به گزارش پارس ، به نقل ازجام نیوز، لاله اسکندری از دوران کودکی پیگیر آثار بیژن بیرنگ بوده و همیشه کارهای او را دوست داشته است. همین علاقه باعث شد اسکندری بازی در سریال های همچون سرو و مادر را که بیرنگ کارگردانی کرد، بپذیرد. جام جم به مناسبت پخش سریال مادر با اسکندری گفت وگوی انجام داده است که در ادامه می خوانید.

با توجه به این که داستان سریال مادر به سال های دفاع مقدس مربوط می شود، اما بیژن بیرنگ با بهره بردن از فضایی متفاوت، نگاهی به اتفاقات معمولی زندگی مردم در سال های جنگ دارد. فضای این سریال تا چه میزان برای شما جالب بود که تصمیم گرفتید بعد از سریال همچون سرو در سریال مادر هم بازی کنید؟

من آثار بیژن بیرنگ را از دوران کودکی و نوجوانی دنبال می کردم و کارهای او را دوست داشتم. از « محله برو و بیا» و « محله بهداشت» گرفته تا سریال های « خانه سبز» ، « همسران» و… را تماشا می کردم. به نظرم آثاری که گروه بیرنگ، زنده یاد مسعود رسام و مهران رسام ساخته اند دیدنی هستند، ولی متاسفانه آقای بیرنگ در سال های اخیر کم کار شده اند و کمتر شاهد آثار او هستیم. به همین دلیل وقتی پیشنهاد بازی به من دادند با کمال میل پذیرفتم و از این که با کارگردان مورد علاقه ام همکاری می کنم، خوشحال بودم.

گرچه فیلمنامه این سریال کامل نوشته نشده بود و تنها چند قسمت آن آماده بود، اما به دلیل اعتمادی که به آقای بیرنگ داشتم بازی در این سریال را پذیرفتم که ادامه سریال همچون سرو بود. مساله دیگری که برایم جذابیت داشت به داستان سریال مربوط می شد که در سال های دفاع مقدس می گذشت.

من قبلا در چند اثر با موضوع دفاع مقدس بازی کرده بودم و با بازی در چنین آثاری آشنایی داشتم، اما آنچه مرا جذب سریال مادر کرد، نگاه متفاوت و انسانی بیژن بیرنگ به جنگ بود. البته باید بگویم که موقعیت ها و فضایی که بیرنگ آن را به تصویر کشیده واقعی نیست و می توان گفت فضای کار بیشتر تخیلی است. بنابراین مخاطب نباید به دنبال ما به ازای بیرونی شخصیت های قصه باشد، حتی برخی اصطلاحات که در این سریال استفاده می شود، کاملا به روز است و در دوران جنگ از آنها استفاده نمی شد.

به نظر من سریال مادر ترکیبی از اتفاقات جنگ، روابط انسانی و فضای فانتزی است. او در این اثر به موضوعات مختلف می پردازد و مساله اخلاق را هم مطرح می کند. همه این موارد چینش مناسب دارد. طبیعی است هر بازیگری به دنبال نقش های متفاوت است و من احساس می کنم این اتفاق در سریال مادر افتاده و من توانسته ام یک نقش را که با دیگر نقش هایم فرق دارد در این سریال بازی کنم.

شما اشاره کردید با وجود آماده نبودن فیلمنامه و به دلیل اعتمادی که به بیژن بیرنگ داشتید، بازی در این اثر را پذیرفتید، چگونه بازی در نقشی را پذیرفتید که نمی دانستید آخر قصه او چه سرنوشتی خواهد داشت؟

به هر حال ما کلیت سریال و نقش را می دانستیم. البته آماده نبودن فیلمنامه کامل این روزها رایج شده است و این اتفاق برای اکثر سریال های تلویزیونی می افتد، اما آقای بیرنگ خودش نویسنده سریال بود و از نوع بازی ما در صحنه های مختلف الهام می گرفت و هر جا که لازم بود تغییرات را اعمال می کرد. معمولا سعی می کنم زیر بار کارهایی که فیلمنامه آن کامل نیست، نروم اما برخی مواقع به دلیل اعتمادی که به کارگردان دارم، می پذیرم.

به یاد دارم زمانی که سریال « خاک سرخ» را کار می کردیم، ابراهیم حاتمی کیا با وجود این که فیلمنامه کامل بود، ولی تمام قسمت ها را بازنویسی کرد یا این اتفاق در سریال « دولت مخفی» حسن برزیده هم افتاد. بیژن بیرنگ هم حواسش به تمام صحنه ها بود و ما را به درستی راهنمایی می کرد. البته برای بازیگر راحت تر است که فیلمنامه کامل باشد.

زمانی که فیلمنامه آماده نباشد، بازیگر احساس ناامنی می کند، اما سریال مادر آنقدر برایم جذاب بود که با وجود فیلمنامه ناقص، بازی در آن را پذیرفتم. البته قسمت پایانی سریال به گونه ای دیگر طراحی شده بود که متاسفانه به دلیل نبود امکانات، آن را به شکل ساده تر تصویربرداری و اجرا کردیم. معتقدم اگر طبق فیلمنامه صحنه آخر را ضبط می کردیم برای بینندگان هم جذاب تر می شد.

سریال مادر با این که با گذشت چند سال از سریال همچون سرو پخش شد، اما ادامه همان کار است. با توجه به این که نویسنده همچون سرو خودسیانی بود و فیلمنامه مادر را بیرنگ نوشته، برای این که نقش فرشته از یکدستی خارج نشود چه کردید؟

آقای بیرنگ فیلمنامه سریال همچون سرو را بازنویسی کرده بود، به همین دلیل برای بازی در نقش فرشته با مشکل روبه رو نشدم. از سوی دیگر، سریال همچون سرو اپیزودیک بود، اما سریال مادر قصه پیوسته ای دارد.

من هم علاقه مند بودم سریال، قصه پیوسته ای داشته باشد، چون معتقدم استقبال مردم از سریال هایی که قصه پیوسته دارند در مقایسه با قصه های اپیزودیک بیشتر است چون در این گونه کارها بیننده پیگیر گره های داستان است. به نظرم قصه های اپیزودیک بیشتر مناسب سریال های معمایی و پلیسی است و با جنس این نوع کارها هماهنگی بی شتری دارد.

با بازی در سریال های خاک سرخ، رقص پرواز، در چشم باد، همچون سرو و مادر نشان دادید که علاقه مند به بازی در آثار دفاع مقدس هستید، حتی در سریال دولت مخفی هم که بازی می کنید، موضوع آن جنگ است. این مساله اتفاقی پیش آمده یا انتخاب خودتان است؟

خوشبختانه در شش سریال که موضوع آن جنگ و دفاع مقدس است، بازی کرده ام. این مساله اتفاقی نبوده و همه این کارها انتخاب خودم است. بعد از بازی در سریال خاک سرخ که با استقبال مردم روبه رو شد، احساس کردم با بازی در آثار دفاع مقدس می توانم به رزمندگان و مردم مناطق جنگ زده ادای دین کنم. سریال رقص پرواز هم اثر خیلی خوبی بود.

گرچه در بخش های جنگ سریال در چشم باد بازی نداشتم، ولی قسمت هایی از این سریال هم به جنگ اختصاص داشت. سریال هایی همچون سرو و مادر هم در جنگ می گذرد. گرچه من در سال های جنگ سن کمی داشتم، اما خاطرات آن روزها از ذهنم پاک نمی شود. بنابراین هر چقدر از آن روزها حرف بزنیم باز هم زاویه جدید برای پرداخت به موضوع جنگ پیدا می کنیم

به نظرم اکثر آثار ساخته شده سینمایی و تلویزیونی به واقعه جنگ و حضور رزمندگان در خط مقدم اختصاص دارد و کمتر به حضور مردم در آن سال ها و کمک هایی که به جنگ می کردند، توجه کرده ایم. در حالی که در آن روزها مردم کل کشور برای پیروزی تلاش می کردند و به همه آنها باید توجه شود.

خوشحالم به عنوان بازیگری شناخته شده ام که در آثار زیادی با موضوع دفاع مقدس بازی کرده است. شعار نمی دهم، اما وقتی به آن روزها فکر می کنم، ناخودآگاه منقلب می شوم. گرچه بازی در آثار دفاع مقدس در مقایسه با آثار شهری و آپارتمانی سخت است، اما حاضرم این سختی را به جان بخرم تا به سهم خودم ادای دین به زنان شجاعی کنم که در آن روزها با فداکاری های خود از کشور دفاع کردند. متاسفانه کمتر در آثار نمایشی به حضور زنان در جنگ پرداخت شده است و من تلاش می کنم با بازی در چنین آثاری سهم خودم درباره این گروه را ادا کنم.

با توجه به این که قصه سریال مادر در سال های جنگ اتفاق می افتد، چگونه با خصوصیات رفتاری زنان رزمنده آشنا شدید؟

واقعیت این است که چون آقای بیرنگ به دنبال فضای واقعی در این سریال نبود، شخصیت ها مابه ازای بیرونی ندارند و لازم نبود که در بازی ام خصوصیات واقعی زنان رزمنده را نشان بدهم.

این سریال نگاه انسانی به مقوله زندگی آدم ها در سال های جنگ دارد. مردمی که بسیار وفادار به یکدیگر بودند و هر کاری که از دست شان برمی آمد برای هم انجام می دادند. در آن سال ها همه فارغ از جایگاه اجتماعی شان یک هدف مشترک داشتند و آن هم دفاع از میهن بود و بیرنگ در این سریال به این موضوع پرداخته است.

در این سریال، فرشته بازیگوشی های خاصی دارد و شما در بازی تان بر این ویژگی فرشته تاکید دارید. این پیشنهاد کارگردان بود یا خودتان؟

آقای بیرنگ دوست داشت فرشته بازیگوش باشد و با وجود این که خیلی باهوش و زیرک است، اما برخی مواقع خودش را به راه دیگر می زند. با توجه به تاکید بیرنگ تلاش کردم این مساله در بازی ام پررنگ شود. این ویژگی آگاهانه برای فرشته انتخاب شد. بیژن بیرنگ جزو کارگردانان خیلی خوب است و جنس کارهایش را دوست دارم. امیدوارم نسبت به قبل فعال تر باشد و شاهد آثار مختلفی از او باشیم.

این روزها با توجه به تعدد شبکه های ماهواره ای برای حفظ مخاطب باید کوشا باشیم. امیدوارم با آسیب شناسی مشکلات به دنبال حمایت از تولیدات داخلی باشیم. به عنوان مثال سریال تلویزیونی دولت مخفی متوقف شده و این در حالی است که دو سوم از این سریال ضبط شده است، ولی از دی سال گذشته به دلیل مشکلات مالی کار نمی کنیم. مسلما اگر از این سریال حمایت نشود، زحمات بچه ها به هدر می رود. امیدوارم مسئولان از این سریال حمایت کنند تا ادامه آن ساخته شود.

در سریال مادر نقش راوی هم به عهده دارید. این پیشنهاد از طرف کارگردان بود یا خودتان هم علاقه مند به این موضوع بودید؟

با پیشنهاد آقای بیرنگ قرار شد گفتار متن (نریشن) سریال را هم من بگویم که برایم تازگی داشت. چون در سریال، فرشته دانای کل و به قول معروف به تمام وقایع آگاه است و به نوعی خاطرات را روایت می کند. گفتن نریشن در این سریال باعث شده فضای قصه گویی سریال بیشتر شود. من این روش را دوست دارم.

فکر نمی کنید امروزه نریشن در آثار داستانی جواب نمی دهد و با سلیقه مخاطب هماهنگ نیست؟

نریشن در آثار داستانی سلیقه ای است. ممکن است یکی آن را دوست داشته و یکی دیگر علاقه ای به آن نداشته باشد، اما آقای بیرنگ در بیشتر کارهایش از این روش استفاده می کند. اگر خاطرتان باشد در سریال های همسران و خانه سبز نریشن وجود داشت. هر فیلمسازی سبک خودش را دارد. آنچه اهمیت دارد این است که بیرنگ جزو کارگردانان توانمند است و به کارش تسلط دارد. تجربه نشان داده کارهای او با استقبال مردم روبه رو می شود.

البته سریال مادر بدون تبلیغات مناسب پخش شد و به صورت ناگهانی در جدول پخش قرار گرفت. بهتر است تلویزیون برای سریال هایی که زحمت بسیاری برایشان کشیده می شود، تبلیغات مناسب هم داشته باشد، چون تبلیغات، کمک زیادی به دیده شدن آثار می کند. با توجه به این که من رشته گرافیک هم کار می کنم، می دانم تبلیغات تاثیر زیادی در جذب مخاطب دارد.