پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- اقتصاد مقاومتی، حدود 200 سال پیش عباس میرزا ولیعهد فتحعلیشاه قاجار با ژوبر سفیر وقت فرانسه در ایران دیداری دارد و در این دیدار عباس میرزا سوالات تامل برانگیزی به شرح ذیل از ژوبر می‌پرسد:

«نمی‌دانم این قدرتی که شما(اروپایی‌ها) را بر ما مسلط کرده چیست و موجب ضعف ما و ترقی شما چه؟ شما در بکار بردن قوای عقلیه متبحرید و حال آنکه ما در جهل و شغب غوطه‌ور و بندرت آتیه را در نظر می‌گیریم.  مگر جمعیت و حاصلخیزی و ثروت مشرق زمین از اروپا کمتر است؟ یا آفتاب که قبل از رسیدن به شما به ما می‌تابد تأثیرات مفیدش در سر ما کمتر از شماست؟ یا خدایی که مراحمش بر جمیع ذرات عالم یکسان است خواسته شما را بر ما برتری دهد؟ گمان نمی‌کنم. اجنبی حرف بزن! بگو من چه باید بکنم که ایرانیان را هشیار نمایم».

اگر صدها عباس میرزا از صدها ژوبر چنین سوالاتی بپرسند، قطعا جواب در خوری نخواهند یافت، اما اگر در اعمال آنها دقت شود ماجرا به گونه دیگری رقم خواهد خورد.

یعنی هیچگاه ژوبرها به ما نخواهند گفت که برای تقویت تولید داخل باید از صنایع داخلی حمایت کرد و تعرفه های واردات کالاهای مصرفی را افزایش داد، بلکه در تمام این سالها به ما گفته اند که باید به تجارت آزادجهانی بپیوندید، حال آنکه همه هیچ کشوری تا کنون با تجارت آزاد نتوانسته تولید داخل را تقویت کند مگر آنکه قبل از آن مرزهای واردات کالا را  کنترل کرده باشد.

به عنوان مثال هنگامی که انگلیسی ها نظریه بازار آزاد را طرح کردند، در آلمان فردریش لیست اقتصاددان مقابل این جریان ایستاد گفت: «ما مادامی تجارت آزاد را میپذیریم که خود تولید کننده باشیم، ما نمی خواهیم در تجارت آزاد بازار مصرف انگلیسی ها باشیم.»

باشد که عباس میرزاهای سرزمین ما بجای گوش دادن به قیل و قال ژوبرها کمی در فعل و عمل ژوبرها تامل کنند و  کمی فردریش لیست باشند.