اعظم ذوالفقاری روان شناس اظهارداشت: وقتی کودک برای ادای کلمات دچار مشکل می‌شود و با تلاش و زحمت سعی می کند کلمه‌ای را ادا کند، والدین می‌توانند با نرمی و ظرافت به او بگویند که مشکل او را درک می‌کنند و همچنین اگر‌ آرام دست بر بازو یا شانه‌اش بگذارند باعث آرامش ودلگرمی او می شوند.
وی ادامه داد: زمانی که کودک دچار لکنت می شود، والدین باید آرام و بالحنی ملایم با او حرف بزنند، تا حدی از اضطراب کودک کاسته شود و آرامش پیداکند و مهم تر آنکه کودک الگوی بهتری برای صحبت کردن پیدا می کند.
ذوالفقاری تأکیدکرد: برخورد مثبت والدین ضرورتی ارزشند درموفقیت کودکان است . والدینی که به علت ناراحتی بیش از حد خود نسبت به لکنت فرزندشان نمی‌توانند با اوکار کنند ابتدا باید نگرش و برخورد خود را تغییر دهند.
این روان شناس در پایان گفت: والدین درجریان یادگیری فرزندشان نقشی اساسی دارند و این نقش به طور خاص در درمان لکنت اهمیت بیشتری پیدا می کند، زیرا حضور آنها نه تنها بر تغییر رفتار کودک تأثیر دارد بلکه به او کمک می‌کند اعتماد به نفس را درخود تقویت کند و این موضوع تأثیر بسزایی در درمان این بیماری دارد.