به گزارش پارس ، حجت الاسلام محمد محمدی در گفت وگو با ایسنا تصریح کرد: چنانچه عصبانیت در خفا ادامه یافته و در صحنه‎ های متناوب خشم کنترل شود و چه در اظهارات خشونت‎ آمیز و تنفرآمیز روزمره به نمایش درآید همگی جز تلخی برای پدر و مادر و بچه‎ ها چیز دیگری ایجاد نمی‎ کند.

وی خاطرنشان کرد: درست است که عصبانیت این حسن را دارد که افراد را متوجه موقعیت‎ هایی می‎ کند که باید مورد توجه قرار گیرد؛ اما باید به عنوان یک فراخوان به جنگ با آن نگریست وقتی زن و شوهر فهرستی از شکایات را ردیف می‎ کند طرز فکری را گسترش می‎ دهند که آنها را از اعتماد کردن به یکدیگر، مشارکت با همدیگر و لذت بردن از همدیگر باز می‎ دارد.

حجت‎ الاسلام محمدی افزود: وقتی زن و شوهر قادر باشند درباره مشکلاتی که آنها را ناراحت کرده یا به دردسر انداخته صحبت کنند زندگی زناشویی آن‎ ها می‎ تواند بسیار بهبود یابد.

این کارشناس دینی اظهار کرد: کتاب‎ های خودآموز بسیاری در این زمینه وجود دارد که مشکلات زناشویی را مورد توجه قرار می دهند که همسران به طور سازنده می‎ توانند از آن استفاده کنند؛ اما مهم آن است که بدانیم چگونه مسئولیت یک لحظه را وقتی که سبب آن بوده‎ ایم بپذیریم حتی اگر از روی عمد هم نباشد.

وی ادامه داد: وقتی فکر می‎ کنیم همسرمان بیش از حد حساسیت نشان داده در این صورت اگر ما به نقش خود در ایجاد این رنجش اعتراف کنیم این‎ ماجرا قابل چشم پوشی خواهد بود و با گفتن ساده « من نمی‎ دانستم این مسئله این قدر باعث آزار شما می شود و من به هیچ وجه قصد رنجش شما را نداشتم» نقش بسزایی در مطلع کردن همسران از این که احساسات او را درک و تایید کنیم دارد و ماجرا تا زمانی که از آن چشم پوشی نشود کاملاً حل و فصل نمی شود.

حجت الاسلام محمدی خاطرنشان کرد: گذشت در پاسخ به عذرخواهی همسر، کلید جادویی در پایه ریزی دوباره عشق و پیوند است. گذشت نه تنها تقویت کننده زندگی زناشویی است بلکه برای بچه‎ ها هم که می‎ توانند شاهد روش سازنده در پرداختن به درگیری و ناامیدی باشند مایه تقویت است و همین بچه‎ ها هستند که بیشترین فایده را از خانه‎ ای آرام و عاری از کشمکش می برند.