آسيب روحي دختر و نگراني‌هاي مادر؛ پيامدهاي يک ارتباط ناسالم/ پرهيز از دادن اطلاعات نادرست درباره جنس مخالف

پايگاه خبري تحليلي «پارس»- علي زارعي کلات(کارشناس ارشد روان شناسي): مادري هستم که دختري ۱۸ ساله دارم او در ارتباط با جنس مخالف در ۱۵ سالگي آسيب شديدي ديد و حالا افسرده است و نمي‌تواند با هيچ کسي ارتباط برقرار کند حتي از جنس مخالف هم مي‌ترسد. نگرانم فردا براي ازدواج با مشکل مواجه شود.

والدين گرامي، شدت آسيب‌هاي رواني و عاطفي بر اثر رابطه با جنس مخالف به راحتي قابل سنجش نيست. با توجه به اين که خانواده نوجواناني که در يک رابطه ناپسند شکست مي‌خورد و آسيب مي‌بيند، از لحاظ فرهنگي يکسان نيستند بنابراين نمي‌توان گفت اين روابط ناسالم آثار يکساني براي همه خانواده‌ها به جا خواهد گذاشت.

پيامدهاي يک ارتباط ناسالم
معمولا در اين ارتباط‌هاي ناسالم 2 نوع پيامد وجود دارد: 1-پيامدهاي کوتاه مدت مانند ترس، مشکلات رفتاري، کاهش عزت نفس و استرس که به گفته خودتان، دختر شما دچار مشکلاتي مانند ترس از جنس مخالف شده است.

2- پيامدهاي بلند مدت مانند ترس طولاني مدت از جنس مخالف و حتي گاهي افکار خودکشي يا اقدام به آن اما اين بدان معنا نيست که هر کسي که دچار چنين اشتباهاتي شد، تمامي اين پيامدهاي کوتاه مدت و بلند مدت براي او رخ خواهد داد. با اين حال توصيه هايي که در ادامه مطرح خواهد شد، مي‌تواند به شما کمک کند.

گوش دادن موثر به حرف‌هاي‌ دخترتان
بهتر است شما و ديگر اعضاي خانواده با برقراري رابطه مبتني بر اعتماد و حمايت، شرايط مناسبي را براي دخترتان فراهم کنيد. اين کار، مي‌تواند گام مهمي براي آگاه شدن او از احساسات عاطفي خود و همچنين بيان آن و در نتيجه آرامش يافتن او باشد. در چنين مواقعي بهترين اقدام اعضاي خانواده، گوش دادن به حرف‌هاي‌ فرد آسيب ديده و همدلي کردن با احساسات او به دور از هرگونه قضاوت، توصيه و نصيحت کردن است.

خودداري از رفتارهاي مخرب
اگر احيانا اعضاي خانواده شما به خاطر اشتباه دخترتان دچار احساساتي از قبيل شرم و سرافکندگي، خشم، احساس گناه و... شده‌اند. گاهي اين احساسات منجر به بروز رفتارهايي از جانب آن‌ها مي‌شود که در دختر 18 ساله تان احساساتي چون رها شدن، طرد شدن، خوار بودن و لکه ننگ بودن براي خانواده دست مي‌دهد. توصيه مي‌شود اعضاي خانواده مراقب رفتارهاي خود باشند. چرا که اگر اعضاي خانواده و به طور کلي افراد مهم زندگي دخترتان با او رفتارهاي منفي چون عيب جويي کردن، سرزنش و تحقير کردن، غرغر کردن، تهديد و تنبيه کردن داشته باشند، اين کار باعث مي‌شود حس «احترام به خود» يا به عبارتي «عزت نفس» دخترتان به شدت آسيب ببيند.

پرهيز از دادن اطلاعات نادرست درباره جنس مخالف
به هيچ وجه براي ترساندن و براي ايمن کردن دخترتان از برقراري ارتباط‌هاي ناسالم در آينده، مبادرت به دادن اطلاعات نادرست درباره جنس مخالف نکنيد. اين کار باعث مي‌شود او تصوير ذهني غلطي از جنس مخالف پيدا کند. چنين تصويري اولا باعث ايجاد مشکلات سازگاري با جنس مخالف در محيط خانواده، کار، تحصيل و... مي‌شود ثانيا باعث مشکلاتي از قبيل مشکلات زناشويي در زندگي آينده اش خواهد شد.

پسرم در نبود پدرش مدام گريه مي‌کند
عليرضا عبدي(کارشناس ارشد روان شناسي باليني): پسري دارم 2 و نيم ساله که به پدرش علاقه زيادي دارد. شغل پدرش آزاد است و من خانه دارم. صبح که پدرش براي کار از خانه بيرون مي‌رود تا ظهر که مي‌آيد، مدام گريه مي‌کند. در خانه هم هميشه بغل پدرش نشسته است. تا پدرش خانه نباشد هم غذا نمي‌خورد.

مادر گرامي، اضطراب جدايي در کودکان به طور طبيعي بين 6 ماهگي تا ٣ سالگي رخ مي‌دهد. به احتمال زياد، اضطراب کودک شما هنگام جدا شدن از پدرش از يک روز به روز ديگر متفاوت است. کودک شما يک روز هنگام جدا شدن پدرش را رها نمي‌کند و يک روز ديگر، قشقرق راه مي‌اندازد و در مقابل جدايي، مقاومت و واکنش شديد از خود بروز مي‌دهد. با اين حال، توصيه هايي که در ادامه گفته مي‌شود مي‌تواند در اين زمينه به شما و همسرتان کمک کند.

يک دفعه رهايش نکنيد
بدون اطلاع کودک و به بهانه ريختن ترس او از دوري شما، او را يک دفعه رها نکنيد و تنها نگذاريد. قبل از اين که جايي برويد، برنامه تان را به زبان ساده برايش توضيح دهيد و به او بگوييد که در اين مدت چه کارهايي مي‌تواند بکند. پسر کوچک شما بايد در نبودتان احساس امنيت و آرامش کند. يادتان باشد اگر بدون خبر کردن کودک، ناگهان او را در يک جمع يا در خانه تنها بگذاريد از آن به بعد هيچ وقت به شما اطمينان نمي‌کند و دائما مي‌خواهد همراه شما باشد.

با کودک تان صحبت کنيد
معمولا زماني که پسر کوچک شما حاضر نيست به اين سادگي‌ها پدرش را رها کند و به داد زدن يا اشک ريختن متوسل مي‌شود در اين شرايط از شوهرتان بخواهيد تا برنامه کاري اش را براي کودک تان توضيح دهد و به کودک بگويد: «مي دونم به خاطر اين که خيلي دوستم داري و مي‌خواي کنارت باشم اين جوري گريه مي‌کني ولي من ظهر بر مي‌گردم تا با هم باشيم.» اين جريان به ويژه در دفعات اول ممکن است بيش تر از آن چيزي که فکرش را مي‌کنيد، طول بکشد. سعي کنيد عصباني نشويد و احساس کودک را از اين که بودن در کنار شما را به هر کار ديگري ترجيح مي‌دهد، درک کنيد. با اين حال اصلا برنامه تان را به تعويق نيندازيد و آن را همان طور که برايش توضيح داده بوديد، اجرا کنيد.

به کودک تان باج ندهيد
توجه داشته باشيد که بدترين روش براي جدا کردن کودک از خود، باج دادن به او است. سعي نکنيد با دادن وعده اسباب بازي، شکلات و...، او را از اين کار باز داريد. باج دادن باعث مي‌شود کودک هر بار موقع بيرون رفتن يا جدا شدن از شما انتظار پاداش داشته باشد. بازي‌هاي‌ ساده‌اي‌ مانند قايم باشک مي‌تواند فرزند شما را به رفت و آمدهاي تان عادت دهد. با قايم شدن پشت در يا پنهان کردن خودتان در کمد و انجام اين قبيل بازي‌هاي‌ پر جنب و جوش کودک اطمينان دوباره ديدن افرادي که دوست شان دارد را تجربه خواهد کرد. البته اگر علايم جسماني ناشي از اضطراب جدايي در پسر کوچک شما شديد است، بايد از يک مشاور کمک بگيريد.