صداوسیما قید مخاطب را زده است؟

به گزارش پارس به نقل از صراط - صداوسیما برای سه روز تعطیلی منتهی به امروز پخش بیش از ۳۰ فیلم سینمایی از شبکه های مختلف در نظر گرفته بود اما در میان آنها نام حتی یک فیلم مذهبی یا با حال و هوایی مرتبط با این مناسبت مذهبی به چشم نمی خورد.

  در سال های اخیر با افزایش شبکه های تلویزیونی صداوسیما که درصد قابل توجهی از آنها بدون کوچکترین خلاقیتی صرفا فیلم های سینمایی یا سریال های سال های گذشته صداوسیما را پخش می کنند، راهکار اصلی این سازمان برای پر کردن اوقات فراغت مخاطبان در تعطیلی ها صرفا افزایش چند فیلم به برنامه های پخش روتین خود بوده است.

در این میان با افزایش کمیت فیلم ها، متوسط کیفیت آنها با سرعت قابل توجهی رو به نزول است. این موضوع در مورد فیلم های تلویزیونی که توسط خود صداوسیما تولید می شود نمود بیشتری دارد. گفته می شود در حال حاضر تعداد قابل توجهی فیلم تلویزیونی تولید شده و در صف پخش قرار دارند اما با توجه به کیفیت بسیار پایین آنها، پخش این گونه فیلم ها در زمان ترافیک فیلم های سینمایی در مناسبت ها و تعطیلی های مختلف انجام می شود.

با این وجود منظور این نوشتار بیش از آنکه سطح کیفی این فیلم ها و سریال ها باشد، اشاره به" کج سلیقگی" مسئولان صداوسیما در انتخاب فیلم های سینمایی برای مناسبت های گوناگون ملی و مذهبی است.

به نام این فیلم ها دقت کنید:
شرلوک هلمز: بازی سایه ها، گای ریچی ۲۰۱۱، بریتانیا و آمریکا
بابای اجباری، علی مرادیان (تلویزیونی)
شاه کلید، سامان مقدم (تلویزیونی)
اجیر، جین پلرین، ۱۹۹۸ آمریکا
به روح پدرم، سیدجواد رضویان (تلویزیونی)
داستان اسباب بازی، جان لسه تر، ۱۹۹۵ آمریکا (انیمیشن)
مسابقه، سید جلال دهقانی اشکذری (تلویزیونی)
از چاندنی چوک به چین، ۲۰۰۹ هندوستان و آمریکا
رویای آب نباتی، ۲۰۱۱ آمریکا
ارنست وارد میدان می شود، جان آر. چری، ۱۹۹۳ آمریکا
در غیر این صورت عصبانی می شویم، ۱۹۷۴ ایتالیا و اسپانیا
کاسپر، براد سیلبرینگ، ۱۹۹۵ آمریکا (انیمیشن)
بازگشت دایه مک فی، سوزانا وایت، ۲۰۱۰ بریتانیا، فرانسه و آمریکا
اسپاگتی در هشت دقیقه، رامبد جوان
درخت چشمه، محسن تربیت دوست
چارخونه (قسمت دوم) ، سروش صحت (تلویزیونی)
حداکثر محکومیت، کئونی واکسمن ۲۰۱۲ آمریکا
بذرهای نابودی، ۲۰۱۱ کانادا
تیرانداز، آنتوان فوکوا، ۲۰۰۷ آمریکا
خط نقره ای، آرتور هیلر ۱۹۷۶ فرانسه و فنلاند و آلمان
قتل عمد، مارک روکو، ۱۹۹۵ آمریکا و فرانسه
موش کور، ۲۰۱۱، هلند
اژدهای پیت، دان چافی ۱۹۷۷ آمریکا
کاراگاه گجت ۲، آلکس زم، ۲۰۰۳ آمریکا (ویدیویی)
میمون قهرمان، ۲۰۰۱ کانادا و آمریکا
ماموریت غیرممکن ۳، جی. جی آبرامز، ۲۰۰۶ آمریکا، آلمان و چین
روز گردش بچه، پاتریک رید جانسن، ۱۹۹۴ آمریکا
تشنه سرعت
یک روز از زندگی، مهدی گلستانه (تلویزیونی)
نشانی، داریوش ربیعی (تلویزیونی)

سیاهه بالا در واقع لیست ۳۰ فیلمی است که صداوسیما برای پخش در روزهای چهارشنبه تا جمعه که به مناسبت عید سعید قربان به طور رسمی یا غیررسمی تعطیل بودند در نظر گرفته بود.

با نگاهی به این فهرست، تعداد قابل توجهی از فیلم های سینمایی خارجی با موضوعات مختلف و نیز فیلم های تلویزونی داخلی دیده می شود اما دریغ از حتی یک فیلم مرتبط با مناسبت عید قربان یا حج!

پرواضح است که منظور پخش فیلم هایی با اشاره مستقیم و شعاری به مناسبت های مذهبی نیست اما نکته قابل تامل اینجاست که صداوسیما حتی در جهت تولید فیلم هایی با مضمون مناسبتی – البته نه از آن دست تله فیلم هایی که شرح کیفیت آنها در بالا بیان شد – هیچ گامی برنمی دارد.

از طرف دیگر سطح کیفی این فیلم ها نیز به قدری پایین است که به جرات می توان گفت مخاطبان حرفه ای تلویزیون نیز به سختی می توانند جذب آنها شود.

این اتفاق نه تها در مورد مناسبت اخیر بلکه در مورد سایر مناسبت ها و تعطیلات نیز به وفور قابل مشاهده است. در این شرایط که صداوسیما عملا هیچ تلاشی در جهت رقابت با رسانه های حرفه ای بیگانه و معاند نظام نمی کند، و در روزگاری که دسترسی به رسانه ها از جمله شبکه های ماهواره ای هرگز کار سختی نیست، چه توقعی از عدم گرایش مخاطبان به شبکه های خارجی وجود دارد؟