زوجین علاقه‌مند به داشتن فرزند هستند/ مشکلات اجتماعی مانعی در فرزندآوری

به گزارش پارس ، به نقل از خبرگزاری فارس محمد اسلامی پیش از ظهر امروز در همایش تبیین سیاست‌های کلی جمعیت جمعیت مبتنی بر سلامت مادر و کودک برای ارتقای نرخ باروری کلی اظهار داشت: ایران بالاترین نرخ باروری را در سال‌های 60 تا 62 داشته و از آن به بعد سیر باروری به تدریج کاهش می‌یابد.

وی بیان داشت: در سال 86 که صحبت از کنترل جمعیت و تنظیم خانواده به میان آورده شد، نرخ باروری در ایران به 4.6 می‌رسد و در سال 72 با تصویب قانون تنظیم خانواده نرخ باروری ما تا 50 درصد کاهش می‌یابد.

اسلامی تصریح کرد: روند کاهشی نرخ باروری ایران ادامه داشته و در سال 79 به میزان 2.1 می‌رسد، یعنی طی 12 سال نرخ باروری در کشور ما از 5.5 به 2.1 کاهش می‌یابد.

وی ادامه داد: حد جایگزینی جمعیت 2.1 در تمام دنیا به عنوان مرز قبولی شناخته می‌شود و کمتر از این میزان را به صلاح نمی‌دانند.

معاون فنی دفتر سلامت جمعیت، خانواده و مدارس وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی گفت: هر اندازه حد جایگزینی کمتر باشد، برگرداندن آن به مدت زمان بیشتری نیاز دارد.

اسلامی افزود: پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد، طی 30 سال آینده نرخ جمعیت 1.56 کنونی ما به صفر می‌رسد و بعد از آن نرخ منفی جمعیت را شاهد باشیم.

وی خاطرنشان کرد: نرخ باروری کلی در استان کرمان 2.1 است که پایین‌ترین آن مربوط به شهرستان بافت با 1.54 و بالاترین مربوط به شهرستان رودبار جنوب با 2.71 است.

اسلامی عنوان کرد: سال گذشته طی بررسی که میان دختران و پسران در شرف ازدواج صورت گرفت، در مورد تعداد فرزندان سئوال پرسیده شد که نتیجه آن در کل کشور 2.29 بود، یعنی علاقه‌مندی به فرزندآوری وجود دارد.

وی ابراز داشت: این میزان از حد جایگزینی بالاتر است و زوجین علاقه‌مند به داشتن فرزند هستند، اما در زندگی با مسائلی از جمله ناباروری، طلاق و ... مواجه می‌شوند.

اسلامی با بیان اینکه جمعیت کشور ما هنوز رو به افزایش است، گفت: پیش‌بینی‌ها جمعیت ایران را در سال 99 حدود 84 میلیون نفر گزارش می‌دهند.

معاون فنی دفتر سلامت جمعیت، خانواده و مدارس وزارت بهداشت اظهار داشت: باید برای زیرساخت‌ها کاری کرد، تعداد تولدها از سال 80 رو به افزایش است و تا سال‌های آینده همچنان ادامه دارد.

وی بیان داشت: مروری بر سوابق سلامت و باروری خانواده‌ها، آگاهی از تمایلات باروری خانواده‌ها، شناسایی خانواده‌های واجد شرایط با چارچوب سلامت و آموزش خانواده‌ها براساس موازین سلامت باید مدنظر باشد.