گاهی اوقات در مواجهه با کودکانی که به شدت به مادرشان وابسته هستند، با این واقعیت روبرو می شویم که علت اصلی وابستگی آنها، در واقع ترس و نگرانی مادر از استقلال فرزندش است. این مادران به طور ناخودآگاه تلاش می کنند تا کودکشان به آنها وابسته بماند و از اینکه روزی ببینند که فرزندشان دیگر به آنها نیاز ندارد می ترسند.

علت این رفتار مادر چیست؟
پدرها معمولا در مواجهه با ناملایمات عاطفی، به "کار" پناه می برند و در واقع با کارشان خود ازدواج می کنند و از این طریق نیازهای عاطفی خود را جبران می نمایند. این در حالی است که مادر برای جبران ناملایمات عاطفی با کودک خود ازدواج عاطفی می کند و بیش از اندازه به کودک خود سرویس می دهد. البته همانطور که گفته شد تا چهار ده ماهگی این سرویس دهی باید بلادرنگ انجام شود ولی از آن پس کودک باید با محرومیتها آرام آرام آشنا شود. حال مادری که بعد از چهار ده ماهگی هم به این کار خود ادامه می دهد، کودک خود را به خود وابسته می سازد و اصطلاحا کودک را سرباز خود نگه می دارد .

مادر از این طریق تلاش می کند تا ظرف عاطفی را که باید توسط همسرش پر شود، باسرویس دادن بی حد به کودک پر کند. مثلا کودکی که خود می تواند غذا بخورد، می تواند کفشش یا لباسش رابپوشد و…. مادر این مسئولیتها را به عهده گرفته تا بتواند برای زندگی خود معنایی بسازد . غافل از اینکه این کارها به شدت به روان کودک آسیب می رساند .

وابستگی کودک چه آسیب هایی به او می زند؟
کودک وابسته نمی تواند با دوستان و همسالانش به خوبی ارتباط برقرار کند و اغلب از رفتن به مدرسه می ترسد. اعتماد به نفس این کودکان به شدت آسیب می بیند چون نمی توانند متناسب با سن خود عملکرد خوبی داشته باشند.

کودک وابسته ممکن است در آینده که دیگر مادری در کار نیست خود را به هر چیز دیگری وابسته کند . این وابستگی ها می توانند وابستگی به یک شخص، نهاد، ایدئولوژی و حتی سکس و اعتیاد به مواد مخدر باشد .

از سویی دیگر، توجه بیش از حد و محبت و حمایت بی تناسب و بیش از اندازه به کودک باعث آسیب به هوش عملی او می شود و وابستگی را درکودک تشدید می کند .

چگونه از ایجاد وابستگی جلوگیری کنیم؟
بیاد داشته باشید که نهایتا تا دو سالگی جای خواب کودک را باید جدا کرد . جدا کردن اتاق خواب کودک و مهد رفتن او دو تکنیک اساسی در خصوص کمک به استقلال عاطفی آنهاست.