يكي از چيزهايي كه در زندگي ماشيني ما مشهوده، فاصله ميان نسلها است؛ مدرسه پسرم يك اردوي اجباري گذاشته بود به صورت مشترك ميان فرزندان و پدرانشان.
يكي از بهترين روزهاي عمرم بود. يك صبح تا عصر كنار هم بودن از استخر و فوتبال تا ناهار و حتي سر كلاس گلكاري...
جالب بود كه در كمال ناباوري من يك نماينده مجلس و يك فرمانده ارشد نظامي هم مجبور شده بودند به خاطر فرزندشان بيايند.
به نظرم اين تجربه خوب مي تواند برخي چيزهايي كه در شرايط عادي هيچ وقت يك پدر از پسرش نمي بيند را كاملا برايش محسوس كند. به معلمان حاضر در پلاس پيشنهاد مي كنم روي گسترش اين تجربه كار كنند.

وی در مطلب دیگری نوشته است:

پسرم چند روز است معترض است. آخر سر گفت مي روم كلانتري شكايت مي كنم! 

گفتم از كي؟ 

گفت از مردم كه چرا روز پسر نداريم. مثل آقاي خامنه اي محكم حرفم را مي زنم، مجبور مي شوند حرفم را قبول كنند.