به گزارش پارس ، یکی از مشکلات جدی مسلمان (چه شیعه و چه سنی) ، وهابیت تکفیری است و از طرفی، آشنایی با عقاید و عملکرد وهابیت تکفیری و نقد آنها یکی از نیازهای جدی جوامع مسلمان است.

از این رو، خبرگزاری فارس، سلسله مباحث وهابیت شناسی را که توسط حضرت آیت الله جعفر سبحانی تدریس شده است، تقدیم مخاطبان گرامی می کند که شماره یازدهم این مجموعه از نظر می گذرد.

بسم الله الرحمن الرحیم

سخن در باره زیارت قبور مسلمانان بود، عرض کردیم که زیارت این قبور، آثار ارزنده ای دارد.

اکنون بحث در این است که آیا در قرآن کریم، آیه ای داریم که دلالت کند بر اینکه رسول گرامی اسلام (ص) به زیارت قبور می رفت؟

دلیل قرآنی بر مشروعیت زیارت قبور مؤمنان

علما و مفسران از این آیه استفاده می کنند که رسول خدا (ص) بر سر قبر مسلمانان می رفت یا دعا می کرد یا فاتحه می خواند، بالاخره حاضر می شد و آن این است که خداوند منان، پیغمبر اکرم (ص) را نهی می کند از اینکه بر سر قبر مشرکان یا منافقان بایستد: « لَا تُصَلِّ عَلَىٰ أَحَدٍ مِّنْهُم مَّاتَ أَبَدًا وَلَا تَقُمْ عَلَىٰ قَبْرِهِ إِنَّهُمْ کفَرُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَمَاتُوا وَهُمْ فَاسِقُونَ» (توبه/۸۴)

این آیه در باره منافقان مدینه و غیر مدینه است و می فرماید: یا رسول الله! ابداً بر آنها (منافقان) نماز نخوان و هیچگاه در کنار قبر او برای طلب آمرزش و استغفار نایست « وَلَا تَقُمْ عَلَىٰ قَبْرِهِ»

بیضاوی می گوید: « و لاتقم علی قبره للزیارة أو للدّفن» نه در موقع دفن کردن و نه در موقع زیارت کردن، معلوم می شود که این نهی مربوط است به منافقان، عکس آن در باره مسلمانان است، یعنی بر مسلمانان نماز بخوان و بر سر قبر آنان بایست و زیارت کن، البته تنها بیضاوی نیست که این آیه چنین معنا کرده است، غیر ایشان نیز همین را گفته اند.

جلالین نیز می گوید: « و لا تقم علی قبره للزیارة أو للدفن» معلوم می شود که این نهی مال منافقان است و عکسش هم مال مسلمانان است، دلالت آیه خوب است اگر کسی دقت کند و پیش داور نباشد.

اما کسانی که پیش داور هستند، آیه را به گونه دیگر معنا می کنند و می گویند مراد از قیام، قیام در دفن است و حال آنکه آیه مطلق است « و لا تقم علی قبره» بر قبر آنان نایست، فرق نمی کند چه در موقع دفن باشد و چه در مواقع دیگر.

دلیل روائی بر مشروعیت زیارت قبور مؤمنان

روایات زیاد داریم که پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله به زیارت قبور بقیع می رفت، عجیب این است که متن زیارت رسول خدا (ص) را هم نقل کرده اند، وقتی که خودش تنها می رفت، یکنوع زیارت می کرد، آنگاه که به یارانش تعلیم می کرد به نحو دیگر، آنگاه که خودش تنها به زیارت اهل قبور می رفت، چنین زیارت می کرد: « السلام علیکم دار قوم مؤمنین و آتاکم ما توعدون غداً مؤجّلون و إنّا إن شاء الله بکم لاحقون، اللّهم اغفر لأهل بقیع الغرقد» درود بر جمعیتی که مومن و معتقد هستند، آنچه را که به شما در دنیا وعده می دادند به سراغ شما آمد، « و آتاکم ما توعدون غداً» آنکه می گفتند در آینده چنین و چنان است (یعنی برزخی است) برای شما پیش آمد، مؤجّلون، الآن شما بین مرگ و آخرت هستید، ما نیز به همین زودی به شما می پیوندیم، خدایا مردم بقیع غرقد را بیامرز، « غرقد» به این جهت به بقیع می گویند که گویا یک درخت های خود رویی در آنجا (بقیع) به صورت فراوان بوده است، هنگامی که بقیع را قبرستان درست کردند، آن درخت ها را کندند، و لذا شد « بقیع الغرقد» .

پس این خودش حاکی از این است که ارتباط ما با مؤمنان قطع نشده، چون اگر ارتباط ما با مؤمنان قطع شده باشد، خطاب به آنان معنا ندارد اگر واقعا سخن ما را نمی شنوند این خطاب معنی ندارد بگوییم: « السلام علیکم دار قوم مؤمنین و آتاکم ما توعدون غداً مؤجّلون و إنّا إن شاء الله بکم لاحقون، اللّهم اغفر لأهل بقیع الغرقد» .

همه اینها حاکی از این است که ارتباط ما با آنان قطع نشده و آنان سخنان ما را می شنوند درود ما را می شنوند.

هنگامی که یاران خودش را به زیارت قبور بقیع می برد به نحو دیگر برای آنان آموزش داد و فرمود چنین بگویید: « السلام علیکم اهل الدّیار من المؤمنین و المسلمین و یرحم الله المستقدمین منّا و المستأخیرین، و إنّا انشا الله بکم لاحقون» درود بر ساکنان مؤمن و مسلمان این دیار، خداوند همه مؤمنان را چه آنهایی که قبلا در گذشته اند، و چه آنهایی که آینده خواهند بود، همه را رحمت کند، ما نیز به خواست خدا به شما می پیوندیم.

پس آیه دلالت دارد « ولا تقم علی قبره» درباره منافق است، اما مؤمنان حسابشان از حساب منافقان جداست، یعنی در کنار قبر آنان بایست، این روایات هم روایات روشنی است و عجیب این است که این روایات در صحیح مسلم دومین صحیح جهان تسنن جلد ۳، صفحه ی ۶۴،۵۶،۶۵ این زیارت ها هست.

بنابراین اگر ما به زیارت بقیع یا زیارت قبرستان یا زیارت جاهای دیگر می رویم، همه اینها یک نوع پیروی از پیغمبر اکرم صلّی الله علیه و آله است، « و قد کان لکم فی رسول الله اسوة حسنه» ما باید پیرو پیغمبر خدا باشیم و ببینیم رسول خدا صلی الله علیه وآله چه فرموده است.

آیا ارتباط ما با اموات قطع شده است؟

مطلب دیگر اینکه زیارت قبور را احدی از وهابی ها انکار نکرده اند، یعنی آنها نیز به زیارت قبور می روند، وغیر از این هم چاره ای ندارند، چون روایات در صحیح مسلم است، اما گاهی می گویند ارتباط ما با اموات قطع شده، در حالی که اگر قطع شده بود، این خطاب ها بی معنی بود.

وهابی ها اجازه زیارت قبور برای زنان را نمی دهند

مهم این است که آنها زنان را اجازه نمی دهند که وارد قبرستان بقیع بشوند و زیارت کنند و اصلاً جای دیگر هم اجازه نمی دهند که زنان به زیارت قبور عزیزان خود بروند، آیا این عمل آنها صحیح است یا نه؟

به خاطر دارم که چند سال قبل، شاید ده سال قبل بود که من در بقیع بودم و با یکی از آمران معروفی - که تا حدی لهجه نرم و اخلاق اسلامی داشت- روبه رو شدم و گفتم چرا اجازه نمی دهید که اینها به زیارت قبور عزیزان خود بیایند، او گفت زیارت برای زنان حرام است، گفتم چگونه حرام است که پیغمبر خدا می فرماید: « زروا القبور و فإنّها تذکرکم الآخرة» . در حدیث دیگر می فرماید: « زروا القبور فإنّ لکم فیها لعبرة» چطور می گویید زیارت بر زنان حرام است، گفت: این خطاب، خطاب برای مردان است، گفتم: درست است، ولی مرد و زن نیست، یعنی همه خطابات قرآن و یا اکثرشان برای مردان است، اما زنان هم شریک اند « اقیموا الصلاة و آت الزکاة» خطاب به مردان است، اما در عین حال همگی شریک اند، یعنی زن و مرد هر دو در این مسئله شریکند.

بنابراین، نباید بگوییم این خطاب چون برای مردان است، یعنی « زرن» نفرموده بلکه « زروا» گفته است، پس زنان محرومند.

علاوه بر این، شما « مقاصد الشریعة» دارید، امروز « مقاصد الشریعة» جده را و مراکز فقهیه جده را و مدینه و مکه را پر کرده و شما می گویید ما به دنبال مقاصد شریعت هستیم مقاصد شریعت در این دو روایت آمده، چون می فرماید: « فإنّها تذکرکم الآخرة» زیارت قبور « تذکرکم الآخرة» آخرت را به یاد شما می آورد.

آیا این فقط مخصوص مردان است، یعنی زنان نیاز ندارند که اینها متوجه آخرت بشوند، بعد من یک نامه ای نوشتم و استدلالات خودم را نوشتم و برای آن مرد فرستادم، اتفاقاً به صورت یک رساله هم چاپ شده است.

بنابراین؛ روایات مطلق است و اختصاص به مردان ندارد، علاوه بر این صحیح مسلم از عایشه نقل می کند که یک شب دیدم پیغمبر از رخت خواب برخواست و به طرف بقیع رفت و من نیز دنبال آن حضرت رفتم و هر دو وارد قبرستان بقیع شدیم، من عرض کردم: یا رسول الله! من چگونه زیارت کنم؟

فرمود: « قولی: السلام علیکم اهل الدّیار من المؤمنین و المسلمین و یرحم الله المستقدمین منّا و المستأخیرین، و إنّا انشا الله بکم لاحقون»

حضرت به همسرش آموزش می دهد که موقع زیارت قبور بقیع این جمله ها را بگو.

آیا پیغمبر اکرم (ص) خلاف شرع کرده است، اگر واقعا زیارت برای زنان حرام است، پس پیغمبر اکرم (ص) چطور همسر خود را به زیارت برد و تعلیم کرد؟ !

گاهی می گویند زنان « ضعفاء العقول» هستند فلذا ممکن است در کنار قبر از حال بروند.

باید گفت که این حرف یکنوع سفسطه است، زیرا در خیلی از جاها مانند ایران، عراق و یمن و جاهای دیگر می بینیم که به زیارت می روند و زیارت می کنند و بر می گردند، یعنی احسانی می کنند و قرآنی می خوانند و بر می گردند، علاوه بر این، در خود هم یک تحولی ایجاد می کنند چگونه می شود شما در مقابل این روایات، زنان مردم را محروم می کنید، هنگامی که من مشرف می شوم برای زیارت قبور، می بینم زنان پشت بقیع ایستاده اند، حتی گاهی اجازه نمی دهند که از آن پنجره بر قبور ائمه اهل بیت علیهم السلام نگاه کنند این همه شدت چیست؟ !

اسلام دین شدت نیست، بلکه دین مرونت و دین آسانی است « الحنفینة البیضاء و السّمحاء» .

فاطمه زهرا (س) از دیدگاه اهل سنت و عملکرد ایشان

فاطمه چگونه است؟ همه شما می گویید که فاطمه دختر پیغمبر اکرم (ص) است و « سیدة نساء العالمین» یعنی شما آن حضرت را در صحیح بخاری و غیر بخاری به عنوان سیده نساء العالمین قبولش دارید، و باز قبول دارید که حضرتش جزء اهل بیت پیغمبر اکرم (ص) است و اهل بیت پیغمبر اکرم کسانی هستند که: « طهّر هم الله من الرجس تطهیراً» ، همین دخت گرامی پیغمبر در هر شنبه یا غیر شنبه به کنار قبر عمویش حضرت حمزه می رفت و دو رکعت نماز می خواند و بر می گشت.

عایشه، ام المؤمنین که همه شما احادیثش را قبول دارید، موقعی که برادرش عبد الرحمن فوت کرد و جنازه او را در مکه دفن کردند، هنگامی که ایشان مکه رفت، (خواه برای عمره یا غیر عمره) سپس به زیارت قبر برادرش عبد الرحمن رفت و دو تا شعر هم در آنجا خواند، شما که می گویید عمل صحابه حجت است، این آیه قران است و این روایات است که اطلاق دارد و این هم عمل خود پیغمبر اکرم است که همسرش را می برد به زیارت، این هم فاطمه دخت گرامی پیغمبر اکرم است که به زیارت عمویش حضرت حمزه می رود، و این هم عایشه ام المؤمنین است که به زیارت قبر برادرش عبد الرحمن می رود.

فلذا من فکر می کنم که مسئله، یک مسئله سیاسی است و الا از نظر فقهی مسئله بسیار روشن است و خیلی از فقها ی « اهل سنت» بر این مسئله گواهی داده اند که زیارت قبور برای زنان، عیناً مانند مردان حلال است و مشروع.

زیارت قبر رسول اکرم صلّی الله علیه و آله از منظر علمای اهل سنت

حال می خواهیم کم کم وارد « بیت القصید» بشویم و آن این است که زیارت قبر پیغمبر اکرم (ص) چگونه است؟

من واقعاً خجالت می کشم این مسئله را مطرح کنم، چطور می شود که زیارت قبور مردم عادی مستحب باشد، اما زیارت قبر پیغمبر اکرم صلّی الله علیه و آله مستحب نباشد، یک نفر هم منکر نیست که زیارت قبر پیغمبر اکرم (ص) مستحب است و اگر هم منکر باشد، ابن تیمیه است، و الا حتی الآن نیز همه وهابی ها زیارت قبر پیغمبر اکرم (ص) را مستحب می دانند.

بنابراین زیارت قبر پیغمبر اکرم (ص) مستحب است و جای بحث نیست، تقریباً چهل نفر از علمای اهل سنت بر استحباب قبر پیغمبر اکرم (ص) فتوا داده اند، مسلماً جریان بیش از این است، فلذا اگر کسی تحقیق کند و الآن اینترنت هم که آمده انسان می تواند بر کتاب ها مسلط بشود، استحباب زیارت قبر پیغمبر اکرم (ص) بر کسی مخفی نیست.

من روایتی را بخوانم تا مطلب بهتر روشن بشود. ابوالحسن ماوردی در کتاب « الأحکام السلطانیه» جمله زیبائی دارد (متوفای ۴۵۰) احکام سلطانیه مربوط است به آن احکام ولائی و کیفیت حکومت اسلامی، ایشان می فرماید کسانی که ریئس کاروان هستند و قافله دارند، باید بعد از زیارت مکه به گونه ای راه را بگردانند تا به زیارت قبر پیغمبر اکرم نیز برسند، یعنی اگر احیاناً راه شان هم راه مدینه نیست، راه را کج کنند و راه را انحرافی کنند تا به زیارت قبر پیغمبر اکرم برسند تا زائر خانه خدا بین دو زیارت جمع کند، یکی زیارت خانه خدا، دیگری هم زیارت قبر پیغمبر اکرم.

جناب آقای ابوعبدالله حلیمی جرجانی شافعی متوفای۴۰۳ در کتاب « شفاء السقام» جمله زیبائی دارد ایشان می گوید ما مأموریم پیغمبر اکرم را تعظیم و تکریم کنیم، تکریم و تعظیم حضرت در زمان حیاتش کاملاً روشن است در حال بعد از حیاتش، تعظیم و تکریمش زیارت قبر آن حضرت است، فلذا زیاد احتیاج ندارد که من این عبارت کتاب های برادران اهل سنت را بخوانم، ولی فقط برای روشن شدن ذهن جوانانی که در عربستان سعودی و در مناطق دیگر زندگی می کنند و تحت تأثیر وهابی ها قرار گرفته اند، یعنی علمای بزرگ اینها بر خلاف این ها (وهابی) هستند، و اگر این ها گاهی می گویند زیارت چنین و چنان است، بر خلاف علما سخن می گویند، یعنی علما برعکس هستند.

مثلاً کتابی است به نام « الفقه علی المذاهب الأربعة» در آن جا چهار مذهب همه شان یک فتوا داده اند، یعنی حنفی ها، شافعی ها، مالکی ها، حنبلی ها، همگی گفته اند که زیارت پیغمبر اکرم (ص) بهترین مستحبات و مندوبات است، یعنی « من افضل المندوبات» زیارت قبر پیغمبر اکرم (ص) است.

غزالی درباره زیارت قبر پیغمبر اکرم (ص) سخنی دارد که من ترجمه آن را می خوانم ایشان می گوید که پیغمبر اکرم فرموده است زیارت من در حال ممات، بسان زیارت من در حال حیات است و هر کس قدرت جسمانی و مالی داشته باشد و مرا زیارت نکند، بر من جفا کرده است (من حجّ و لم یزرنی فقد جفانی) ، اتفاقاً این حدیث را قریب چهل نفر از دانشمند اهل سنت نقل کرده اند.

آقایان (وهابی ها) بگذارید مردم به زیارت قبر پیغمبر اکرم (ص) بروند و با زیارت خود، آن حضرت را تعظیم و تکریم کنند، کاری نکنید که پیغمبر از قلب ها و فکرها و اندیشه ها کنار برود، که آن موقع دین مقدس اسلام به صورت افسانه در آید.

عرض کردم به ظاهر منکری نیست، اما گاهی عملاً اجازه زیارت را نمی دهند، وإلا از نظر فتوا جناب بن باز فتوا می دهد که مستحب است سلام بر پیغمبر اکرم (ص) کنند، آنگاه به قبرستان بقیع سلام عرض کند.

آیا سفر کردن برای زیارت اموات، جایز نیست؟

روایات در این جا زیاد است، ولی آنچه که مهم است، یک مسئله است، می گویند ما نیز قبول داریم زیارت پیغمبر اکرم (ص) مستحب و مندوب است، اما کسی حق ندارد برای زیارت سفر کند، سفر را برای زیارت تحریم می کنند، یعنی نمی گویند خود زیارت مشکل دارد، بلکه می گویند سفر برای زیارت درست نیست.

به بیان دیگر اگر کسی در مدینه باشد، او می تواند زیارت کند و زیارت کردن برای او مستحب است « إذا کان متواجداً فی المدینه فله أن یزور» اگر در خود مدینه است زیارت بکند.

اما اگر در مدینه نیست، بلکه در مکه است یا در شهر دیگر و مملکت دیگر، چنانچه به قصد زیارت رسول اکر سفر کند، یک چنین سفری جایز نیست.

حال باید ببینیم که آیا این مطلب درست است یا نه؟ اصولاً اگر چیزی مستحب است، آیا می تواند سفر برای « مستحب» حرام باشد؟ آیا این جمع بین متضادین نیست، چون از این طرف می گویید که زیارت قبر پیغمبر اکرم (ص) مستحب و عملاً هم زیارت می کنید، و این هم فتاوای علمای شماست در این چهارده قرن، اما می گویید سفر برای زیارت قبر پیغمبر اکرم (ص) حرام است.

اگر واقعا زیارت مستحب است، سفر یا واجب است یا مستحب است یا مباح، یعنی درباره حکم مقدمه اختلاف است اگر « ذی المقدمه» واجب شد، مقدمه یا واجب است یا مباح است و یا مستحب. چرا حرام باشد؟ !

حال باید ببینیم که سیره مسلمین چه بوده است، چون سیره مسلمین بهترین دلیل است که آیا سفر بر زیارت قبر پیغمبر اکرم (ص) چگونه است؟

وقتی ما سیره مسلمین را در نظر می گیریم، می بینیم که مسلمین از همان قرن اول تاکنون همگی برای زیارت قبر پیغمبر اکرم (ص) سفر می کردند، این مغالطه گران هستند که می گویند مسلمین برای زیارت مسجد النبی سفر می کردند نه برای زیارت قبر النبی.

ولی ما در جواب این مغالطه گران می گوییم که حرف شما بر خلاف سیره است و بر خلاف آن چیزی است که در خارج است، در خارج همه مسلمین به قصد زیارت قبر رسول خدا سفر می کردند و کنار قبرش می آمدند و می ایستادند تا بیعت کنند با آن حضرت و عرض کنند که: یا رسول الله! ما در راه تو هستیم و درود بفرستند و عمل کنند به این حدیث که می گوید: « فمن حج ولم یزرنی فقد جفانی»

اگر واقعاً برای زیارت مسجد النبی سفر می کردند، پس مسجد الأقصی نیز مثل مسجد النبی مسجد است، پس چرا مردم تا کنون قصد سفر برای زیارت مسجد الأقصی نکرده اند، آیا شنیده اید که در مراکش در الجزائر یا در عراق و در مصر افرادی باشند که بگویند که ما می خواهیم به قصد زیارت مسجد الأقصی سفر کنیم؟

بله! ممکن است بگویند بیایید برویم این مراکز علمی و مراکز دینی را ببینیم و مشاهده کنیم، اما اینکه بیایید برویم خصوص مسجد الأقصی را زیارت کنیم تا کنون از کسی شنیده نشده و در شعری یا در کتابی نیامده است، پس معلوم می شود که مسلمین در مدینه برای زیارت قبر پیغمبر اکرم (ص) می آمدند نه به قصد زیارت مسجد النبی، چون اگر قصدشان زیارت مسجد النبی (ص) بود، نظیر مسجد النبی، مسجد الأقصی است، برای سه مسجد سفر جایز است که عبارتند از: مسجد الحرام، مسجد النبی و مسجد الأقصی.

پس چرا مردم برای سفر برای آنجا نمی روند، البته ممکن است جهان گردانی باشند که بخواهند برای دیدن مسجد الأقصی و مسجد الخلیل سفر کنند و آن مکان ها را از نزدیک ببینند و جاهای انبیا را ببینند، قطعاً این گونه سفرها بسیار خوب است اما اینکه کسانی بخواهند برای زیارت خصوص مسجد الأقصی سفر کنند، یک چنین چیزی تا کنون نبوده، بلکه این گونه سفر ها فقط مال مسجد پیغمبر اکرم (ص) بوده و آن هم به خاطر زیارت قبر پیغمبر اکرم صلّی الله علیه و آله.

سفر سلف صالح برای زیارت قبر پیامبر

حال باید دید که سلف صالح چه می کردند، من از سلف صالح چیزهای را نقل کنم تا روشن بشود که کار سلف صالح چه بوده.

سلف صالح از دید وهابی ها کسانی هستند که ما باید دین خود را از آنان بگیریم، از این رو لازم است ببینیم که آیا آنان برای زیارت قبر پیغمبر اکرم (ص) سفر می کردند یا نمی کردند؟

یکی از سلف صالح، مؤذن پیغمبر اکرم، بلال است، حدیثی را که الآن نقل می کنم اگر بخواهیم مصادرش را هم بیان کنم طول می کشد، بلال بعد از رحلت پیغمبر اکرم (ص) مدینه را ترک کرد، یعنی مسائل سیاسی سبب شد که ایشان مدینه را ترک کند، چرا؟ چون از او چیزی را خواستند که او حاضر نبود، گفت می خواهم مرز دار و مرزبان بشوم بهتر از این است که در مدینه بمانم. فلذا به شام رفت و در نقطه ای که بین اسلام و بین مسیحیت مرز است زندگی می کرد.

شب در عالم رؤیا پیغمبر اکرم (ص) را دید که حضرت به فرمود: بلال! رابطه خود را با ما قطع کردی و دیگر سراغ ما نمی آیی، وقتی از خواب بیدار شد، شروع کرد به گریه کردن و این خواب فهمید که پیغمبر اکرم (ص) گله مند است که چرا به زیارت قبر او نمی روم، فردایش بر شتر خود سوار شد و رهسپار مدینه گردید و اوایل شب وارد مدینه گشت و در مسجد بود، حسن و حسین که هر دو در زمان نوجوان و کوچک بودند او را دید و هنگامی که چشمشان بر مؤذن جدشان افتاد گریه کردند و اشک ریختند، بلال نیز گریه کرد.

عرض کردند بلال ما از تو خواهش داریم امشب بالای بام مسجد برو و موقع « فجر» اذان بگو، ایشان طبق خواهش حسنین موقع فجر، بالای بام مسجد رفت و شروع کرد به اذان گفتن، هنگامی که گفت: « الله اکبر» مدینه لرزید، هنگامی که نام پیغمبر اکرم (ص) را برد، زن و مرد همه بیرون آمدند، چرا؟ چون یادگار پیغمبر را دیدند، بلال یکی از سلف صالح بود که از راه دور به قصد زیارت قبر پیغمبر اکرم (ص) به مدینه آمد.

هنگامی که مسجد الاقصی فتح شد، عمر بن الخطاب در آنجا حاضر بود، یک نفر از احبار را همراه خود آورد، یعنی کعب الاحبار را همراه خودش آورد برای زیارت قبر پیغمبر اکرم (ص) ، و گفت همه با هم به مدینه برویم و قبر پیغمبر اکرم را زیارت کنیم، فلذا ایشان کعب الاحبار را (که به اصطلاح اسلام آورده بود) همراه خودش به زیارت قبر پیغمبر می برد.

بنابراین؛ ما نمی توانیم در باره سفر برای زیارت قبر پیغمبر اکرم (ص) کوچکترین شک کنیم، شما این همه سیره مسلمین را در طی چهارده قرن نادیده می گیرید، آنهم بخاطر فتوای ابن تیمیه که می گوید زیارت مستحب، اما سفر حرام، او یک نفر است که باز خودش شبهه دارد و شبهه اش را در جلسه آینده برای شما حل می کنیم.

باید ببینیم که مشکل ابن تیمیه چیست که این همه سبب گمراهی برای وهابی ها شده تا جایی که می گویند قبر پیغمبر اکرم (ص) زیارتش مستحب، اما سفر بر آن حرام است!