به گزارش پارس به نقل از مهر اين كتاب شامل بيش از دويست متن و عكس است كه از بين بيش از هزار پست صفحه اينستاگرام سيدمجيدحسيني انتخاب ومنتشر شده؛ صفحه اينستاگرام حسيني كه استاد علوم سياسي دانشگاه تهران است، پر از متن هاي بلند بالاست اين متن ها هم اجتماعي، هم فكري ، هم داستاني و هم شيرين وخواندني هستند؛ در يكي از پست ها راجع به ماجراي سقوط هواپيما در تايوان و نجات يافتن پانزده نفر هنگام سقوط مي خوانيم:

تابه حال سقوط كرده ايد؟ حسي دارد شبيه شكست ولي بسيار تلخ تر؛ به تلخي سقوط هواپيماي تايواني  كه باز عده اي را به كام مرگ فرستاد؛ اما ١٥ نفرهم جرأت كردند قبل از سقوط خودشان را پرتاب كردند بيرون، ونجات  يافتند، گويا همراه شان چيزي داشتند كه بقيه نداشتند؛ مثل آدم كه قبل از هبوط( سقوط) همراه اش كلمات داشت؛ فتلقي آدم من ربه كلمات؛ وكلمات نجات اش داد؛ من برآنم كه كلمات اند كه اگر همراه ما باشند از سقوط نجاتمان مي دهند،  كلمات درون شان چيزي هست كه حفظ مان مي كنند؛ اينست كه نوشتن يعني پرتاب كردن خود به بيرون از طياره مرگ، قبل از سقوط؛ با نوشتن شايد زنده مانديم،  بياييد بنويسيم

Have you ever fallen down? It feels like defeat but very much bitter; as bitter as the Taiwanese plane crash in which some people died; but 15 persons dared to jump out of the plane before the crash and saved themselves; apparently they was carrying something which the others did not; like Adam who was carrying the words before the Fall; and the words saved him; I believe that the words will save us of falling down; there is something in them which protects us; that is why writing means jumping out of the death plane, before falling down; with writing we may stay alive, come on.