به گزارش پارس به نقل از ایسنا احمد نادعلیان گفت: اگر ثابت شود که سازمان زیباسازی شهرداری تهران برخی آثار هنری را بدون اجازه مالکان آن‌ها روی بیلبوردهای شهری برده است، طبق قانون مصنفان محکوم می‌شود.

این هنرمند محیطی درباره‌ی موضوع رعایت حق کپی‌رایت در طرح «نگارخانه‌ای به وسعت یک شهر» اظهار کرد: بحث کپی‌رایت مادی و معنوی این آثار یک موضوع مجهول است. آثاری از هنرمندان خارجی در این طرح روی بیلبورد رفت که اصل آن‌ها متعلق به موزه‌های معتبر دنیا بود و استفاده از آن‌ها و بازنشرشان بدون اجازه جرم است و طبق قانون مصنفان بین شش‌ماه تا سه سال زندان دارد.

او ادامه داد: اگر مالک خصوصی این آثار یا مجموعه‌دارانی که آثارشان در این طرح چاپ شده و روی بیلبورد رفته است، شکایت کنند سازمان زیباسازی باید جوابگو باشد. الزاما هم بحث پرداخت حق و حقوق مادی مطرح نیست، بلکه باید دید برای چاپ یک تابلوی هنری روی بنر، از مالک اثر اجازه گرفته شده است یا خیر.

نادعلیان همچنین گفت: سه سال پیش، سازمان زیباسازی از عکس‌های هنرهای محیطی هنرمندان ایران برای نمایش در مترو ولیعصر (عج) و تجریش استفاده کرد. قرار بود برای این اتفاق، حقی برای هنرمندان در نظر گرفته شود، اما بعد از گذشت سه سال هنوز این اتفاق نیفتاده است. این در حالی است که روابط عمومی سازمان زیباسازی بدون اجازه هنرمندان، عکس‌های هنرهای محیطی را منتشر کرده است. فکر می‌کنم حق هنرمندان بود که حداقل یک نسخه از آثار چاپ‌شده‌ی خود را دریافت کنند. به نظر می‌رسد داشتن کارنامه و کمیت کار، از تکریم و قدرشناسی آفرینش هنری اهمیت بیشتری دارد.

این هنرمند همچنین بیان کرد: در پیگیری‌هایی که انجام دادیم، ابتدا گفتند این کار در زمان مدیریت قبلی انجام شده، یعنی با تغییر مدیریت حق این هنرمندان هم داده نمی‌شود؟ تا کنون طی جلسات و پیگیری‌های متعدد چندبار قول داده‌اند، اما هر بار فراموش می‌کنند و می‌گویند پیگیری می‌شود.

او درباره‌ی نحوه‌ جانمایی آثار در این طرح نیز اظهار کرد: بحث بعدی، نوع نمایش این آثار و جانمایی آن‌هاست. آیا سرنشین یک خودرو با سرعت 60 - 70 کیلومتر می‌تواند از اثری که در اتوبان نصب شده، بهره ببرد؟ اگر با سرعت از کنار آن‌ها عبور کنیم توهین می‌شود و شرایط توقف هم وجود ندارد.

این هنرمند محیطی همچنین به نحوه‌ی انتخاب آثار و هنرمندان اشاره کرد و گفت: درباره‌ی نحوه‌ی انتخاب آثار هنرمندان سوال‌هایی وجود دارد؛ اگر ادعا دارند که این کار سیاسی نبوده و برای تلطیف فضای شهر، آن را اجرا کرده‌اند، چرا آثار و هنرمندانی در این طرح هستند که در مواقع دیگر، مطرح نمی‌شوند؟ شتابزدگی در انتخاب آثار و گزینش هنرمندان نیز دیده می‌شود. آثاری که انتخاب شده‌اند وجهه‌ اعتراضی و اجتماعی نداشتند و بیشتر جنبه‌ی تزیینی و تغزلی داشتند.