از اوایل قرن 21، روز 10 می به نام روز جهانی لوپوس نامگذاری شد. این تاریخ با توافق نمایندگان کشورهای مختلف در سراسر جهان تعیین شده است.

لوپوس یک بیماری خود ایمنی جدی است که می تواند هر یک از اعضای بدن را تحت تاثیر قرار دهد. در این بیماری سیستم ایمنی بدن قادر به تشخیص تفاوت بین سلول های سالم و بیگانه نیست تا بتواند با آن ها مبارزه کند.

در افراد مبتلا به لوپوس، سیستم ایمنی بدن به طورخودکار آنتی بادی  تولید می کند که بافت های سالم  را از بین می برد و در نتیجه باعث آسیب، التهاب و درد درسراسر بدن می شود.این بیماری باعث آسیب به بسیاری از اندام های حیاتی بدن مانند  مغز، قلب، ریه ها، کلیه ها و پوست می شود.

این بیماری در زنان بیشتر از مردان و در سیاه پوستان و آسیایی ها بیشتر از سفیدپوستان دیده می شود. برای این بیماری غیرواگیر درمانی وجود ندارد اما با کنترل آن می توان سال های زیادی به زندگی ادامه داد.

آرتریت روماتوئید، آرتریت واکنشی، بیماری سلیاک، کم خونی خطرناک، ویتیلیگو، اسکلرودرمی، پسوریازیس، بیماری التهابی روده، بیماری هاشیموتو، بیماری آدیسون، بیماری گریوز، سندرم شوگرن، و دیابت نوع یک، از شایع ترین بیماری های خود ایمنی هستند.

علائم شایع این بیماری عبارتند از:

    خستگی بیش از حد

    سردرد

    درد و ورم مفاصل

    تب

    کم خونی

    تورم در پاها، دست ها یا دور چشم

    درد در قفسه سینه در هنگام تنفس عمیق

    حساسیت به آفتاب یا نور

    ریزش مو

    لخته شدن خون غیر طبیعی

    سفیدشدن یا آبی شدن رنگ انگشتان

    زخم در اطراف دهان یا بینی

 اشعه ماوراء بنفش خورشید و حتی لامپ فلورسنت موجب فعال شدن سلول های التهابی در پوست و بر افروخته شدن آن می شوند به همین دلیل بروز علائم پوستی در این بیماری بسیار رایج است.

گفتنی است ؛لوپوس اریتماتوس سیستمیک(SLE) شایع ترین نوع این بیماری است و باعث بوجود آمدن جوش و کهیر هایی به شکل پروانه برروی پوست بینی، گونه ها می شود.