بهار تئاتر‌، چندان خوش آب و رنگ نبود

به گزارش پارس به نقل از ایسنا، در آخرین روزهای فروردین بود که خبر درگذشت سعدی افشار خواب بهاری تئاتر را برهم زد و گرچه سلطان سیاه صحنه مدت ها دچار بیماری بود و در گذشت اش اتفاقی ناگهانی به شمار نمی آمد اما با رفتن آخرین بازمانده نسل قدیم سیاه بازها، تئاتر ایران، مروارید سیاه خود را از دست داد.

این غم به اضافه همه رنج های بیماری و تنهایی سعدی افشار درگذشت او را غم انگیز تر کرد.

اما با شروع ماه اردیبهشت، رویدادهای معمول این ماه همچون سال های گذشته آغاز شد. خانه تئاتر هفته بزرگداشت روز جهانی تئاتر را برپا کرد. جشنواره تئاتر دانشگاهی برپا شد و اداره کل هنرهای نمایشی هم هر روز در هر استان برنامه ای را به انگیزه روز جهانی تئاتر برگزار کرد.

خانه تئاتر در شرایطی هفته بزرگداشت روز جهانی تئاتر را برپا کرد که بخشی از بودجه سال گذشته اش را دریافت نکرده بود. انجمن های خانه تئاتر هم به سبک وسیاق چند سال اخیر، این هفته را فرصتی دانستند برای بیان دغدغه ها و مشکلاتشان.

جشنواره تئاتر دانشگاهی اما، امسال دوره کم فروغی را پشت سر گذاشت معمولا در این جشنواره استعدادی معرفی می شود، آثاری می درخشند و خلاصه همیشه کورسوی امیدی در این جشنواره وجود دارد، این دوره اما این طور نبود جشنواره فقط برگزار شد بدون درخشش هیچ تک ستاره ای.

اما برگزاری این جشنواره فرصتی شد تا تالار « مولوی» بار دیگر جان بگیرد. اصلی ترین مکان اجرای تئاتر دانشگاهی به دلیل کمبود بودجه و همکاری نکردن دانشگاه تهران و معاونت هنری در حالت تعلیق بود مدیر مستعفی آن سعید اسدی گفته بود تا زمانیکه مشکلات برطرف نشود به این تالار بر نمی گردد با برگزاری جشنواره تئاتر دانشگاهی در نیمه اردیبهشت ماه، تالار مولوی بعد از مدتی وقفه باز دیگر رنگ تئاتر به خود دید و روز ۲۱ اردیبهشت ماه سعید اسدی سکوت چند ماهه خود را شکست و بار دیگر به مولوی برگشت.

معاون فرهنگی اجتماعی دانشگاه تهران وعده داد که دانشگاه در کنار اسدی خواهد بود تا او بتواند به طرح ها و برنامه هایش جامه عمل بپوشاند. مدتی بعد تالار مولوی با نمایش « تکیه بر دیوار غناک» کار حسن دولت آبادی و آراز بارسقیان بار دیگر بازگشایی شد.

در کنار همه این اتفاقات اداره کل هنرهای نمایشی طبق روال سال های گذشته ماه اردیبهشت را به برنامه های استانی اختصاص داد و در مراسم اختتامیه هم برگزار کنندگان این برنامه از خودشان هم در کنار فعالان تئاتر تقدیر کردند.

در بهار بی سروصدای تئاتر، برگزاری جشنواره نمایش نامه نویسی با جنجال هایی همراه شد. این جشنواره که توسط بنیاد تازه تاسیس ادبیات نمایشی برگزار شد، در اولین دوره اش حاشیه های بسیاری داشت. ارائه نشدن جایزه نمایشنامه برتر، مهم ترین اتفاقی بود که نام بنیاد ادبیات نمایشی را بر سر زبان ها انداخت.

تنها عضو هیات داوران در مراسم اختتامیه این جشنواره ناگهان این شوک را وارد کرد که نام نمایشنامه برتر « گلافونیا» نوشته میلاد حسینی برده نشده بلکه برگزار کنندگان جشنواره تصمیم گرفتند به دلیل اجرای عمومی این نمایشنامه، جایزه آن را میان ۱۲ متن دیگر قسمت کنند، حال آنکه از میان همان متن های تقدیر شده هم چند نمایشنامه قبلا اجرا شده بود.

از سوی دیگر مراسم اختتامیه جشنواره با چند ماه تاخیر برگزار شد و در همین فاصله بود که نمایشنامه « گلافونیا» اجرای عمومی شد.

به گزارش ایسنا، همزمان با همه این اتفاقات، ناگهان دو جشنواره نوظهور دیگر اعلام حضور کردند! هرچند گروه های تئاتر خیابانی با ماه ها تاخیر دستمزدهای خود را می گیرند، ناگهان دو جشنواره تئاتر خیابانی « خرداد» و « خرمشهر» قد علم کردند تا سفره رنگین جشنواره های ما پر و پیمان تر شود!

درکنار هر اتفاق ناخوشایند ی، اتفاقات خوبی هم می افتد ؛ چندی پیش فراخوان جشنواره تئاتر عروسکی دانشجویی منتشر شد. شاید در اولین نگاه، این اتفاق خیلی امیدوار کننده به نظر نرسد اما از آنجا که این جشنواره سال گذشته برگزار نشد، انتشار فراخوان دوره جدیدش، اتفاقی خجسته به حساب می آید چون به هر حال نشان می دهد جشنواره بعد از یک دوره توقف، بار دیگر برگزار می شود.

علی رفیعی هم بعد از ۵ سال دوری بار دیگر با « یرما» به صحنه بازگشت. هرچند کارگردان با سابقه تئاتر ما نتوانست این نمایش را در تالار مورد نظرش تالار وحدت اجرا کند اما به هر حال تلاش چند ماهه او در تمرین با جوانان و هنرجویان مشتاق تئاتر به ثمر نشست و « یرما» با نسل جدید بازیگران علی رفیعی در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر به صحنه رفت.

اما در آخرین روزهای خرداد ماه خبری رسید که حاکی از حضور دوباره باران کوثری در تئاتر بود. این بازیگر که مدتی اجازه کار نداشت از ۱۰ تیر ماه دوباره با نمایش « بی انتخاب» کار امیر کنجانی به صحنه بر می گردد.