به گزارش پارس به نقل از افکارنیوز، با توجه به گستره عظیم و زوایای فراوان آشکار و پنهان روزه، سخن از آثار و برکات آن امری بس مشکل می نماید و مجالی وسیع می طلبد، ولی ذکر مهم ترین آثار روح بخش آن، ضروری و غیرقابل چشم پوشی است و آن نیست مگر فایده ها و برکت های روحی که به واسطه این عبادت خاضعانه در روح و جان آدمی حاصل می گردد.

نفس گرسنگی و اندرون از طعام خالی داشتن، در تکمیل نفس سالکان الی الله و حصول معرفت ایشان به پروردگار، آثاری شگرف و توصیف ناپذیر دارد؛ چنان که در روایتی از سرور اولیا و انبیای الهی، محمد مصطفی صلّی الله علیه و آله و سلّم آمده است:

« با گرسنگی و تشنگی، به مجاهده نفس خود برخیزید؛ زیرا این عمل را پاداشی است همچون پاداش مجاهده در راه خدا و هیچ عملی نزد پروردگار محبوب تر از گرسنگی و تشنگی نیست. »

نیز از آن حضرت است که:
« ارزشمند ترین شما در قیامت نزد خدای تعالی، آنانند که گرسنگی افزون تر کشیده و فراوان درباره پروردگار تفکر کرده اند. »

باز هم از اوست که به یکی از یاران خویش فرمود:
« چنان که بتوانی، هنگام مرگ، شکمت، گرسنه و جگرت، تشنه باشد؛ زیرا با چنین حالی می توانی به درجاتی بسیار عالی نایل گردی و جایگاه تو در جوار پیامبران الهی خواهد بود؛ ملایکه از ملاقات روح تو مسرور می گردند و خدای جبار بر تو درود می فرستد. »

اندرون از طعام خالی دار
تا در او نور معرفت بینی

منبع:
۱. میرزا جواد آقا ملکی تبریزی، المراقبات، دار المثقف المسلم، ۱۳۶۳، ص۹۵.
۲. شعر از سعدی.
۳. شهد بندگی۱، ص۱۴-۱۵.