به گزارش پارس ، داود صفایی در گفت وگو با ایسنا، با بیان این که بی طرفی رسانه ها یک آرزو است و در عمل، هیچ رسانه ای به طور مطلق بی طرف نیست اظهار کرد: گروهی از رسانه ها به طور آشکارا از یک جریان خاص طرفداری می کنند و متعلق به احزاب هستند. دروغ نگفتن و به روشنی طرفداری کردن، ویژگی مثبت این رسانه هاست چراکه مخاطب را گیج نمی کنند؛ اما یک سونگری، ایرادی است که به این نوع رسانه ها می گیرند. منتقدان می گویند این رسانه ها صرفا منافع حزب خود را در نظر می گیرند و به جنبه های مثبت گروه های دیگر نمی پردازند.

او ادامه داد: در چنین شرایطی، مخاطبان برای این که بخواهند واقعیت ها را بدانند از چند رسانه استفاده می کنند یعنی دیدگاه های مختلف را دنبال می کنند تا بتوانند حقیقت را پیدا کنند.

صفایی با اشاره به عملکرد رسانه های عمومی، بیان کرد: انتظاری که از این نوع رسانه ها وجود دارد این است که منافع کل جامعه را در نظر بگیرند و چتر فراگیری بر سر همه ی رویدادها باز کنند. این گونه رسانه ها باید برای قشر ضعیف، سهم بیشتری قائل شوند. بنابراین رسانه های عمومی باید دیدگاه اقلیت جامعه را بیشتر منتشر کنند.

او با اعتقاد به این که در فضای رسانه یی ایران تقریبا رسانه ی مستقل نداریم گفت: یکی از ضعف های رسانه های مکتوب، برجسته نبودن رسانه های مستقل است. بسیاری گمان می کنند منظور از استقلال صرفا استقلال سیاسی است در صورتی که باید جنبه های فرهنگی و اقتصادی نیز در نظر گرفته شود. در رسانه های ایران موضوعات سیاسی بیشتر برجسته می شوند در حالی که رویدادهای اقتصادی، مهم ترین موضوعاتی هستند که باید بررسی شوند.

صفایی اظهار کرد: مطبوعات داخلی اصولا مطبوعات نخبه گرا هستند و نمی توانند به نیاز عموم جامعه پاسخ دهند. بنابراین مستقل شدن چنین نشریاتی می تواند گام ابتدایی برای برقراری ارتباط با مخاطب عام و بالا رفتن تیراژها باشد.

این استاد رشته ی ارتباطات در پاسخ به این که آیا جانبداری رسانه های داخلی با رعایت اخلاق است؟ توضیح داد: رسانه های داخلی منعکس کننده ی رویدادها هستند و نقش ایجابی آن ها بسیار کمرنگ است. بنابراین رسانه ها از اندیشه های سیاسی جاری در جامعه پیروی می کنند و اگر بی اخلاقی هم صورت گیرد مقصر رسانه ها نیستند.

او با بیان این که مطبوعات داخلی از اقتصاد قدرتمند برخوردار نیستند ادامه داد: سیستم اقتصادی مطبوعات ما در مقابل بنگاه های اقتصادی کشورهای توسعه یافته، بسیار نحیف است. بنابراین رسانه های ما در حوزه ی تولیدات فرهنگی، کم ترین سهم را دارند.

صفایی تأکید کرد: مستقل نبودن رسانه ها، جامعه ی روزنامه خوان کشور را کوچک می کند و میزان مطالعه و مهارت مطالعه را پایین می آورد. هرچقدر مطبوعات ما بتوانند استقلال خود را بیشتر کنند به گسترش فرهنگ مکتوب کمک کرده اند.