به گزارش پارس به نقل از افکارنیوز، اسلام، مال و ثروت (هرگونه نعمتی مادی) را مایه استواری جامعه و به مثابه ستون فقرات جامعه انسانی می داند و فرد یا گروهی که فاقد مال هستند، از آن جهت فقیرند که ستون فقرات اقتصادی آن ها شکسته و قوام و مقاومت ندارند، زیرا فقیر کسی است که مهره کمرش شکسته و قدرت ایستادن و ایستادگی را از دست داده است. ۱

چنین فرد و جامعه ای استقلال خود را از دست می دهند. تحریم اقتصادی برخی کشورها از سوی مستکبران جهانی نیز از این روست که مردم تهیدست قدرت مقاومت ندارند، از همین رو قرآن کریم به مال اهمیت داده و آن را مایه و پایه قوام و قیام انسان ها دانسته است: « أَموالَکُم الَّتی جَعَلَ اللهُ لَکُم قِیاماً» ۲.

این تعبیر، از تأثیر مال در حیا و پایداری فرد و جامعه حکایت دارد و بیانگر این حقیقت است که با نابودی اقتصاد، جامعه به خطر انقراض می افتد. به دیگر سخن مال به منزله خون در عروق جامعه است و نباید در آن هر گونه تصرف ناصواب را روا داشت و نباید آن را در اختیار سفیهان و بی خردان قرارداد تا در آن مسرفانه یا مترفانه تصرف کنند: « وَ لا تُوتُوا السُّفَهَاءَ أَموَالَکُمُ الَّتِی جَعَلَ اللهُ لَکُم قِیَاماً… » . ۳

این آیه کریمه، هم مال را به عموم جامعه نسبت داد و هم آن را سبب قیام دانسته و هم از قرار دادن آن در اختیار سفیه مانند کودک نابالغ یا بالغ بی خرد، نهی فرموده است. ۴

منبع:
۱. اسلام و محیط زیست، ص۴۹.
۲. سوره نساء، آیه ۵.
۳. سوره نساء، آیه ۵.
۴. اسلام و محیط زیست، ص۴۹.
۵. مفاتیح الحیات، ص۵۷۳-۵۷۴.