پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- یاسر جلالی(مجال)- ‏نقش‌آفرینی عیان و همکاری رسمی سرویس خارجی و ابزار مهم تلگرام با یک جریان سیاسی حاکم در کشور، سؤال‌های جدی در مسیر انتخابات به وجود آورده است.

اشکال کار این است که حاکمیت بدون هیچ قاعده و قانون و تعهدی، اجازه دسترسی چند ده میلیونی به مردم در گستره ملی را به یک نرم‌افزار را می‌دهد و با حمایت ویژه و دوپینگ دولتی، استفاده فراگیر از آن را ترویج می‌کند. 

نتیجه این رفتار، واگذاری رایگان و داوطلبانه سرمایه بزرگ، استراتژیک و بدون قیمتی شده است که پشتوانه فهم، تحلیل و مهندسی و مدیریت رفتار اجتماعی است. درواقع می‌توان گفت که حاکمیت بخش مهمی از حوزه‌های حاکمیتی و قوه مدیریتی خود را واگذار کرده است.

کاری که اخیراً تلگرام انجام داد، مصداق مداخله خارجی محسوب می‌شود و با فرض جدی بودن اراده دخالت از سوی سرمایه‌گذاران دولتی این ابزار، باید نسبت به توسعه این دخالت و مهندسی اجتماعی در ایران در ایام انتخابات هوشیار بود.

بند ششم سیاست‌های کلی انتخابات بر «ممنوعیت استفاده از حمایت و امکانات بیگانگان ⁩اعم از مالی و تبلیغاتی ⁩توسط نامزدها و احزاب و برخورد به‌موقع دستگاه‌های ذی‌ربط» تأکید دارد.

آنچه انجام شد کار ساده و مصداق کوچکی از امکانات این پلتفرم و ابزار قدرتمند، خاص و خیلی مهم بود که از ابتدای کار در جهت مهندسی تدارک دیده شده است.

با اتفاقات بزرگی مواجهیم؛ آیا وقت تصمیم‌های بزرگ فرا نرسیده است؟