افسر پیشین افغان صاحب دست‌های هندی شد+ عكس

پايگاه خبري تحليلي «پارس»- پزشکان هندی هر دو دست یک افسر پیشین نیروهای امنیتی افغانستان را که در نتیجه انفجار مین قطع شده بود، در یک عمل نادر جراحی پیوند زدند.

به گزارش پايگاه خبري تحليلي «پارس»، دستانی که به این افسر پیوند زده شده، از یک فرد ۵۴ ساله که در تصادف دچار مرگ مغزی شده بود، گرفته شده است.

عبدالرحیم ۳۰ ساله است و سه سال پیش در جریان عملیات پاکسازی مین در قندهار دست‌هایش قطع شد.

این نخستین پیوند دست یک شهروند افغانستان است.

او در مصاحبه با بی‌بی‌سی گفت که می‌خواهد پس از بازگشت به افغانستان و بهبود وضعیتش، دوباره به پلیس افغانستان بپیوندد.

عبدالرحیم گفت: "زمانی‌که بعد از عمل به هوش آمدم، به دستانم نگاه کردم، احساس خوشحالی به من دست داد. انگار من مرده بودم و با این دستان تازه، دوباره زنده شدم."

او می‌گوید: "جراحی پیچیده‌ای بود و پانزده ساعت طول کشید اما دکترهای لایقی بودند و این عمل را به خوبی انجام دادند. همین حالا که دارم با شما صحبت می‌کنم، گوشی تلفن را با دستم گرفته‌ام."

این عمل جراحی در مرکز علوم پزشکی و تحقیقاتی امریتا در شهر جنوب غربی کوچی هند انجام شد و در آن ۲۰ جراح و ۸ متخصص بیهوشی شرکت داشتند.

عبدالرحیم می‌گوید: "قبلا دست‌های الکترونیکی داشتم که تا حدی هم کار می‌کرد. حالا حدود چهل روز است که با این دست‌های جدید زندگی می‌کنم. اینها کاملا مانند دست‌های خودم کار می‌کنند."

او می‌گوید بعد از عمل جراحی با خانواده‌ای دیدار کرد که یک عضو آن در تصادفی دچار مرگ مغزی شده بود و اعضای این خانواده اجازه دادند که دست‌های او را به عبدالرحیم پیوند بزنند.

دکتر سوبرامانیا ایر، رئیس بخش جراحی پلاستیک مرکز امریتا می‌گوید: "دستان رحیم به صورت قابل ملاحظه توانایی‌ خود را برای انجام کارهای روزمره بازیافته‌اند. او در ده ماه آینده به فیزیوتراپی منظم و شدید نیاز دارد و به این دلیل باید در کوچی بماند."

دکتر ایر افزود: "هر دست نیاز به پیوند دو استخوان، دو شریان، چهار رگ و ده زردپی داشت."

عبدالرحیم با لحن گلایه‌آمیزی می‌گوید: "این عمل مخارج زیادی داشت ولی دولت افغانستان به من کمک چندانی نکرد. دولت به کسانی که دست‌هایشان قطع می‌شود، تنها صد هزار افغانی (حدود ۲۰۰۰ دلار) کمک می‌کند و این پول ناچیزی است."

او می‌گوید که مخارج این عمل را ژنرال عبدالرزاق، فرمانده پلیس ولایت قندهار و خانواده خودش پرداخته‌اند.

عبدالرحیم که به گفته خودش از ساکنان ولسوالی معروف ولایت قندهار است، پس از سقوط حکومت طالبان در سال ۲۰۰۱ به شغل معلمی رو‌ می‌آورد و پس از مدت کوتاهی سرمعلم/ناظم یکی از مکاتب/مدارس این ولایت می‌شود.

ولی او می‌گوید که پس از بازگشت دوباره طالبان به محل سکونت آنها و بسته شدن مکاتب، او ناگزیر به پیوستن به نیروهای پلیس می‌شود.

عبدالرحیم می‌گوید: "روزانه خیلی‌ها به من زنگ می‌زنند و تبریک می‌گویند. خیلی‌ها هم عکس‌هایم در فیسبوک منتشر کرده‌اند. خیلی از این بابت خوشحالم."

او که ازدواج کرده‌ و چهار فرزند دارد، می‌گوید: "حالا حتی می‌توانم با دست‌های تازه‌ام، امضا کنم؛ همان امضای قبلی‌ام."