کیفیت خواندن نماز عید فطر و مهمترین اعمال این روز

، همزمان با پایان یافتن ماه میهمانی خداوند، ماه مبارک رمضان و فرارسیدن ماه شوال و عید سعید فطر، اعمال روز عید فطر تقدیم علاقه‌مندان می‌شود:

روز اوّل روز عید فطر است و اعمال آن چند چیز است:
اوّل آنکه بخوانى بعد از نماز صبح و نماز عید آن تکبیراتى را که در شبش بعد از نماز فریضه مى خواندى
دوّم آنکه بخوانى بعد از نماز صبح دعایى را که سید روایت کرده «اَللّهُمَّ اِنّى تَوَجَّهْتُ اِلَیک بِمُحَمَّدٍ اِمامى» الخ و شیخ این دعا را بعد از نماز عید ذکر فرموده است.
سوّم بیرون کردن زکات فطره است از هر سرى صاعى پیش از نماز عید به تفصیلى که در کتب فقهیه است و بدانکه زکات فطره واجب مؤ کد است و شرط قبولى روزه ماه رمضان و سبب حفظ تا سال دیگر است و حق تعالى آن را مقدّم بر نماز ذکر فرموده در این آیه شریفه قَدْ اَفْلَحَ مَنْ تَزَکى وَ ذَکرَاسْمَ رَبِّهِ فَصَلّى
چهارم غسل است و بهتر آن است که اگر ممکن شود از نهر غسل کنى و وقت آن بعد از طلوع فجر است تا زمان بجا آوردن نماز عید چنانچه شیخ فرموده و در جزء روایتى است که غسل را در زیر سقفى بکن و چون خواستى غسل کنى بگو:

اَللّهُمَّ ایمانا بِک وَتَصْدیقا
خدایا بخاطر ایمان به تو و تصدیق
بِکتابِک وَاتِّباعُ سُنَّةِ نَبیک مُحَمَّدٍ صَلّى اللّهُ عَلَیهِ وَ الِهِ
کتاب تو و پیروى از روش پیغمبرت محمد صلى اللّه علیه و آله

پس بسم اللّه بگو و غسل کن و چون از غسل فارغ شدى بگو:

اَللّهُمَّ اجْعَلْهُ کفّارَةً لِذُنُوبى وَطَهِّرْ
خدایا قرارش ده کفاره گناهانم و دین و مذهبم را
دینى اَللّهُمَّ اَذْهِبْ عَنِّى الدَّنَسَ
پاک گردان خدایا دور کن از من چرکى را

پنجم پوشیدن جامه نیکو و به کار بردن بوى خوش و رفتن به صحرا در غیر مکه براى نماز کردن در زیر آسمان
ششم پیش از نماز عید در اوّل روز افطار کنى و بهتر آنست که به خرما یا به شیرینى باشد و شیخ مفید فرموده مستحب است تناول کردن مقدار کمى از تربت سیدالشهداء علیه السلام که شفا است از براى هر دردى.
هفتم آنکه چون مهیا شدى از براى رفتن به نماز عید بیرون نروى مگر بعد از طلوع آفتاب و آنکه بخوانى دعاهایى را که سید در اقبال نقل کرده از جمله از ابوحمزه ثمالى روایت کرده از حضرت امام محمّد باقرعلیه‌السلام که فرمود بخوان در عید فطر و قربان و جمعه وقتى که مهیا شدى به جهت بیرون رفتن به نماز این دعا را:

اَللّهُمَّ مَنْ تَهَیاءَ فى هذَا الْیوْمِ اَوْ تَعَبَّاءَ اَوْ اَعَدَّ
خدایا هر که آماده شده در این روز یا مهیا
وَاسْتَعَدَّ لِوِفادَةٍ اِلى مَخْلُوقٍ رَجاَّءَ رِفْدِهِ وَنَوافِلِهِ وَفَواضِلِهِ
و مستعد و مجهز گشته براى ورود به یکى از مخلوقاتت به امید جایزه و صله و بهره ها
وَعَطایاهُ فَاِنَّ اِلَیک یا سَیدى تَهْیئَتى وَتَعْبِئَتى وَاِعْدادى
و عطاهاى او ولى اى آقاى من تنها بسوى تو است آمادگى و تهیه
وَاسْتِعْدادى رَجاَّءَ رِفْدِک وَجَوائِزِک وَنَوافِلِک وَفَواضِلِک وَفَضاَّئِلِک
و استعداد و تجهیز من به امید جایزه و صله‌ها و بهره‌ها و بخشش‌ها و فضل‌ها
وَعَطایاک وَقَدْ غَدَوْتُ اِلى عیدٍ مِنْ اَعْیادِ اُمَّةِ نَبیک مُحَمَّدٍ صَلَواتُ
و عطاهاى تو و بامداد کردم در عیدى از عیدهاى امت پیامبرت محمد که درودهاى تو
اللّهِ عَلَیهِ وَعَلى الِهِ وَلَمْ اَفِدْ اِلَیک الْیوْمَ بِعَمَلٍ صالِحٍ اَثِقُ بِهِ قَدَّمْتُهُ
بر او و برآلش باد و البته ورود من بسوى تو نه به امید کردار شایسته اى است که بدان اطمینان داشته و پیشکش آورده
وَلا تَوَجَّهْتُ بِمَخْلُوقٍ اَمَّلْتُهُ وَلکنْ اَتَیتُک خاضِعاً مُقِرّاً بِذُنُوبى
باشم و نه اینست که به مخلوقى رو کرده و آرزومندش باشم بلکه با حال خضوع به درگاه تو آمده و معترف به گناه
وَاِساَّئَتى اِلى نَفْسى فَیا عَظیمُ یا عَظیمُ یا عَظیمُ اِغْفِرْ لِىَ الْعَظیمَ مِنْ
و بدى خود بر نفس خویشتنم پس اى خداى بزرگ . . . . . . . . بیامرز بزرگ گناهانم را زیرا
ذُنُوبى فَاِنَّهُ لا یغْفِرُ الذُّنُوبَ الْعِظامَ اِلاّ اَنْتَ یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ
نیامرزد گناهان بزرگ را جز تو اى که معبودى جز تو نیست
یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ
مهربانترین مهربان

نماز عید فطر

هشتم خواندن نماز عید است و آن دو رکعت است در رکعت اوّل حمد و سوره اعلى بخواند و بعد از قرائت پنج تکبیر بگوید و بعد از هر تکبیرى این قنوت را بخواند:

اَللّهُمَّ اَهْلَ الْکبْرِیاَّءِ وَالْعَظَمَةِ وَاَهْلَ الْجُودِ وَالْجَبَرُوتِ وَاَهْلَ الْعَفْوِ
خدایا اى اهل بزرگى و عظمت و اى شایسته بخشش و قدرت و سلطنت و اى شایسته عفو
وَالرَّحْمَةِ وَاَهْلَ التَّقْوى وَالْمَغْفِرَةِ اَسْئَلُک بِحَقِّ هذَا الْیومِ
و رحمت و اى شایسته تقوى و آمرزش از تو خواهم به حق این روزى
الَّذى جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمینَ عیداً وَلِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَیهِ وَ الِهِ ذُخْراً [وَشَرَفاً]
که قرارش دادى براى مسلمانان عید و براى محمد صلى الله علیه و آله ذخیره و شرف
وَمَزِیداً اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُدْخِلَنى فى کلِّ خَیرٍ
و فزونى مقام که درود فرستى بر محمد و آل محمد و درآورى مرا در هر خیرى که
اَدْخَلْتَ فیهِ مُحَمَّداً وَ الَ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُخْرِجَنى مِنْ کلِّ سُوَّءٍ اَخْرَجْتَ
درآوردى در آن خیر محمد و آل محمد را و برونم آرى از هر بدى و شرى که برون آوردى
مِنْهُ مُحَمَّداً وَ الَ مُحَمَّدٍ صَلَواتُک عَلَیهِ وَعَلَیهِمْ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک
از آن محمد و آل محمد را - که درودهاى تو بر او و بر ایشان باد - خدایا از تو خواهم
خَیرَ ما سَئَلَک مِنْهُ عِبادُک الصّالِحُونَ وَاَعُوذُ بِک مِمَّا اسْتَعاذَ مِنْهُ عِبادُک الْصّالِحُونَ
بهترین چیزى را که درخواست کردند از تو بندگان شایسته ات و پناه برم به تو از آنچه پناه بردند از آن بندگان شایسته‌ات

پس تکبیر ششم بگوید و به رکوع رود و بعد از رکوع و سجود برخیزد به رکعت دوّم و بعد از حمد سوره وَالشَّمْسِ بخواند پس چهار تکبیر بگوید و بعد از هر تکبیرى آن قنوت را بخواند و چون فارغ شد تکبیر پنجم گوید و به رکوع رود پس نماز را تمام کند و بعد از سلام تسبیح زهراءعَلیهَاالسَّلام بفرستد و بعد از نماز عید دعاهاى بسیار وارد شده است و شاید بهترین آنها دعاى چهل و ششم صحیفه کامله باشد و مستحب است که نماز عید در زیر آسمان و بر روى زمین بدون فرش و بُوریا واقع شود و آنکه برگردد از مُصَلّى از غیر آن راهى که رفته بود و دعا کند از براى برادران دینى خود به قبولى اعمال.

نهم زیارت کند امام حسین علیه‌السلام را
دهم بخواند دعاى ندبه را که سید بن طاوس فرموده که چون از دعا فارغ شود به سجده رود و بگوید:

اَعُوذُ بِک مِنْ نارٍ حَرُّها لا یطْفى
پناه مى برم به تو از آتشى که حرارتش خاموش نشود
وَجَدیدُها لا یبْلى وَعَطْشانُها لا یرْوى
و تازه اش کهنه نگردد و تشنه اش سیراب نشود

پس بگذارد گونه راست را و بگوید:

اِلهى لا تُقَلِّبْ وَجْهى فى النّارِ بَعْدَ سُجُودى وَتَعْفیرى لَک بِغَیرِ مَنٍّ

خدایا بدست آتش مسپار چهره ام را پس از سجده کردنم و بخاک مالیدنم آن را براى تو بدون اینکه منّتى
مِنّى عَلَیک بَلْ لَک الْمَنُّ عَلَىَّ

بر تو داشته باشم بلکه تو بر من منّت دارى

پس بگذارد گونه چپ را و بگوید:

اِرْحَمْ مَنْ اَساَّءَ وَاقْتَرَفَ وَاسْتَکانَ وَاعْتَرَفَ

رحم کن کسى را که بد کرده و به نافرمانى دست زده و بیچاره گشته و اعتراف بدانها دارد

پس برگردد بحال سجده و بگوید:

اِنْ کنْتُ بِئْسَ الْعَبْدُ فَاَنْتَ نِعْمَ الرَّبُّ عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِک فَلْیحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِک یا کریمُ
اگر من بد بنده اى هستم پس تو خوب پروردگارى هستى بزرگ است گناه بنده ات پس باید گذشت تو نیز نیکو باشد اى خداى کریم.
پس بگوید: اَلْعَفْوَ الْعَفْوَ صد مرتبه آنگاه سید فرموده:

وَلا تَقْطَعْ یوْمَک هذا بِالْلَّعْبِ وَالاِهْمالِ وَاَنْتَ لا تَعْلَمُ اَمَرْدُودٌ اَمْ مَقْبُولُ
و مگذران این روزت را به بازى و اهمال کارى در صورتى که تو نمى دانى آیا مردود درگاهى یا اینکه اعمالت
الاْعْمالِ فَاِنْ رَجَوْتَ الْقَبُولَ فَقابِلْ ذلِک بِالشُّکرِ الْجَمیلِ وَاِنْ خِفْتَ
پذیرفته شده پس اگر امید پذیرفته شدن دارى برابرش کن به سپاسگزارى نیکو و اگر از بازگشتنش ترسى
الرَّدَّ فَکنْ اَسیرَ الْحُزْنِ الطَّویلِ
دست به گریبان اندوه طولانى باش