باید دست به سوی ترکیه دراز کنیم با چهار میلیون یورو! و عجبا که جواب فاتح تریم بداخلاق و تندزبان هنوز منفی است. فعلاً گزینه باید خارجی باشد! چرا؟ چون برانکو موفق بوده است، چون پول بیشتری می‌خواهد و نگاه از بالا به فوتبال ما دارد.‌ چه کسانی در استقلال تصمیم می‌گیرند، با کدام تجربه و یا دانش و اندوخته. جهان‌بینی آنان در فوتبال در چه شعاعی است و چشم‌انداز و دوراندیشی آنها در کجاست؟

استقلال را همین ندانم‌گزینش‌ها به این روز انداخته است، حق انتخاب بهترین‌ها را از متفکران این تیم گرفته‌اند و برای این تیم سمپات‌ها و هواداران بازنشسته تصمیم می‌گیرند. مدیران می‌آیند و می‌روند و بنا می‌خرند و برج می‌سازند و پولشویی می‌کنند و آن تعداد از مدیران لایق نیز معلق و تعویض می‌شوند. یکی که آمد حرف حساب بزند گفتند واعظی‌آشتیانی به کنار و هوچی‌ها پریدند وسط میدان. مهره‌ها را می‌آورند و می‌سوزانند و باطل می‌کنند و دست به دامان فاتح تریم می‌شوند.

مردان تحصیلکرده با درجه دکترا را که با پیراهن استقلال رشد کردند را فراموش می‌کنند و در گزینش مدیران و مربیان دولت بازی می‌کنند، غریبه‌ها را می‌آورند از فرمانداری تا استانداری، از سازمان‌های مختلف و ارگان‌های غیر مربوط به فوتبال. امروز اگر پرسپولیس نفسی تازه کرده است و راهش هموارتر شده است به خاطر یک مرد فوتبالی به نام جعفر کاشانی در رأس هیئت مدیره است.

برای استقلال قصه‌های تلخی دارم که باید با مردم در میان بگذارم و از رئیس دولت درخواست کنم این تکه بزرگ ورزش و فوتبال را جدی‌تر بگیرد. باید استدلال‌های روشن و قاطع برای دکتر روحانی بیاورم که تیم‌های استقلال و پرسپولیس مهم هستند، خیلی مهم؛ این مهم بودن نباید ما را بترساند، بلکه از بودن این دو تیم باید خوشحال باشیم، اما با تدبیر و مدیریت صحیح به سراغشان برویم. آنچه تا به امروز از استقلال گفته‌اند اشتباه، غلط و غیر واقعی بوده است. برکه استقلال هنوز پرآب است و با این تحلیل‌های ضعیف و به دور از حقیقت آن را نخشکانیم، استقلال یک سرمایه معنوی و مردمی است.