسیایی وجهانی مدال‌های خوبی کسب کنیم و با استفاده از تجربیاتم در جهت پیشرفت این رشته گام‌های موثری بردارم.

وی در پاسخ به این پرسش که بعد از فوت مرحوم سیامند رحمان آیا جانشین مناسبی در فوق سنگین پیش‌بینی شده است یا خیر؟ گفت: مرحوم رحمان در وزنه‌برداری معلولان یک اسطوره بود و کمتر کسی می‌تواند جایگزین او شود. البته منصور پور میرزایی و افراد دیگری هستند که رکوردهای خوبی را در تمرینات و مسابقات جهانی به ثبت رسانده‌اند که من سعی می‌کنم با کمک از پیشکسوتان این رشته و هم‌چنین  با کمک رییس فدراسیون فرد مناسبی را برای فوق سنگین انتخاب کنیم.

رضازاده اضافه کرد: در مرحله اول باید کادر فنی خوبی را در کنار تیم داشته باشیم تا بتوانیم هم در فوق سنگین و هم سایر دسته‌ها وزنه‌برداران خوبی را برای توکیو انتخاب و آماده کنیم.

او گفت: سعی خواهم کرد با پتانسیل‌های خوبی که در استان‌های مختلف وجود دارد وزنه‌برداران خوبی را در تمام دسته‌ها شناسایی کنیم تا کمبودی در هیچ یک از وزن‌های نداشته باشیم.

سرپرست پاراوزنه‌برداری پیرامون این پرسش که آیا تغییرات در کادر فنی انجام می‌شود یا خیر؟ تصریح کرد: در این زمینه هنوز تصمیم گیری نشده و با مشورت با فدراسیون و پیشکسوتان این رشته سعی خواهیم کرد در این زمینه به یک جمع بندی نهایی برسیم.

وی هم‌چنین در پاسخ به این پرسش که در حال حاضر مشکل وزنه‌برداری معلولان چیست؟ خاطرنشان کرد: تنها مشکل ما بیماری کرونا است که منتظر هستیم شرایط کشور از این بحران خارج شود تا ما بتوانیم اردوهای خود را برپا و برنامه‌هایی که پیش بینی کرده‌ایم را زودتر عملیاتی کنیم.

رضازاده درباره وزنه‌برداری بانوان نیز تصریح کرد: در سال گذشته مسابقات قهرمانی کشوری وزنه‌برداری بانوان با حضور ۱۹ استان برگزار شد و تیم خوبی در این زمینه شناسایی شده است. هدف ما بر این است که بتوانیم وزنه‌برداری بانوان را نیز گسترش دهیم تا بتواند در مسابقات پارآسیایی و جهانی رقابت داشته باشند.  در حال حاضر مشکل اصلی زنان لباس آن‌ها هست که امیدوارم با همکاری فدراسیون و کمیته ملی پارالمپیک مشکل لباس آن‌ها نیز به‌زودی مرتفع شود تا شرایط حضورشان در مسابقات برون مرزی فراهم شود.

او در پایان در پاسخ به این پرسش که آیا شناختی از وزنه‌برداری معلولان داشتید؟ خاطرنشان کرد: نسبت به این رشته بیگانه نیستم و همگامی که تمرینات آن‌ها در استادیوم آزادی برگزار می‌شد از نزدیک نظاره‌گر تمرینات آنها بودم. من شناخت خوبی نسبت به این رشته  دارم و معتقدم هیچ فرقی بین رشته وزنه‌برداری معلولان و افراد سالم از نظر وزن‌ها وجود ندارد و سعی خواهم کرد در جهت پیشرفت این رشته و ارتقای مدال‌های آن‌ها از تمام تجربیاتم استفاده کنم.

 

پیشکسوتان دین زنان معلولان وزنه برداری