پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- محمد حسین خوش بیان- باری نیست که به جمع مذهبی های ماهواره دار اشنا و دور نرفته باشم و شک و شبهات بسیارشان را نسبت به انقلاب و امام و جنگ و جبهه و شیعه نشنیده باشم! و ساعات ها و حتی جلسه ها برای جواب دادن وتوجیه کردنشان نگذاشته باشم!

تقصیر خودمان است! ...

مقصر خود ما هاییم که اسم خودمان را مذهبی و انقلابی می نامیم اما برای مذهب و انقلابمان ظفیت سازی نکردیم ... همه چیز را بدیهی فرض کردیم! اینکه دیگر این قشر می دانند !

یه وقتی بهشان بر نخورد که برایشان تاریخ انقلاب بگوییم! و یا از قواعد مذهب چیزی بگوییم!

هرچه می کشیم از کم کاری خودمان است.

از غرب زدگی مان ... از دشمن پرستی مان!  

از فراموش کردن خود و چسبیدن به غیر!

از این صدا وسیما ترسو و خنثی و به قول یکی از دوستان ریشو صورت و هویج  صفت مان است!

اصولا قواعد مخاطب شناسی و ضریب دهی برنامه هامان قیف برعکس است! مخاطبان را به سمت همان صفت ریشوهای بی خطر پیش میبریم!

یکی از قواعد و اصول برنامه سازی  اکثر دوستان و همراهان چه در صدا سیما و چه در غیر آن این است که برای قشرهای نا موجه و خنثی برنامه بسازند!

این قشر اصطلاح پوششی شان می شود شل حجاب ها و بی حجاب ها

نسبت به تعریف از انقلاب می شوند غیر انقلابی ها و ضد انقلاب ها

نسبت به موقعیت مذهبی می شوند غیر مذهبی ها و ضد مذهب ها

بزرگترین ایراد تقریبا همیشگی که از کارهای دوستان وارد است  همین است:

فراموش کردن قشر مخاطبین انقلابی و مذهبی!  

کانه این قشر هیچ نیاز روحی و فرهنگی و هنری ندارند!

استدلالشان هم جالب است:

اینکه آقایان باید جذب حداکثری کنیم! بیایید همه را در آغوش بگیریم!  مخاطب با افکار رک انقلابی و رک مذهبی و مستقیم برنامه را پس می زند! پس باید برنامه ها زیر پستی باشد و کم کم مخاطب را جذب کنیم و در آغوش بکشیم!

فقط نمی دانم که چرا در این آغوش و جذب همه مورد معاشقه و آغوش و جذب قرار میگیرند الا حزب اللهی و مذهبی ها!

باور کنیم که اثر در مخاطبینش ضرب می شود و دامنه آن را گسترش می دهد. یک کار انقلابی بی پرده انقلابیون را بیشتر خواهد کرد و یک کار خنثی و هویج صفت  همین قشر را توسعه می دهد!

شاید مخاطبین یک کار انقلابی و یا صد در صد مذهبی شدید، کم باشد اما باعث خواهند شد که به لشکر انقلابیون و مذهبیون اضافه شوند.  

کار به جایی رسیده است که حتی اگر این قشر رسانه ای داشته باشند اول توسط دوستان خودی مورد تمسخر قرار میگیرند.

آنانی که آتش مذهب و انقلابشان بالاتر و بیشتر  باشد به تند روی و خشونت و دگم بودن متهم می شوند.

و از این رو براحتی طرد می شوند!

صدا وسیما به دنبالشان نمی رود! روزنامه ها  و سایت ها مقالاتشان را دور می رزند و کاملا تحقیر و خردشان می کنند!

این می شود که

روند منزوی کردن خودی ها و انحصار انقلابی ها و مذهبی ها از خود انقلابی ها و مذهبی ها شروع میشود!

آنان که کند رو هستند تند رو ها را متهم میکنند و از هیچ کاری برای جلوگیری از فعالیت آنان فروگذار نمیکنند. چه بسیار دیدم سازمان ها و ارگان های به اصطلاح انقلابی که جلو بچه ها را با توان بیشتر گرفته اند که در راس آن صدا وسیما قرار دارد.

با ساختن و پرداختن حداقلی به دین و مذهب انقلاب فکر میکنند که دیگر این قشر از مخاطبین با شکلاتشات سیراب شده اند!

و یا فکر میکنند با زدن شبکه های مانند افق و شبکه قرآن می توانند عطش نیاز فرهنگیشان را سیراب کنند!

این می شود که با زدن چند شبکه که مذهبی ( و نه انقلابی)  که مذهب را سفت و سخت میگیرند و فقط و فقط از ائمه علیهم السلام صحبت می کنند مخاطبان بسیاری از داخل به سمتشان جذب می شوند و با  خورد و چاشت زیر پوستی و رو پوستی کم کم اعتقادات آنان را نسبت به  شیعه و امام و انقلاب سست می کنند!

حقیقت تلخ تر این است که کمتر جایی است که رفته باشم و این روضه را نخوانده باشم ولی حرف بدهکار نیست و آقایان هنوز که هنوز است برای فتنه و مضرات داشتن ماهواره و تهاجم فرهنگی توجیه قشر خاکستری و سیاه جامعه  شروع به برنامه سازی می کنند اما حواسشان نیست که آقا جان  اول قشر مذهبی  انقلابی خودی را نگه دار و بعد برو از جبهه مقابل نیرو جمع کن!

اصلا مشکل اصلی همین است! مدیران فرهنگی و ایضا انقلابی مان بلد نیستند نیروهای دم دست خودشان را جمع کنند نگه دارند پرورش بدهند!

فقط بلد هستند که نیروهای زیر دست خود را به نیرویی ضد خود تبدیل کنند!

کم سازمان فرهنگی و رسانه ای  به اصطلاح انقلابی و پیشرو در مبارزه با فتنه ندیدم که کارکنان و همراهانش بعد از مدتی جدا شده اند و به اصلی ترین منتقدان آن سازمان مربوطه تبدیل شده اند!

و یا یک انسان نا آشنا با  تحقیق و مستند و تصویر می آید. با سرهم بندی کردن چند مقاله و با چند تصویر مختلف می آید و یک کار دست چندم در مورد ظهور حضرت می سازند و تیراژ نفر به نفرش به گفته مقامات میلیونی میشود!