به گزارش پارس به نقل از مهر، عالیه شکربیگی درباره اینکه تا چه میزان امکان اجرایی شدن منشور حقوق شهروندی در موضوع زنان و خانواده وجود دارد گفت: در ایران به زنان از دو منظر نگاه می شود، یکی آنکه زن عنوان موجودی برابر با مرد است و یا آنکه زن را با دیدگاه جنس دوم می نگرند.

وی با بیان اینکه در جامعه شناسی منظور از حقوق شهروندی تاکید بر وظایف، مشارکت، برابری، هویت شهروندی است، افزود: متاسفانه پس از مطالعه متن منشور حقوق شهروندی متوجه شدم که این منشور نگاه کلی به موضوع زنان و خانواده داشته است و در حقیقت به نوعی در این دو موضوع ضعیف عمل کرده است.

به گفته شکربیگی، همچنین در منشور به حقوق کودک توجه چندانی نشده است. این در حالی است که کودک به عنوان انسان از حقوق انسانی برخوردار است. اما در این منشور سخنی به میان نیامده است.

این جامعه شناس تصریح کرد: در بندهای ۱۰۳ تا ۱۰۶ و از ۱۰۸ تا ۱۰۹ از نیاز کودک به سرپرست سخن گفته شده و تنها در بند ۱۰۵ ماده­ ۳ اعلام شده است: کودکان حق دارند به اطلاعات متناسب با سنشان دسترسی داشته باشند. قرار گرفتن کودک در معرض اطلاعاتی که ممکن است موجب بروز خشونت فکری و غلبه ترس و هراس فیزیکی و یا ذهنی بر آن­ ها شود، مجاز نیست و نقض حق بر سلامت کودک محسوب می شود.

وی ادامه داد: با توجه به کمبودهای اشاره شده در منشور حقوق شهروندی در موضوعات مربوط به زنان و کودکان لازم است که بازنگری دوباره ای در این منشور انجام شود.

ایران جامعه جامعه شناسی حقوق خانواده خشونت زنان سلامت کودکان منشور