کودک در سنین شش الی 12 سالگی از نظر جنسی در حالت کمون یا نهفته قرار دارد و هیچ نوع فعالیت جنسی معنی‌داری در این سن وجود ندارد. کودکان ممکن است تنها با جذابیت‎های جنسی آشنا باشند و حساسیت والدین نسبت به این موضوع را درک کنند. اما خود درکی از ماهیت عمل جنسی ندارند.

دکتر «علی قره داغی» افزود: مقطع آغاز هر آموزشی دوران کودکی و مدارس است و آموزش باید از همین مقطع شروع شود.

استاد دانشگاه تبریز گفت: صحبت کردن از مسائل جنسی در جای خود، نباید تابو باشد. باید بپذیریم که در آموزش جنسی به کودکان و بزرگسالان کم کاری وحشتناکی کرده‎ایم. سواد جنسی در جامعه ما بسیار پایین بوده و این امر سبب می‎شود هر فردی به آزمون و خطا دست بزند که ریشه برخی آسیب‌های ازدواج نیز همین کم‌سوادی جنسی و آزمون و خطا کردن‌هاست.

روحانیون نقش مهمی در آماده‎سازی اذهان عمومی برای آموزش جنسی کودکان دارند

عضو هیئت علمی دانشگاه تبریز با بیان این‌که ما هیچ نهاد و سازمان متولی برای آموزش‌های جنسی نداریم، گفت: در دین مبین اسلام به مسائل جنسی بسیار پرداخته شده است، روحانیون و علما در کنار مشاوران و روانشناس‌ها باید مردم و به‌ویژه والدین را در مساجد و مدارس آموزش دهند چون صحبت از مسائل جنسی و آموزش اقتضائی آن به کودکان گناه نیست. هم‌چنین آموزش جنسی شامل رعایت بهداشت نواحی جنسی و برخی مسائل فیزیولوژیک نیز می‎شود. برخی کنجکاوی‎های جنسی لازم بوده و کودک باید بدن خودش را کشف کند.

وی خاطرنشان کرد: آموزش جنسی به کودکان باید به طور سیستمی انجام شده و خانواده‎ها باید فضای داخل خانواده را برای افزایش دانش و آگاهی جنسی کودکان فراهم کرده و از آسیب‎های وارده جلوگیری کنند، چون آسیب‎های جنسی، از فرد یک قربانی انتقام جو می‎سازد که آسیب‌ آن به مراتب جبران‌ناپذیرتر از آسیب‎های جسمی هستند.

وی افزود: اندام‎های جنسی را باید به کودکان شناساند و مادر باید تأکید کند که کسی حق ندارد این قسمت از بدن تو را لمس کند و آن را ببیند و اگر چنین اتفاقی افتاد، بدون هیچ ترسی حتماً من را در جریان بگذار.

کودکان را به اجبار نبوسید

این مشاور خانواده خاطرنشان کرد: کودکان باید یاد بگیرند که اجازه ندهند نزدیک‎ترین افراد نیز آنان را به اجبار بوسیده و در آغوش بگیرند. بوسیدن اجباری کودک از سوی والدین سبب می‎شود تا قدرت نه گفتن در کودکان پایین بیاید، بنابراین برای بوسیدن کودکان از آنان اجازه بگیرید تا کودک متوجه شود که همه افراد برای بوسیدن و در آغوش گرفتن کودک باید اجازه بگیرند.

وی اظهار کرد: طبق گزارش‌ها و پژوهش‌های انجام شده اغلب افراد آشنا و گاه اقوام درجه یک دختران را مورد آزار جنسی قرار می‎دهند. از این‌رو مراقبت برای جلوگیری از آزار جنسی کودکان باید از فضای خصوصی و محیط خانه آغاز شود و فضاها و اشخاصی که کودک در ارتباط مستقیم با آنان قرار دارند نیز باید تحت کنترل و مراقبت باشد.

استاد دانشگاه تبریز خاطرنشان کرد: کودکان می‎توانند به راحتی به افرادی که برایشان آشنا هستند و کودک آن‎ها را چندین بار در کنار پدر و مادرش دیده، اعتماد کنند. از این‌رو باید در انتخاب پرستار و مراقب کودک، سرایدار ساختمان و راننده‎ی سرویس مدرسه نیز دقت کرد که این نیز مستلزم آموزش است.

وی یادآور شد: طبق شواهد موجود، سوءاستفاده‎ی جنسی از کودکان بندرت در مدرسه و محله و توسط افراد غریبه اتفاق می‎افتد، چون کودکان تا حدودی از غریبه‎ها «ناآشنا هراسی» دارند و به حکم صیانت از ذات، از خود مراقبت می‎کنند (که این در مورد کودکان رها شده و بدسرپرست و بی سرپرست صدق نمی‎کند و آنان به احتمال زیادتری ممکن است مورد سوء قصد جسمی، جنسی و روانشناختی افراد غریبه قرار بگیرند).