به گزارش پارس به نقل از باشگاه خبرنگاران؛

آیه ۴۹ سوره عنکبوت

بَلْ هُوَ آیَاتٌ بَیِّنَاتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَمَا یَجْحَدُ بِآیَاتِنَا إِلَّا الظَّالِمُونَ ﴿۴۹﴾

بلکه آن (قرآن) آیاتی است روشن که در سینه های کسانی که به آنان معرفت داده شده جای دارد؛ و جز ستمگران آیات ما را انکار نمی کنند.

این آیه اعراض از مطلبى تقدیرى است که از آیه قبل استفاده مى شد، چون بعد از آنکه تلاوت و نوشتن را با هم از رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم) نفى کرد، و فرمود تو نه مى خواندى، و نه مى نوشتى، چنین استفاده مى شد که قرآن کتابى نیست که جمع آورى شده و با خطوطى نوشته شده باشد، لذا این سوال پیش مى آمد که پس قرآن چیست؟ از این سوال تقدیرى و فرضى با کلمه اعراض ‍ (بل) پاسخ داده و فرموده: (بل هو - بلکه او - قرآن - آیاتى است روشن، در سینه هاى کسانى که بهره اى از علم داده شده اند) .
و در جمله (و ما یجحد بآیاتنا الا الظالمون) ، مراد از ظلم، بقرینه مقام، ظلم به آیات خدا و تکذیب آن ها، و استکبار از پذیرفتن آن ها، از روى عناد و تعنت است.

نکته ها
از مقایسهٔ آیهٔ ۴۷ که تنها کافران را منکر آیات الهی می داند، « و ما یجحد بآیاتنا الاّ الکافرون» و این آیه که تنها ظالمان را منکر آیات می داند، « و ما یجحد بآیاتنا الاّ الظالمون» می توان استفاده نمود که کفر، نوعی ظلم و یا بالعکس است.
حدود بیست حدیث در کتب تفسیری وارد شده که مراد از « اوتوا العلم» ، در این آیه امامان معصوم علیهم السلام هستند.

پیام ها
۱- گرچه بعضی آیات قرآن متشابه است، ولی مجموعهٔ آیات آن، روشن و روشنگر است. « آیاتٌ بیّنات»
۲- نشانهٔ علم واقعی، پذیرش آیات روشن الهی است. « فی صدور الّذین اوتوا العلم»

۳- گرچه انسان برای رسیدن به مقصود، مأمور به تلاش و کوشش است، لیکن علم، هدیهٔ الهی است. « اوتوا العلم»
۴- آیات قرآن، بر دل اهل علم می نشیند و این گروه هستند که حقانیّت آن را با تمام وجود درک می کنند. « الّذین اوتوا العلم»
۵ - نمونهٔ روشن ظلم، ظلم فرهنگی و انکار نابجاست. « و ما یجحد بآیاتنا الاّ الظلمون»
۶- آنچه را که انسان می فهمد، اگر انکار کند، نوعی ظلم است. « الاّ الظالمون»