اسید، صورت این زن‌ها را سوزاند اما زندگی‌شان را نه

هندوستان؛ کشوری که جاذبه‌های زیادی برای گردشگران نقاط مختلف دنیا دارد، برای زنان این کشور به اندازه توریست‌ها جذاب نیست. در این پهنه جغرافیایی که انواع زیادی از فرهنگ‌ها و باورها را در خودش جا داده، هنوز آنطور که شایسته است، برای تامین امنیت زنان کاری صورت نگرفته و خشونت‌های خانوادگی و اجتماعی زیادی به آنها تحمیل می‌شود. یکی از این خشونت‌ها، اسیدپاشی است.

هندوستان جزو کشورهایی است که در رده‌بندی اسیدپاشی به زنان، در مراتب بالایی قرار می‌گیرد به طوری که نتایج یک تحقیق در سال 2014 نشان داد در این سال 394 مورد اسیدپاشی انجام گرفته‌ که سه برابر سال پیش از آن است.

با این حال تلاش‌های انجمن‌های مردمی در سال‌های اخیر به نتیجه رسیده و ممنوعیت‌های قانونی و اقدامات فرهنگی برای کاهش اسیدپاشی از سوی مسئولان دولتی جدی‌تر گرفته شده است. بر اساس قوانین جدیدی که در این کشور به تصویب رسیده، کسانی که اسید با خودشان حمل کرده یا در حمله اسیدپاشی مشارکت کنند، به حبس از 10 سال تا حبس ابد محکوم می‌شوند. همچنین قانونی به تصویب رسیده که فروش اسید به افراد زیر 18 سال ممنوع شده و مبالغی برای کمک به قربانیان اسیدپاشی در نظر بگیرد.

این زنان به شما می‌گویند چرا چنین قوانین سخت‌گیرانه‌ای برای مجازات اسیدپاشی لازم است؛ زنانی که اسید، صورتشان را سوزاند، اما امیدشان به زندگی را نه.

گیتا ماهور، 20 سال پیش، وقتی در کنار دو دختر خردسالش به آرامی خوابیده بود، ناگهان با حمله اسیدپاشی شوهرش از خواب بیدار شد. دلیل شوهرش برای این کار چه بود؟ این که چرا فرزند پسر ندارد! در نتیجه این اسیدپاشی، دختر سه‌ساله‌شان نابینا شد و دختر یک‌ساله‌شان جان باخت.

نزدیک یک دهه بعد از این اتفاق، گیتا که هنوز آثار آن اسیدپاشی را بر چهره داشت، از سوی یک کمپین توقف حملات اسیدپاشی مورد حمایت قرار گرفت و توانست یک رستوران کوچک راه‌اندازی کند.

او با راه‌اندازی این رستوران و موفقیت‌های بعدی که در پی داشت، نشان داد چقدر حمایت از قربانیان اسیدپاشی برای یک شروع جدید لازم است تا بتوانند دوباره زندگی را از سر بگیرند.

 «نیت»، دختر گیتا هم که حالا 23 سال دارد، در این رستوران کار می‌کند. اسید اگرچه چشم‌ها و صورت «نیت» را سوزانده، اما لبخند او که به مشتریان خوشامد می‌گوید هنوز برقرار است.

رستوران گیتا در شهر آگرا، حالا دیگر برای خیلی‌ها شناخته شده است. نیت می‌گوید: این رستوران در عین حال که به مشتریانش غذاهای باکیفیتی تحویل می‌دهد، هدف بزرگی را در نظر گرفته و آن هم این که ماوا و منبع امیدی باشد برای زنانی که مورد اسیدپاشی قرار گرفته‌اند.

«ریتا ساینی» 20 ساله هم قربانی اسیدپاشی است. او پیش از این بازیکن حرفه‌ای والیبال بوده اما حالا مدیریت کافه این رستوران را به عهده گرفته است.

ریتا، به عنوان یکی از نمونه‌های قربانیان عشق یکجانبه، از سوی کسی که پسرعمویش استخدام کرده، مورد اسیدپاشی قرار گرفته است.

جوانترین زن قهرمان این رستوران، تنها 16 سال دارد. «دالی» ساکن شهر آگراست و هنگامی که در روزنامه مطلبی درباره رستورانی که کارکنانش زنان قربانی اسید هستند، خواند، تصمیم گرفته به آنها ملحق شود.

دالی از سوی مردی که در راه مدرسه او را آزار می داده، مورد اسیدپاشی قرار گرفته. او موضوع آزار و اذیت این مرد را به خانواده‌اش گفته و آنها با مرد مزاحم برخورد کرده‌اند، اما درنهایت این مزاحم یک روز با اسید، به سراغ این دختر جوان رفته و زیبایی‌اش را از او گرفته است.

درست است که قوانین جدیدی برای کاهش اسیدپاشی در هندوستان انجام گرفته، اما افرادی که برای مبارزه با خشونت علیه زنان در این کشور فعالیت می‌کنند، از جمله این زن‌های قهرمان، می‌‌دانند هنوز راه درازی در پیش است. آنها می‌دانند حمایت از قربانیان اسیدپاشی و کاهش آمار قربانیان، به اقدام‌های دولتی و ارتقای فرهنگ خانواده‌ها هم بستگی دارد.

با تمام اینها، گیتا ماهور  که حالا شعبه‌های دیگری از این رستوران را نیز راه‌اندازی و برای قربانیان اسیدپاشی اشتغال ایجاد کرده است، به آینده امیدوار است و می‌گوید: «پیش از این، مردم در خیابان با ما به خاطر چهره‌مان بدرفتاری می‌کردند، اما حالا از کشورهای مختلف می‌آیند و با ما عکس یادگاری می‌گیرند، زندگی زیباست.»