به گزارش پارس نیوز، استعفای سید حسن هاشمی را باید از چند زاویه دید مختلف بررسی کرد. یعنی این طور نیست که هاشمی یگانه منجی حوزه سلامت بوده و حالا پس از او کشتی سلامت به گِل خواهد نشست. هرچند طرح تحول سلامت بسیاری از مشکلات حوزه بهداشت و درمان را برطرف کرد، اما باید توجه کرد که دلایل عدم موفقیت کامل هاشمی آن‌قدر هست که بتوان درباره هرکدام یک گزارش نوشت؛ از عدم اجرای پزشکی خانواده، پرونده الکترونیک سلامت، نظام ارجاع و راهنماهای بالینی قبل از آغاز طرح تحول سلامت بگیرید تا برخوردهای سلیقه‌ای زیردستان او با رسانه‌ها. دقیقا همین نکته آخر در «غم‌نامه‌»های نوشته شده برای هاشمی کاملا آشکار است.


اجرای پزشکی خانواده، پرونده الکترونیک سلامت، نظام ارجاع و راهنماهای بالینی به عنوان چهار رکن اصلی و اساسی باید به صورت کامل اجرا می‌شد تا هزینه‌های عجیب و غریب بر نظام سلامت تحمیل نشود. ارکانی که هنوز به صورت کامل اجرا نشده و هرچقدر بیشتر پول به حوزه سلامت تزریق شود، باز هم با عدم اجرای این موارد که در قوانین پنجم و ششم توسعه نیز بر آن‌ها تاکید شده، حوزه سلامت به جایی نمی‌رسد.

از طرفی باید توجه کرد که وزیر سابق بهداشت نیز مانند بسیاری از وزرای بهداشت قبل از خود، پزشک بود و این یعنی مشکل! مشکلی که حتی خود هاشمی نیز به آن اشاره کرده بود و تا زمان ادامه داشتن آن نمی‌توان به داد نظام سلامت رسید.

چند ماه پیش بود که هاشمی در جمع روسای دانشگاه‌های علوم پزشکی و معاونان خود گفته بود: «هرکس نمی‌تواند در دوران تحریم کار کند، خودش برود.» و حالا وقتی بودجه سال 98 اعلام شده و همه می‌دانند که در شرایط دشوار اقتصادی قرار داریم، خودش کنار رفته است. این به معنی جا خالی دادن در شرایطی است که خود وزارت بهداشت آن را ساخته و تصمیم‌هایی که به نفع پزشکان گرفته شده بود، اما بزرگ‌ترین مخالفانش همان پزشکان شدند!

به نقل از ایران پزشک، به هر حال با انتخاب امروز سعید نمکی به عنوان سرپرست وزارت بهداشت شاید نقطه اتکای جدیدی برای حوزه سلامت شکل بگیرد. شخصی که بودجه اجتماعی کشور از زیر دست او رد شده و احتمالا می‌تواند با همین بودجه، حوزه سلامت را جوری هدایت کند تا آب در دل کسی تکان نخورد. در نتیجه، باید ماند و دید.