به گزارش پارس به نقل از مشرق- امام حسین علیه السلام فرمودند: ای مردم، عبرت بگیرید از نکوهش هایی که خداوند به منظور پند و اندرز دوستانش، از علمای یهود کرده است، آن جا که می فرماید: " چرا روحانیون و علمای آنها (یهود) از سخنان گناه آلود جلوگیری نکردند؟ " و فرمود: " آن گروه از بنی اسرائیل که کافر شدند، (به زبان داوود و عیسی بن مریم) لعنت شدند" ، تا آن جا که می فرماید: " چه کارهای ناپسندی که انجام می دادند" .

بدین جهت خدا بر آنان عیب گرفت که از ستمگرانی که در برابرشان بودند، فساد و اعمال ناروا می دیدند اما آنان را منع نمی کردند، چون به آنچه از ستمگران به آنان داده می شد چشم طمع داشتند و از عواقب اعتراض ها بیم داشتند، با این که خداوند فرموده: " از مردم نترسید، از من بترسید" و نیز فرموده: " مردان و زنان مؤمن دوست یکدیگرند، به نیکی امر و از بدی نهی می کنند" .
و خداوند بدین سبب کلام خود را با امر به معروف و نهی از منکر به عنوان فریضه آغاز کرده است که آگاه بوده چون این فریضه ادا گردد و برپاداشته شود تمام فرایض و واجبات دیگر از آسان و دشوار برپا داشته خواهند شد.

متن حدیث:

إعتبروا أیها الناس بما وعظ الله به أولیاءه من سوء ثنائه علی الأحبار، إذ یقول: لولا ینهیهم الربانیون و الأحبار عن قولهم الإثم، و قال: لعن الذین کفروا من بنی إسرائیل - إلی قوله - لبئس ما کانوا یفعلون، و إنما عاب الله ذلک علیهم لأنهم کانوا یرون من الظلمة الذین بین أظهرهم المنکر و الفساد فلا ینهونهم عن ذلک رغبة فیما کانوا ینالون منهم، و رهبة مما حذرون، و الله یقول: " فلا تخشوا الناس و اخشون" و قال: " ألمؤمنون و المؤمنات بعضهم أولیاء بعض یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر" فَبَدَأَ اللَّهُ بِالْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْیِ عَنِ الْمُنْکَرِ فَرِیضَةً مِنْهُ لِعِلْمِهِ بِأَنَّهَا إِذَا أُدِّیَتْ وَ أُقِیمَتِ اسْتَقَامَتِ الْفَرَائِضُ کُلُّهَا هَیِّنُهَا وَ صَعْبُهَا.

« تحف العقول، صفحه۲۳۷»