حضرت زهراعلیها السلام از منظر امام صادق (ع)

به گزارش پارس به نقل از تسنیم، ابراز عشق و ارادت به ساحت مقدس کوثر ولایت، دخت نبوت، همسر امامت، حضرت ‏ صدیقه طاهره، فاطمه مرضیه سلام الله‏ علیها نه تنها از ناحیه شیعیان و شیفتگانش‏ واجب است که هر کدام از معصومین‏ علیهم السلام باسخنان خویش درباره آن بزرگوار اظهارارادت نموده و نقش به‏ سزایى را ایفا کرده‏ اند واز همه مهمتر، ابراز علاقه رسول الله‏ صلى الله علیه وآله‏ است‏ به حضرت زهراعلیها السلام که فاطمه‏ علیها السلام رافرشته‏ اى در سیماى انسان و پاره تن خودمى‏ دانست و هرگاه نگاهش به او مى‏ افتاد، شادمان و مسرور مى‏ شد.

این محبت از محبتها جداست حب محبوب خدا، حب خداست.

در این‏ جا اوج عشق و محبت‏ حضرت امام‏ صادق‏ علیه السلام به مادرش را در کلامش مى‏ خوانیم; لازم به توضیح است که فقط به ترجمه‏ سخنان حضرت بسنده شده است و منابع‏ روایت آورده شده که در صورت نیاز، خوانندگان مراجعه کنند.

ولادت حضرت فاطمه ‏ علیها السلام

مفضل بن عمر گوید: به امام صادق‏ علیه السلام‏ عرض کردم: ولادت فاطمه زهرا چگونه بوده‏ است؟ حضرت فرمود:
آرى، وقتى خدیجه باپیامبر ازدواج کرد، زنان مکه او را ترک کردند. هیچ فردى بر او وارد نمى‏ شد و بر او سلام‏ نمى‏ کرد و هیچ زنى اجازه نداشت تا با حضرت‏ خدیجه ملاقات داشته باشد.
همسر رسول الله‏ صلى الله علیه وآله از این وضعیت رنج‏ مى‏ برد تا زمانى که به فاطمه باردار شد. حضرت زهراعلیها السلام در رحم مادر، شریک غم وغصه‏ هاى او بود و ایشان را به صبر و بردبارى‏ دعوت مى‏ کرد. مونس تنهایى مادر بود و با اوسخن مى‏ گفت.
حضرت خدیجه، موضوع مکالمه با جنین‏ رابا پیامبر اکرم‏ صلى الله علیه وآله ابراز نمى‏ کرد. تا این که‏ روزى حضرت رسول‏ صلى الله علیه وآله وارد منزل شد وسخن گفتن حضرت فاطمه‏ علیها السلام با مادرش راشنید!
پیامبر پرسید: چه کسى با تو سخن‏ مى‏ گفت؟
حضرت خدیجه فرمودند: جنینى که دررحم دارم.
پیامبرصلى الله علیه وآله فرمودند: جبرئیل به من بشارت‏ داد که این جنین، دختر است و او دخترى‏ پاک و بسیار مبارک است. خداوند نسل مرا ازاو به وجود مى‏ آورد و از نسل او پیشوایانى‏ براى این امت‏ به وجود آمده و بعد از انقطاع‏ وحى، خلفاى خداوند در زمین خواهندبود. (۱)

هنگام ولادت

امام صادق‏ علیه السلام مى‏ فرماید:
هنگامى که فاطمه‏ علیها السلام متولد شد و روى‏ زمین قرار گرفت، نورى از چهره‏ اش درخشیدو وارد همه خانه‏ هاى مکه شد و در شرق وغرب زمین جایى نماند مگر آنکه آن نور بر اوتابید. (۲)
اسامى ویژه فاطمه ‏ علیها السلام
امام صادق‏ علیه السلام مى‏ فرماید:
حضرت فاطمه در پیشگاه خداوند ۹ اسم (مخصوص) دارد: فاطمه، صدیقه، مبارکه، طاهره، زکیه، راضیه، مرضیه، محدثه، و زهراسلام الله علیها. (۳)
انتخاب نام فاطمه‏ علیها السلام
امام صادق‏ علیه السلام مى‏ فرماید:
فاطمه را براى آن فاطمه نامیدند که مردم‏ نمى‏ توانند حقیقت او را درک کنند. (۴)
چرا بتول؟
امام صادق‏ علیه السلام مى‏ فرماید:
فاطمه را بتول نامیدند، زیرا بى‏ نظیراست. (۵)
چرا زهرا؟
امام صادق‏ علیه السلام مى‏ فرماید:
براى آن که هرگاه در محراب عبادت‏ مى‏ ایستاد، نور او بر اهل آسمان‏ ها مى‏ تابید; هم چنان که نورستارگان بر اهل زمین‏ مى‏ تابد. (۶)
باز فرمود:

زیرا که خداوند او را از نور عظمتش بیافرید. او چون طلوع کرد، آسمان و زمین به نورش‏ پرتو افکن شد و چشمان فرشتگان توانایى‏ دیدن نورش را نداشتند. آنان گفتند: پروردگارا! معبودا! این چه نورى است؟
خداوند به آنها وحى کرد: این نور از نور من‏ است که در آسمان جاى دادم و از عظمتم‏ بیافریدم. او را از صلب پیامبرى از پیامبرانم -که بر تمامى آنها برترى دارد. - خارج مى‏ کنم. ازاین نور رهبرانى به وجود مى‏ آید که امر مرا به‏ پاى مى‏ دارند و مردم را به سوى حق هدایت‏ مى‏ کنند. من این پیشوایان را بعد از سپرى‏ شدن وحى، جانشینان خود بر روى زمین‏ مى‏ گردانم. (۷)

چرا محدثه؟

امام صادق‏ علیه السلام در مورد محدثه بودن‏ حضرت زهراعلیها السلام مى‏ فرماید:
از این جهت‏ یکى از نامهاى فاطمه‏ علیها السلام، محدثه بود که ملائکه به حضور او مى‏ آمدند ومانند مریم با وى سخن مى‏ گفتند. از جمله به‏ او مى‏ گفتند: اى فاطمه! همانا خداوند تو رابرگزید و تو را پاکیزه گردانید و بر زنان دیگرجهان برترى داده است. (۸)
همچنین ملائکه به سخنان او گوش‏ مى‏ دادند و با وى سخن مى‏ گفتند.
فاطمه یکشب از ملائکه پرسید: مگر مریم‏ برترین زنان جهان نیست؟
ملائکه گفتند: مریم سرور زنان زمان خودبود; ولى خداوند سبحان تو را سرور زنان‏ زمان خود، سرور زنان عصر مریم و حتى سرورزنان از اولین تا آخرین قرار داده است. (۹)
ازدواج حضرت زهرا علیها السلام
« امام صادق‏ علیه السلام درباره قول خداوندسبحان که دو دریاى ژرف را پیوست تا به هم‏ برسند. » (۱۰)
فرمودند: على و فاطمه دو دریایى ژرفند، هیچ کدام بردیگرى نمى‏ خروشند. از آن دو، لؤلؤ و مرجان یعنى حسن و حسین‏ علیهما السلام‏ بیرون آید. (۱۱)
فدک
حضرت صادق‏ علیه السلام فرمود:
وقتى که آیه « و ات ذاالقربى حقه والمسکین‏ » نازل شد، پیغمبر اکرم‏ صلى الله علیه وآله به‏ جبرئیل فرمود: مسکین را مى‏ شناسم ولى‏ ذوالقربى چه کسانى هستند؟ عرض کرد: نزدیکان تو مى‏ باشند. پس رسول خداصلى الله علیه وآله‏ حسن و حسین و فاطمه‏ علیهم السلام را نزد خویش فراخواند و فرمود: خدا به من دستور داده که حق‏ شما را بدهم. بدین جهت فدک را به شماواگذار کردم. (۱۲)
نماز زهراعلیها السلام
هرکس چهار رکعت نماز بخواند (هردورکعت‏ به یک سلام) و در هر رکعت پس ازسوره حمد پنجاه مرتبه « قل هوالله احد» رابخواند، این نماز، نماز فاطمه‏ علیها السلام است. (۱۳)
سرور زنان بهشتیان
مفضل گوید: به امام صادق‏ علیه السلام عرض کردم: این که پیامبرصلى الله علیه وآله فرموده است، فاطمه سرورزنان بهشتیان است، آیا سرور زنان روزگارخود بود؟
حضرت فرمودند: آن مریم بود که سرورزنان روزگار خود بود; ولى فاطمه سرور زنان‏ اهل‏ بهشت از اولین و آخرین است. (۱۴)

تسبیح حضرت زهراعلیها السلام

امام صادق‏ علیه السلام مى‏ فرماید:
تسبیح فاطمه زهراعلیها السلام در هر روز بعد از هرنمازى در نزد من محبوب‏ تر است از هزاررکعت نماز (مستحبى) که در هر روز خوانده‏ شود و ما فرزندانمان را به گفتن تسبیح‏ فاطمه‏ علیها السلام امر مى‏ کنیم; چنان که آنان را به‏ نماز فرمان مى‏ دهیم. (۱۵)
درجاى دیگر مى‏ فرماید:
هرکس پس از نماز واجب با صدر بار تسبیح‏ فاطمه زهرا، خداوند را به پاکى یاد کند و به‏ دنبال آن « لااله الا الله‏ » بگوید، خداوند او رامى‏ آمرزد. (۱۶)
باز فرموده است:
هرکس تسبیح فاطمه‏ علیها السلام را بعد از نمازواجب و قبل از این که پاهایش را باز کند (برخیزد) به جا آورد، خدا بهشت را بر اوواجب مى‏ کند. (۱۷)
مصحف فاطمه‏ علیها السلام
امام صادق‏ علیه السلام مى‏ فرماید:
وقتى که خداى متعال روح پیامبرش راقبض کرد، فاطمه‏ علیها السلام به شدت محزون شد وجز خدا کسى از درد دل وى خبر نداشت. بعداز آن فرشته‏ اى را به سوى او فرستاد تا وى راتسلیت گفته و با او گفتگو کند. حضرت‏ فاطمه‏ علیها السلام این موضوع را به اطلاع‏ امیرالمؤمنین‏ علیه السلام رسانید. آن حضرت فرمود: هرگاه چنین احساسى کردى، مرا خبر کن. بدین ترتیب على‏ علیه السلام گفتگوها را مى‏ نوشت و ازاین طریق، مصحف فاطمه‏ علیها السلام به وجودآمد. (۱۸)

باز در این خصوص امام صادق‏ علیه السلام فرموده‏ است:
همانا مصحف فاطمه‏ علیها السلام نزد ماست و مردم‏ نمى‏ دانند که این مصحف چیست و آن از نظرحجم سه برابر قرآن است و یک کلمه از این‏ قرآن در آن مصحف نیست; بلکه مندرجات‏ آن عبارت است از امورى که پروردگار بزرگ برمادرمان املا و وحى فرموده است. (۱۹)
تولاى حضرت زهراعلیها السلام
دوستى و قبول ولایت اولیاى خدا وبى‏ زارى از دشمنان آنها و از کسانى که به آل‏ محمدصلى الله علیه وآله ستم کردند و هتک حرمت آنان‏ نمودند، فدک را از فاطمه‏ علیها السلام گرفتند و ازمیراثش باز داشتند، حقوق او و همسرش راغصب کردند و به سوختن خانه‏ اش همت‏ گماشتند، واجب است. (۲۰)

چرا صدیقه؟

مفضل گوید به امام صادق‏ علیه السلام عرض کردم:
چه کسى فاطمه‏ علیها السلام را غسل داد؟
فرمودند: غسل دهنده امیرالمؤمنین‏ علیه السلام‏ بود.
گویى از فرموده امام ششم مطلب بر من‏ گران آمد. ایشان فرمودند: گویا آنچه به توگفتم، برتو گران آمد؟
عرض کردم: فدایتان شوم، چنین است.
حضرت فرمودند: پذیرش این مطلب برتودشوار نیاید; زیرا که فاطمه صدیقه بود و کسى‏ جز صدیق را نشاید که صدیقه را غسل دهد. مگر نمى‏ دانى که مریم را کسى جز عیسى‏ علیه السلام‏ غسل نداد. (۲۱)
شهادت حضرت زهراعلیها السلام
امام صادق‏ علیه السلام مى‏ فرماید:
چون وفات فاطمه‏ علیها السلام نزدیک شد، شروع‏ به گریه کرد. امیرالمؤمنین‏ علیه السلام به او گفت:
همسر عزیزم! چرا گریه مى‏ کنى؟
حضرت فاطمه‏ علیها السلام فرمود: براى مظلومیت‏ تو گریه مى‏ کنم.
مولى على‏ علیه السلام فرمودند: گریه نکن، این‏ مسئله در راه خدا براى من آسان است.
امام صادق‏ علیه السلام مى‏ فرمایند: زهراعلیها السلام‏ وصیت کرد که على به آن دو اجازه‏ ندهد که آن دو در تشییع فاطمه‏ علیها السلام شرکت‏ کنند و حضرت على‏ علیه السلام نیز چنین کرد. (۲۲)

پاورقى ها:
۱ - بحارالانوار، ج ۱۶، ص ۷۹.
۲ - امالى صدوق، ص ۵۹۴.
۳ - بحارالانوار، ج ۴۳، ص ۱۰.
۴ - همان، ص ۶۵.
۵ - همان، ج ۴۳، ص ۱۶.
۶ - معانى الاخبار، ص ۶۴; علل الشرایع، ج ۱، ص‏ ۱۸۱; عوالم العلوم، ج ۱۱، ص ۶۳.
۷ - علل الشرایع، ج ۱، ص ۱۷۹; دلائل الامامه، ص‏ ۵۴; بحارالانوار، ج ۴۳، ص ۱۲.
۸ - بحارالانوار، ج ۴۳، ص ۷۸.
۹ - همان.
۱۰ - الرحمن، آیه ۲۲.
۱۱ - مناقب ابن شهرآشوب، ج ۳، ص ۳۱۸; خصال، ج‏ ۱، ص ۶۵.
۱۲ - بحارالانوار، ج ۸، ص ۹۳.
۱۳ - من لایحضره الفقیه، ج ۱، ص ۵۶۴.
۱۴ - بحارالانوار، ج ۴۳، ص ۲۶.
۱۵ - فروع کافى، ج ۳، ص ۳۴۳; مرآة العقول، ج ۱۵، ص ۱۷۶.
۱۶ - فروع کافى، ج ۳، ص ۳۴۲.
۱۷ - فلاح السائل، سید بن طاووس، ص ۱۶۵.
۱۸ - بحارالانوار، ج ۲۶، ص ۴۴ و ۴۳ و ۸۰; اصول‏ کافى، ج ۱، ص ۲۴۰.
۱۹ - بحارالانوار، ج ۲۶، ص ۳۸، حدیث ۷۰.
۲۰ - خصال، ج ۲، ص ۶۰۳.
۲۱ - بحارالانوار، ج ۲۷، ص ۲۹۱، حدیث ۷; اصول‏ کافى، ج ۱، ص ۴۵۹.
۲۲ - عوالم العلوم، ج ۱۱، ص ۴۹۴; بحارالانوار، ج‏ ۴۳، ص ۲۱۸.