به گزارش پارس به نقل از افکارنیوز، وی گفت: قبلا دو چشمه در سرداب مطهر وجود داشت که از ۴۰۰ سال قبل که آب لوله کشی نبود این آب مرتب می جوشید و از یک طرف وارد و از طرف دیگر خارج می شد که مزه و طعم آن آب از بهترین آب معدنی امروز هم بهتر بود و آن سرداب پله داشت، مردم می آمدند و از آن آب به عنوان تبرک استفاده می کردند که آب در تابستان خنک و در زمستان گرم بود.

وی ادامه داد: تا اینکه یک فرد از خدا بی خبر آمد به بهانه اینکه تَرَکی در دیوار حرم اباالفضل (ع) پیدا شده گفت می خواهم آزمایش کنم این آب از کجا می آید و بعد آن دو چشمه را کور کرد و هر چه تلاش کردند، آن دو چشمه احیا نشد اما بعد از دو ماه آب دوباره بالا آمد و به سرداب رسید و آن آب چشم های کور شده را شفا می داد. از ۵۰ سال قبل تا کنون این آب در یک سطح ثابت مانده و نه کم و نه زیاد می شود.

شیخ عباس افزود: شما به خوبی می دانید اگر آب به مدت ۱۰ روز در یک جا بماند گندیده می شود اما این آب با وجود اینکه در ورودی آن بسته شده، مانند گلاب است و در اطراف قبر مطهر حضرت اباالفضل (ع) حلقه زده و همچنان بسیار تازه و معطر مانده است.

وی اظهار کرد: هم اکنون در بخش درب صاحب الزمان (عج) مرقد مطهر اباالفضل (ع) پنجره کوچکی قرار دارد که وصل به سرداب حرم است و اگر نگاه کنید از آن مرتب بوی گلاب می آید و این همان آبی است که متاسفانه خادمان کنونی در ورودی آن را و راه رسیدگی به سرداب را به روی زوار بسته اند. این آب دو ویژگی عمده دارد؛ اول اینکه اگر چه راکد است، هرگز رنگ و طعم آن از دست نرفته و گندیده نشده است. ویژگی دوم آن است که سطح آب بالاتر از قبر مطهر آقا ابوالفضل (ع) است و آب از دیواره دور قبر به داخل نفوذ نمی کند.