به گزارش پارس ، به نقل ازایسنا، دیوید گلن، اولین آمریکایی حاضر در مدار اشاره کرده که انسان ها بر این تصور هستند که درک کاملا خوبی از قوانین جهان دارند.

وی می گوید طبق باور انسان ما بر روی یک سیاره کوچک در مدار خورشید و در حاشیه کهکشان راه شیری که گلن آنرا یک کهکشان کاملا عادی در یک جهان بی نهایت خوانده، قرار داریم.

به گفته گلن، بیشتر ما فکر می کنیم قوانین فیزیک در جهان تغییر نمی کنند حتی اگر موارد آزمایشی ما میلیاردها سال نوری دورتر باشند.

این نظریه اصل کوپرنیکی نام دارد که دانشمندان بیشتر دانش علمی خود در مورد جهان را بر اساس آن پایه گذاری کرده اند.

اما به گفته گلن این کار می تواند بسیار اشتباه باشد.

دانشمندان با بررسی نور کهکشانهای دور برای مطالعه سرعت و جهت اجسام متحرک مانند سیارات و ستارگان، شروع به بررسی محتاطانه تر ساختار جهان کرده اند.

بر اساس مشاهدات آنها برخی خوشه های کهکشانی دور به جای اینکه طبق انتظار از یکدیگر دور شوند، به نظر می رسد که در یک جریان فضایی مانند یک رودخانه گیر کرده اند.

این اجسام با سرعت های بسیار زیاد (حدود ۳.۲ میلیون کیلومتر در ساعت) در یک مسیر خاص حرکت می کنند.

دانشمندان مطمئن نیستند دلیل این امر چیست اما آنرا را جریان تاریک خوانده اند.

گلن برای بررسی دلیل رویداد این امر، اظهار کرده که به عقیده دانشمندان باید یک چیز بزرگتر در فضا وجود داشته باشد.

وی گفت: این چیز باید بسیار بزرگتر از هرچیزی باشد که دانشمندان تاکنون در جهان شناخته شده دیده اند.

به گفته گلن، این چیز می تواند به قدری عظیم باشد که خوشه های کهکشانی در برابر آن کوتوله به نظر برسند و توسط این جاربرقی غول پیکر فضایی به درون کشیده شوند.

به باور دانشمندان، این جسم عظیم اسرارآمیز به قدری بزرگ است که احتمالا جهان را کج کرده است.

البته به گفته گلن اکنون امکان بررسی این نظریه وجود ندارد چرا که دانش بشری از فناوری مشاهده ساختارهای عظیم خارج از جهان قابل مشاهده که شعاع آن حدود ۴۵.۷ میلیارد سال نوری است، برخوردار نیست.

وی بر این نکته جالب تاکید داشته درحالی که جهان در ۱۴ میلیارد سال قبل به وجود آمده، نور ورای جهان شناخته شده از زمان کافی برای رسیدن به تلسکوپهای بشری برخوردار نبوده است.

برخی دانشمندان تلاش کرده اند که این پدیده را با این فرضیه که یک جهان همسایه باعث کشش و شیب عجیب شده، این پدیده را توضیح دهند.

به گفته گلن، اگرچه شاید زمان زیادی طول بکشد تا فناوری لازم برای شناسایی ماهیت این اجسام عظیم تولید شوند، این اجسام از قدرت کافی برای زیر سوال بردن اصل یکنواختی جهانی توسط کارشناسان برخوردارند.