AFC در تازه ترین مقاله ای که به بهانه جام ملت های آسیا 2015 - استرالیا منتشر کرده و چند خبرگزاری و پایگاه اینترنتی آن را نشر داده اند از استرالیا، کره جنوبی، ژاپن و ایران به عنوان بخت های قهرمانی در این رقابت ها یاد کرد اما بر این نکته تاکید داشت که ایران با فوتبال دفاعی که در جام جهانی بازی کرد در جام ملت های آسیا قهرمان نخواهد شد!

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ موافقین کروش بر این باورند شکلی که تیم ملی در جام جهانی بازی کرد ضرورت داشت و با توجه به حریفانی که در گروه F قرار گرفته بودند بازی دفاعی اجتناب ناپذیر بود اما باید گفت که تیم ملی پیش از این هم دفاعی بازی می کرد. دیدار ایران در برابر کره جنوبی در شهر اولسان که با برتری یک بر صفر به سود ایران خاتمه یافت نمونه خوبی برای اثبات این مدعاست. در بازی با ازبک در تاشکند هم این چنین بود و تیم کروش به لطف بازی دفاعی و البته کمی خوش شانسی و اشتباه داور یک بر صفر پیروز شد.
البته بحث در مورد بازی های گذشته و واکاوی مسابقاتی که نتایج آن در تاریخ ثبت شده ضرورتی ندارد و سودی هم برای تیم ملی نخواهد داشت. تساوی در برابر نیجریه و هم چنین نمایش خوب تیم ملی در بازی با آرژانتین تضمینی برای موفقیت در جام ملت های آسیا نیست. اکنون جام ملت های آسیا در پیش است و همان طورAFC تاکید کرده برای موفقیت در این پیکارها باید دست از فوتبال دفاعی برداریم.
چرایی دست شستن از فوتبال تدافعی و روی آوردن به بازی تهاجمی واضح و مبرهن است چون قهرمانی در جام ملت های آسیا با صعود به جام جهانی و حتی حضور در این پیکارها متفاوت است و در جام ملت های آسیا به یقین تیمی قهرمان خواهد شد که موقعیت گل های بیشتری خلق کند و البته در کنار خلق موقعیت فرصت طلب نشان دهد.
کروش که در دوران بازیگری دروازه بان بوده خوب دیوار بستن را بلد است و در دوران مربیگری در منچستر هم نشان داد در فاز دفاع متبحر است و دیدید ایران در جام جهانی چگونه روزنه های نفوذ را به روی مهاجمان بزرگ می بست اما برای قهرمانی در جام ملت های آسیا باید یک گام به جلو برداشت و در کنار دفاع - حمله کرد.
کروش بهتر از ما می داند فوتبال دو بخش دارد. دفاع و حمله. دفاع و ضد حمله حتی اگر برای جام جهانی بهترین تاکتیک بوده در جام ملت های آسیا کارایی نخواهد داشت و کروش و شاگردانش باید این توصیه را جدی بگیرند. « با فوتبال دفاعی نمی توان در جام ملت های آسیا قهرمان شد.»
این گونه نیست که همیشه اتفاقات بازی با کره جنوبی در اولسان برای ما تکرار شود، یا شرایط بازی با ازبک در تاشکند. ضرورتی به دفاع کردن در استرالیا نیست چون در آنجا تیم هایی چون نیجریه و آرژانتین حضور ندارند. از همه مهمتر حمله کردن یک نوع دفاع کردن است. تیمی که در حمله است به نوعی دروازه اش از گزند حمله حریف در امان است و چه دفاعی بهتر از این؟