گروه تحلیلی خبری "پارس"_ زهرا سعیدی: مهمانی و یا دید و بازدیدهای عید نوروز یکی از سنت‌های زیبا و حسنه این عید است که البته در روایات و احادیث اسلامی هم تحت عنوان صله رحم به آن اشارات زیادی شده است. هر چند صله رحم گسترده‌تر از دیدوبازدید صرف بوده و مفهومی گسترده‌تر را شامل می‌شود؛ اما پایه مهم آن به دیدار و رفت و آمدها معطوف است.

با این حال نوروز بهانه مناسبی جهت به جا آوردن این سنت دیرینه بوده که در جای خود ضمن تقویت ارتباطات خانواده‌گی، باعث رفع کدورت‌ها نیز می‌گردد. از قدیم الایام ایرانی‌ها جهت ادای این رسم، با آغاز تحویل سال نو، به دید و بازدید یکدیگر به خصوص بزرگترها رفته و با آنان همنشین می‌شدند.

این دید و بازدیدها در فرهنگ ایرانیان به حدی مهم بود که شرح آنها در بسیاری از کتاب‌های تاریخی و باستانی نیز روایت گشته است. اما متأسفانه امروز این رسم سنتی تا حدودی به فراموشی سپرده شده و جای خود را به ابزارهای برآمده از زندگی مدرن همچون تلفن، اینترنت و شبکه‌های اجتماعی چون تلگرام داده است.

با این حال نوروز بهانه مناسبی جهت به جا آوردن این سنت دیرینه بوده که در جای خود ضمن تقویت ارتباطات خانواده‌گی، باعث رفع کدورت‌ها نیز می‌گردد. از قدیم الایام ایرانی‌ها جهت ادای این رسم، با آغاز تحویل سال نو، به دید و بازدید یکدیگر به خصوص بزرگترها رفته و با آنان همنشین می‌شدند

در زمانه‌ای که انسان‌ها گرفتار تکنولوژی و روابط رسمی شده و انزوا و تنهایی به دشمن مهلک انسان‌ها تبدیل گشته، فراموشی سنت‌هایی که می‌تواند التیام‌بخش افراد در این شرایط باشد، زنگ خطر را بیش از پیش به صدا درمی‌آورد. گرچه نمی‌توان منکر برپایی این سنت در بسیاری از بخش‌های کشور به خصوص روستاها و یا شهرهای کوچک شد؛ اما به نظر می‌رسد تلگرام جای دیدوبازدید عید و حتی تبریک‌های تلفنی را گرفته است.

این موضوع تنها به دید و بازدیدهای نوروزی محدود نیست، مشکل آن است که تلگرام ارتباطات افراد در خانواده‌‌ها را نیز کاهش داده و باعث تضعیف روابط افراد گشته است. البته برخی معتقدند که شبکه‌های اجتماعی نه تنها ارتباطات را تغییر نداده، بلکه با ایجاد امکان ارتباط افراد در اقصی نقاط کشور یا دنیا، زمینه‌ساز ارتباطات بیشتر افراد نیز شده است. به زعم این افراد، شبکه‌های اجتماعی نوع ارتباطات را از حالت حضوری و چهره به چهره به حالت غیرحضوری تغییر داده است.

این دید و بازدیدها در فرهنگ ایرانیان به حدی مهم بود که شرح آنها در بسیاری از کتاب‌های تاریخی و باستانی نیز روایت گشته است. اما متأسفانه امروز این رسم سنتی تا حدودی به فراموشی سپرده شده و جای خود را به ابزارهای برآمده از زندگی مدرن همچون تلفن، اینترنت و شبکه‌های اجتماعی چون تلگرام داده است

اما واقعیت آن است که ارتباطات مجازی در بهترین نوع خود نیز منتقل کننده احساسات، لحن، منظور و حتی صدا یا چهره واقعی افراد نیست و ارتباطی ناقص است و نمی‌تواند جای احساسات واقعی و ارتباطات مستقیم را بگیرد. گذشته از این موارد، گسترش این نوع ارتباطات –مجازی- در کشورهایی که از فرهنگ و تمدن دیرینه برخوردار هستند، آسیب‌های بیشتری را به همراه دارد، زیرا ناقض فرهنگ اصیل اآن کشور است و باعث پرورش و ایجاد نسلی متفاوت و ناآشنا با فرهنگ ایرانی می‌شود.

در حالی که این موضوع در کشورهای پیشرفته و بهره‌مند از فرهنگ فردگرایی، با پیامدهای متفاوتی همراه است، ضمن آنکه میزان استفاده از اینترنت و فضای مجازی در کشورهایی چون ایران بسیار بیشتر از کشورهای پیشرفته است و در صورت عدم توجه جدی به آن می‌تواند جایگزین بسیاری از سنت‌های زیبای ایرانی گردد. بنابراین توجه جدی مسئولان مربوطه به این موضوع و آگاه‌سازی مردم باید در اولویت سیاست‌گزاری‌های کلان کشوری باشد.