به گزارش پارس ، به نقل ازکافه موسیقی، درست است که آلبوم آخرش « بی واژه» نسبت به آثار گذشته اش در سطح پایین تری قرار می گرفت ولی صدای سیقل خورده آرامش بخش محمد اصفهانی همچنان یکه تاز عرصه موسیقی پاپ ایران است. از آنجا که اصفهانی مانند برخی از خواننده ها در کمیت اجرای کنسرت افراط نمی کند،

شب گذشته (پنجشنبه ۱۳ تیر) پس از گذشت حدود یک سال جدیدترین کنسرت اش را در سالن همایش های برج میلاد به روی صحنه برد. سانس دوم با نیم ساعت تاخیر در ساعت ۲۲ آغاز شد. درصد زیادی از سالن پرشده بود که یکی از سرشناس ترین مهمان های این شب وارد سالن و با تشویق حاضران روبه رو شد. رضا صادقی به همراه همراهانش و ابراز علاقه حاضرین در ردیف اول مستقر شد. چیدمان روی صحنه چندان چشم نواز نبود و تصاویر گرافیکی که در نمایشگرها پخش می شدند هم همین طور ولی بالاخره نوازندگان کارشان را آغاز کردند و محمد اصفهانی سفید پوش این شب به روی صحنه آمد و با تشویق در انتظار مانده یکساله طرفدارانش روبه رو شد. مطمئنن هیچ قطعه ای بهتر از آهنگ به یادماندنی « حسرت» وجود نداشت که آغازگر کنسرت باشد که با شروع خواندن اصفهانی همین طور هم شد.

در ابتدا قسمت هایی از چند قطعه قدیمی مانند « حسرتب، لعلی شیر خداب، « دل بردی از من به یغما» و… را با تنظیمی جدید در ادامه یکدیگر اجرا کرد که پایان بخش این قسمت اجرای ترانه « ولایت عشق» بود که تشویق پی در پی حضار را در پی داشت. پس از افتتاحیه، محمد اصفهانی با حضار صحبتی کرد که در همین موقع یکی از طرفدارانش سورپرایز این شب را لو داد. یکی از میان جمع تولد او را تبریک گفت و طبیعتا با تشویق فراوانی روبه رو شد. کار بعدی هم مانند اجرای اثر نخست، قسمتی از دو قطعه « ماه نو» و « دیده بگشا» بود که ترانه هردوی آنها از آثار علی معلم دامغانی است. پس از اجرای این دوقطعه اصفهانی از رضا صادقی و پدرام کشتار که در سالن حاضر بودند تشکر کرد و از قطعاتی که تا این لحظه اجرا کرده بود به عنوان مروری به آثار گذشته یاد کرد.

در سومین قطعه نوبت به « اگه باشی» از آلبوم بی واژه رسید که قبل از اجرای آن از حاضرین درخواست کرد که او را در این قطعه همراهی کنند و آنها بشوند گروه کر. برای این کار قسمتی از این قطعه را به صورتی امتحانی اجرا کرد و بعد نوبت به اجرای اصلی رسید. بعد از این اجرا از مونیکا لوران نوازنده ویولن دعوت کرد که برای همراهی ارکستر به روی صحنه بیاید. به یاد قطعه مربوط به سریال « شکرانه» افتاده بودم و با خودم فکر می کردم که برای اجرای این قطعه چه قدر جای ساز سه تار برای قسمت ابتدایی این قطعه خالی است که همان موقع بود مونیکا لوران با آرشه ویولن اش قسمت مربوط به تک نوازی سه تار اجرای اصلی تیتراژ سریال « شکرانه» را به زیبانرین شکل ممکن اجرا کرد و بعد هم: « باور نکن تنهایی ات را، من در تو پنهانم تو در من… » بعد از شنیدن چهار قطعه حالا نوبت به یک ترانه پرانرژی و فوق العاده از ساخته های پدرام کشتار رسید.

« خورشید فردا» که تا قبل از آلبوم « بی واژه» هیچ وقت به صورت رسمی منتشر نشده بود و فقط در اجراهای زنده و تلویزیون شنیده می شد. بعد از این قطعه پرانرژی حالا نوبت به یادی از رفتگان می رسد. محمد اصفهانی از همکاری اش با بابک بیات و ارزش های کار این هنرمند فقید گفت. او همچنین از خانواده بیات و دو پسر اش که در سالن حضور داشتند قدردانی کرد و گفت که می خواهد قطعه ای را بخواند که تا به حال اجرا نکرده. قطعه ای که به گفته خودش توسط یک خواننده بزرگ ایرانی خوانده شده و برای اجرای مجدد آن از خانواده بیات و ترانه سرای آن اجازه گرفته است. و وقتی که شروع به خواندن کرد همه متوجه شدیم که با چه قطعه ای روبه رو شده ایم. « بنویس مهلت موندن یه نفس بود، سهم من از همه دنیا یه قفس بود… » قطعه « جدایی» با ترانه ای از بابک صحرایی. با اجرای این قطعه که همراه شده بود با تصاویری از استاد بابک بیات، تشویق حضار بیش از پیش اصفهانی را همراهی کرد.

پس از این ترانه، تا من بدیم روی تو با شعری از مولانا را اجرا کرد و پس از آن شوخی جالبی کرد و گفت: « تا می گوییم با تو ستاره می شوم با ترانه ای از ترانه مکرم همه دست می زنند ولی تا می گوییم حافظ کسی تشویق نمی کند. » محمد اصفهانی به جو سالن اشاره کرد و گفت که این میزان تشویق ها با کنسرت سال پیش خیلی فرق دارد و فکر می کند که به خاطر تاثیر نتیجه انتخابات است و قطعه بعدی اش را برای همراهی و سهیم بودن در شادی مردم اجرا کرد. « شب افروز» را با تنظیمی متفاوت و با فضایی بسیار شاد اجرا کرد که مانند بمبی از انرژی بود که در سالن منفجر شده باشد. ولی نهمین اثر بالاخره به یکی از شاهکارهای موسیقی ایرانی رسیدیم که همه حاضرین در سالن اصفهانی را همراهی کردند. « دعای گوشه نشینان بلا بگرداند، چرا به گوشه چشمی به ما نمی نگری» بیتی بود که با آواز بسیار زیبای اصفهانی همراه شد و مقدمه ای بود بر شاهکار زنده یاد همایون خرم،

« غوغای ستارگان» که پس از « شب افروز» با ویولن پر احساس مونیکا لوران و اجرای فوق العاده اصفهانی، آرامش لذت بخشی را در سالن برقرار کرد که پس از پایان این قطعه کلیپی از تصاویر زنده یاد استاد همایون خرم که مربوط به یکی از کنسرت های قدیمی اصفهانی بود در سالن پخش شد. پس از یادی از این استاد بزرگ از آریا عظیمی نژاد و روزبه بمانی هم قدردانی کرد. ترانه تیتراژ سریال « یه تیکه زمین» به عنوان دهمین قطعه اجرا شد و بالاخره از سورپرایز کنسرت رونمایی شد. کلیپی از تصاویر کودکی تا بزرگسالی محمد اصفهانی پخش شد و یکی از آثار زنده یاد محمد نوری آن را همراهی می کرد و پس از آن هم همه حضار ترانه تولدت مبارک را به مناسبت شب تولد محمد اصفهانی برایش خواندند و پویا نیک پور (رهبر ارکستر) پشت میکرفن آمد و تولد او را تبریک گفت. « دلواپسی» ، « نون و دلقک» ، « آسیمه سر» و « تکیه بر باد» قطعاتی که بودند به ترتیب اجرا شدند و « بی واژه» هم پایان بخش این شب به یادماندنی این خواننده ماندنی ایرانی شد.