به گزارش پارس به نقل از ایسنا، فاطمه قلی پور گفت: از آن جمله می توان به شب چله (یلدا) که در ایران و سرزمین های هم فرهنگ متداول است، اشاره کرد.

وی افزود: در برخی نقاط کشورمان، مردم با مشاهده اولین برف زمستانی به شادمانی پرداخته و مراسم شادی را در ارتباط با این نعمت خدادادی برپا می کنند، آنان با دل هایی مملو از شادی برف را بهانه ای برای جمع شدن به دور هم و یک دل شدن می دانند.

وی ادامه داد: در برخی روستاهای شهرستان شاهرود، اهالی با مشاهده اولین بارش برف زمستانی و به منظور صله رحم برپایی محفل گرم و شاد را برپا کردند. برای این منظور فردی از بزرگان فامیل یا طایفه به جهت مزاح ابیاتی را بر روی تکه کاغذی نوشته و آن را توسط قاصد به خانه بزرگ دیگر می فرستند. مضمون ابیات بدین شرح است: " برف اول است برفو با شما قاصدی آید ز ما نزد شما/ گر گرفتی بکن رویش سیاه ور نه ما هستیم مهمان شما"

کارشناس اداره میراث فرهنگی شهرستان شاهرود اضافه کرد: قاصد یکی از چابک ترین افراد جمع به شمار می رود. او با زیرکی کاغذ را به خانه فرد مورد نظر برده و به صاحبخانه می داد. صاحبخانه نیز با مشاهده کاغذ، سعی بر آن داشت که مچ دست قاصد را گرفته و مقداری گرده ذغال بر سر و صورتش بمالد، اما قاصد با تلاش بسیار سعی به فرار می کند. با گریختن قاصد، صاحبخانه باید چند نفری را برای صرف ناهار و یا شام روز بعد به خانه خود دعوت کند.

وی بیان کرد: برف شیره یکی از خوراکی های اولین برف زمستانی بود که توسط مادر بزرگ های شاهرودی تهیه می شد. آنان مقداری از برف را که در جای تمیزی انباشته می شد جمع آوری کرده و با کمی شیره توت یا انگور مخلوط کرده و با فرزندان و نوه هایشان با شادمانی می خوردند.