به گزارش پارس ، روایات بسیاری در این باره نقل شده است که به چند نمونه بسنده می شود:
۱. پیامبر اکرم (ص) فرموده است: « هر که مریضى را عیادت کند، منادى‏ اى از آسمان او را به اسم ندا کند… پاک شدى و مسیرت پاک شد، و [با این کار] بهشت را جایگاه خود قرار دادی» . [۱] و « هر که مریضى را براى خدا عیادت کند، بیمار براى او چیزى از خدا نخواهد جز آنکه خداوند آن را مستجاب نماید» . [۲]

۲. امام صادق (ع) می فرماید: « هر کس به عیادت بیمارى برود، هفتاد هزار فرشته او را همراهی کرده و براى او طلب آمرزش مى‏ کنند تا هنگامى که به جایگاه خود باز گردد» . [۳]

گفتنی است که عیادت بیمار دارای آدابی است؛ مانند این که مراعات حال بیمار بشود و نباید طولانی شود، بلکه زمان کمتری پیش او بماند؛ همان طور که پیامبر اکرم (ص) فرمود: « پر اجرترین عیادت ‏ کنندگان، آن کسى است که کمتر پیش بیمار بنشیند» . [۴] و امام علی (ع) فرمود: « عیادت کامل آن است که دستت را بر بازوى بیمار بگذاری و زود بر خیزى که عیادت احمق و پر حرف براى مریض از بیمارى او سخت ‏ تر است» . [۵]
این پرسش، پاسخ تفصیلی ندارد.
[۱] . طبرسى، حسن بن فضل، مکارم الأخلاق، ص ۳۶۱، شریف رضى، قم، چاپ چهارم، ۱۳۷۰ش.
[۲] . همان.
[۳] . شیخ حرّ عاملى، وسائل الشیعة، ج ‏ ۲، ص ۴۱۵، ح ۲، مؤسسه آل البیت (ع) ، قم، چاپ اول، ۱۴۰۹ق.
[۴] . مکارم الأخلاق، ص ۳۶۱.
[۵] . همان، ص ۳۶۰.

منبع: islamquest. net