نیروی انتظامی همواره باید هم مظهر اقتدار و نظم و هم مظهر مهربانی، رأفت و رحمت در جامعه باشد.(سخنرانی مقام معظم رهبری در مراسم دانش آموختگی دانشجویان دانشگاه علوم انتظامی 29/06/1390)

ویژگی اساسی ای که پلیس در جمهوری اسلامی ایران باید داشته باشد تا از پلیس سایر کشورها متمایز باشد همین تلفیق رأفت و رحمت با اقتدار است که رهبری بارها بر آن تأکید کرده اند ام متأسفانه به نظر می رسد این تأکید به گوش شماری از مأمورین نیروی انتظامی نرسیده است. 

موتورسوار میانسالی که به عنوان پیک موتوری توزیع پیتزا به دلیل نداشتن کلاه ایمنی که فقط در صورت تصادف جان خودش را به خطر می اندازد و قطعا جزء تخلفات حادثه ساز مثل سبقت و سرعت غیر مجاز و ورود ممنوع محسوب نمی شود در میان حلقه ای از مأمورین و مردم زار زار گریه می کرد و مدام از جمله "غلط کردم، این دفعه بهم رحم کنید" استفاده می کرد اما دریغ از یک جو رأفت و رحمت که شامل حالش شود.

واقعاً دلم برایش سوخت. معلوم بود که وسیله امرار معاش خانواده اش در حال توقیف می باشد و رفع توقیف آن مستلزم صرف هزینه مادی گزاف از پول خلافی و بیمه و کفی و پارکینگ و حداقل یک هفته دوندگی است که مرد میانسال را به گریه و التماس در ملاء عام مجبور کرده است.

پلیس جمهوری اسلامی اگر به همین اندازه ای که دربرخورد با موتورسواران متخلف قاطعیت دارد، در برخورد با برهم زنندگان امنیت و آرامش اخلاقی جامعه از خودش جدیت به خرج می داد، شاید وضعیت جامعه امروز ما اینگونه نبود.

پ.ن: این درد ودل به هیچ وجه نافی برخورد با موتوسورانی که اقدامات حادثه ساز انجام می دهند نمي باشد.