به گزارش پارس به نقل از ایسنا، وقتی مواد معدنی درون محلول مانند بلورهای خیره کننده ظاهر می شوند، شکل آن ها اغلب بسیار شانسی است. راه دیگر ساخت سازه های کوچک، جداسازی آن ها از تکه های بزرگ مواد معدنی است که البته فرایندی پرزحمت و گران است. اکنون گروهی از دانشگاه هاروارد نشان داده اند که چگونه تنها با تغییر محیط موضعی موادمعدنی در محلول، می توان سازه های مشخصی را رشد داد.

جوانا آیزنبرگ، دانشمند علم مواد می گوید: « به من بگویید چه می خواهید تا آن را در سازه شما قرار دهم! »

به گزارش تارنمای انجمن فیزیک، پژوهشگران با جایگذاری یک صفحه شیشه یی در بشر محتوی آب، یک نمک (کلرید باریم) و شیشه مایع (مناسیلیکات سدیم) شروع می کنند. مواد معدنی به سرعت به سمت این صفحه می روند که شکل آن ها توسط متغیرهایی مانند دما و غلظت دی اکسید کربن مشخص می شود. مثلا برای ساخت یک لاله مینیاتوری، پژوهشگران مقدار نمک طعام را به محلول می افزایند و مواد معدنی به شکل گنبدی با پایه ۲۵ میکرومتری روی صفحه می نشینند.

همین فرایند شیمیایی جدید باعث می شود که ساقه های بلندی نیز ظاهر شوند. وقتی گروه آیزنبرگ اجازه می دهد تا کمی دی اکسید کربن وارد محلول شود، این ساقه ها به جام های ظریفی تبدیل می شوند.

انتهای پیام