شفاف نبودن خطوط قرمز رسانه‌ها، آشفتگی ایجاد کرده است

به گزارش پارس، بیژن نفیسی در گفت وگو با ایسنا، با اعتقاد به این که مشخص نشدن خطوط قرمز در ابعاد گسترده و با جزییات، به این امر منجر می شود که رسانه ها برای خود خط قرمز بسازند، توضیح داد: هر رسانه ای بنا بر تعبیر و تحلیل خودش از شرایط، خطوط و چارچوبی را برای فعالیت در نظر گرفته است و خط قرمزها براساس یک ضابطه ی مشخص نیست. وقتی تعریف مشخصی از خطوط قرمز ارائه شود، مرزبندی ها مشخص می شود و طبیعتا رسانه ها می توانند با دست بازتری به موضوعات بپردازند.

او با بیان این که در قانون مطبوعات به شکل کلی با تعریف این خطوط برخورد شده است، تأکید کرد: در قانون مطبوعات، این خط قرمزها و چارچوب ها به صورت جزیی مشخص نشده اند. در صورتی که نیاز است با ابلاغ آیین نامه های اجرایی، جزییات هریک از قوانین مشخص شود. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان نهاد متولی این کار، موظف است با نهادهای گوناگون صحبت کند و جمع بندی خود را در قالب آیین نامه ی اجرایی به مطبوعات و رسانه ها ارائه کند.

این مدرس رشته ی روزنامه نگاری با تأکید بر این که باید جلوی رفتارهای سلیقه یی گرفته شود، گفت: نباید اجازه داد سلیقه ی افراد در تعیین خط قرمزها تأثیرگذار باشد، بلکه این خطوط باید بنا بر موضوع امنیت و منافع ملی مشخص شوند، اما اکنون شاهد این هستیم که رفتارهای سلیقه یی در حال تعمیم یافتن هستند. مثلا یک مقام مسوول در جایی سخنرانی می کند، اما یک رسانه همه ی حرف های او را انعکاس می دهد و رسانه ی دیگر چون گمان می کند ممکن است حرف های این مسوول خط قرمز باشد، فقط بخشی از صحبت های او را انعکاس می دهد.

نفیسی با اشاره نقش اقتصاد در شکل گیری خطوط قرمز خودساخته، اظهار کرد: بقای یک رسانه به مسائل اقتصادی بستگی دارد، رسانه ای که می خواهد به صورت مستقل عمل کند، باید از نظر اقتصادی نیز استقلال داشته باشد. اگر یک رسانه از نظر اقتصادی به نهاد و ارگانی وابسته باشد به طور ناخواسته خطوط قرمزی به آن رسانه تحمیل می شود. اگر نشریه ای از نظر مالی وابستگی دارد، باید مخاطبان خود را نیز از این موضوع آگاه کند تا سطح توقع مخاطب بالا نرود.

وی ادامه داد: برای از بین بردن خطوط قرمز خودساخته باید رسانه ها از گرفتن این نوع بودجه ها بی نیاز شوند و برای آن ها بودجه ی عمومی در نظر گرفته شود. انجام چنین کاری به اطلاع رسانی بهتر کمک می کند.

این مدرس رشته ی روزنامه نگاری با بیان این که رسانه ها در کشور ما نقش احزاب را دارند، بیان کرد: این یکی از مشکلات رسانه یی است؛ رسانه هایی که ارگان یک تشکیلات حزبی هستند باید تعریف مشخصی داشته باشند. اگر این مرزبندی ها معلوم نباشند یک نوع نبودن اطمینان نسبت به رسانه شکل می گیرد. در حالی که رسانه برای بقا، به اعتماد متقابل مخاطب نیاز دارد. هر چقدر که خطوط قرمز در رسانه مشخص و کمتر باشد، اعتماد مخاطب به آن رسانه بیشتر می شود.

او با تأکید بر این که میزان اطلاعات مدیران از حقوق رسانه با عملکرد رسانه رابطه ی مستقیم دارد، افزود: خطوط قرمزی که توسط قانون مشخص شده است به روشن شدن جزییات بیشتر نیاز دارد. نباید اجازه داد تا هر کسی به سلیقه ی خود، خط قرمز ایجاد کند.